κραιαίνω: Difference between revisions
χλανίσι δὲ δὴ φαναῖσι περιπεπεµµένοι καὶ µαστίχην τρώγοντες, ὄζοντες µύρου. τὸ δ’ ὅλον οὐκ ἐπίσταµαι ἐγὼ ψιθυρίζειν, οὐδὲ κατακεκλασµένος πλάγιον ποιήσας τὸν τράχηλον περιπατεῖν, ὥσπερ ἑτέρους ὁρῶ κιναίδους ἐνθάδε πολλοὺς ἐν ἄστει καὶ πεπιττοκοπηµένους → Dressed up in bright clean fine cloaks and nibbling pine-thistle, smelling of myrrh. But I do not at all know how to whisper, nor how to be enervated, and make my neck go back and forth, just as I see many others, kinaidoi, here in the city, do, and waxed with pitch-plasters.
(2) |
m (Text replacement - "(<b class="b2">)([\w\s'-äöüÄÖÜßÆæ]+), ([\w\s'-äöüÄÖÜßÆæ]+)(<\/b>)" to "$2, $3") |
||
| (6 intermediate revisions by the same user not shown) | |||
| Line 4: | Line 4: | ||
{{Autenrieth | {{Autenrieth | ||
|auten=κραίνουσι, ipf. ἐκραίαινε, aor. imp. [[κρήηνον]], [[κρῆνον]], inf. [[κρηῆναι]], [[κρῆναι]], [[mid]]. fut. inf. [[κρανέεσθαι]] ([[for]] [[κεκράανται]], -[[ντο]], see [[κεράννῦμι]]): [[accomplish]], [[fulfil]], [[bring]] to [[pass]]; fut. [[mid]]. as [[pass]]., Il. 9.626; ‘[[bear]] [[sway]],’ Od. 8.391. | |auten=κραίνουσι, ipf. ἐκραίαινε, aor. imp. [[κρήηνον]], [[κρῆνον]], inf. [[κρηῆναι]], [[κρῆναι]], [[mid]]. fut. inf. [[κρανέεσθαι]] ([[for]] [[κεκράανται]], -[[ντο]], see [[κεράννῦμι]]): [[accomplish]], [[fulfil]], [[bring]] to [[pass]]; fut. [[mid]]. as [[pass]]., Il. 9.626; ‘[[bear]] [[sway]],’ Od. 8.391. | ||
}} | |||
{{pape | |||
|ptext=ep. [[gedehnt]] = [[κραίνω]]; τοῦ δ' ἐκραίαινεν ἐφετμάς <i>Il</i>. 5.508; aor., [[τόδε]] [[μοι]] [[κρήηνον]] [[ἐέλδωρ]] 1.504, κρηήνατε <i>Od</i>. 3.418, 17.242, [[κρηῆναι]] <i>Il</i>. 9.101; perf., χρυσῷ δ' ἐπὶ χείλεα [[κεκράανται]] <i>Od</i>. 15.116, χρυσῷ δ' ἐπὶ χείλεα [[κεκράαντο]] <i>Od</i>. 4.132. | |||
}} | }} | ||
{{elru | {{elru | ||
| Line 9: | Line 12: | ||
}} | }} | ||
{{etym | {{etym | ||
|etymtx=Grammatical information: v.<br />Meaning: [[complete]] (Il.), intr. [[end]] (medic.), [[rule]] (θ 391, S., E.; Wackernagel Unt. 157).<br />Other forms: (v. l. | |etymtx=Grammatical information: v.<br />Meaning: [[complete]] (Il.), intr. [[end]] (medic.), [[rule]] (θ 391, S., E.; Wackernagel Unt. 157).<br />Other forms: (v. l. [[κρααίνω]]), aor. [[κρηῆναι]] (Il.), [[κραᾶναι]] H., pass. [[κραανθῆναι]] (Theoc.), perf. 3. sg. [[κεκράανται]] (Od.), Vbaladj. <b class="b3">ἀ-κράαν-τος</b> (Hom.); - [[κραίνω]] (Od., medic.), fut. [[κρανέω]], <b class="b3">-ῶ</b> (Emp., A., E.; <b class="b3">ἐπι-κρανεῖ</b> A. Ag. 1340), [[κρανέεσθαι]] (I 626, intr.), aor. [[κρῆναι]] (O 599), [[κρᾶναι]] (A., S.), pass. [[κρανθῆναι]] (Pi., trag.), perf. 3. sg. [[κέκρανται]] (trag.), <b class="b3">ἄ-κραν-τος</b> (Pi., trag.);<br />Compounds: also with <b class="b3">ἐπι-</b>.<br />Derivatives: From [[κραίνω]] : [[κράντωρ]], <b class="b3">-ορος</b> [[ruler]] (E. in lyr., AP), [[who fulfills]] (Epigr. ap. Paus. 8, 52, 6), with dissimilation <b class="b3">κάντορες οἱ κρατοῦντες</b> H. (Lewy KZ 59, 180); [[κραντήρ]], <b class="b3">-ῆρος</b> [[ruler]] (Orph.), pl. <b class="b2">wisdom-teeth</b>, prop. "fulfiller", scil. of the tooth-row (Arist.), sg. [[tusk]] (Nic., Lyc.); f. [[κράντειρα]] [[governess]] (APl., Orph.); on [[κράντωρ]], <b class="b3">-τήρ</b> Benveniste Noms d'agent 46f.; [[κράντης]] [[fulfiller]] (Lyc.); <b class="b3">κραντήριοι οἱ κραίνοντες</b>, <b class="b3">καὶ ἐπιτελοῦντες</b> H. - Compound <b class="b3">αὑτό-κρανος</b> [[fulfilling himself]], [[self-evident]] (H., EM; also A. Fr. 295f.); after H. also = <b class="b3">κίων μονόλιθος</b>; in the last meaning rather to [[κάρα]] [[head]] ; s. <b class="b3">-κρανον</b> s. [[κρανίον]].<br />Origin: IE [Indo-European] [574] <b class="b2">*ḱerh₂-</b> [[head]]<br />Etymology: The variant [[κρααίνω]] will stand for <b class="b3">*κρασαίνω</b>, as gen. [[κράατος]] < <b class="b3">*κράσα-τος</b> to [[κάρα]], [[κάρη]] [[head]], like [[ὀνομαίνω]] to <b class="b3">ὀνόμα-τος</b> from [[ὄνομα]]; so a denomin. from the old <b class="b2">n-</b>stem. Prop. meaning <b class="b2">(put the head on something</b> (cf. [[καρανοῦν]] [[complete]] of [[κάρανον]] [[head]]). - Beside [[κρααίνω]] with Ionic form aorist [[κρηῆναι]], contracted [[κρῆναι]], to which again the younger present [[κραίνω]] (cf. [[φῆναι]] : [[φαίνω]]) with [[κρανέω]] etc. The form <b class="b3">κραι-αίνω</b> may have its stemsyllable <b class="b3">κραι-</b> from [[κραίνω]] (Leumann IF 57, 157). -Fraenkel Denom. 7, Bechtel Lex. s. v., Schwyzer 724f. and Chantraine Gramm. hom. 1, 82, (improb.1, 343 a basis <b class="b3">*κράσαρ</b> n.). | ||
}} | |||
{{FriskDe | |||
|ftr='''κραιαίνω''': {kraiaínō}<br />'''Forms''': (v. l. [[κρααίνω]]), Aor. [[κρηῆναι]] (ep. seit Il.), κραᾶναι H., Pass. κραανθῆναι (Theok.), Perf. 3. sg. [[κεκράανται]] (Od.), Vbaladj. [[ἀκράαντος]] (Hom.); — [[κραίνω]] (ep. poet. seit Od., Mediz.), Fut. κρανέω, -ῶ (Emp., A., E.; ἐπικρανεῖ A. ''Ag''. 1340), [[κρανέεσθαι]] (Ι 626, intr.), Aor. [[κρῆναι]] (ep. seit Ο 599), κρᾶναι (A., S.), Pass. κρανθῆναι (Pi., Trag.), Perf. 3. sg. [[κέκρανται]] (Trag.), [[ἄκραντος]] (Pi., Trag.);<br />'''Grammar''': v.<br />'''Meaning''': [[vollenden]], [[vollbringen]] (seit Il.), intr. [[enden]] (Mediz.), [[herrschen]] (θ 391, S., E.; Wackernagel Unt. 157).<br />'''Composita''' : auch mit ἐπι-,<br />'''Etymology''' : Von [[κραίνω]] : [[κράντωρ]], -ορος [[Herrscher]] (E. in lyr., ''AP''), [[Vollbringer]] (Epigr. ap. Paus. 8, 52, 6), mit Dissimilation [[κάντορες]]· οἱ κρατοῦντες H. (Lewy KZ 59, 180); [[κραντήρ]], -ῆρος [[Herrscher]] (Orph.), pl. [[Weisheitszähne]], eig. "Vollbringer", scil. der Zahnreihe (Arist.), sg. [[Fangzahn]] (Nik., Lyk.); f. [[κράντειρα]] [[Herrscherin]] (''APl''., Orph.); zu [[κράντωρ]], -τήρ Benveniste Noms d'agent 46f.; [[κράντης]] [[Vollender]], [[Zustandebringer]] (Lyk.); κραντήριοι· οἱ κραίνοντες, καὶ ἐπιτελοῦντες H. — Zusammenbildung [[αὐτόκρανος]] [[sich selbst vollendend]], [[selbstverständlich]] (H., ''EM''; auch A. ''Fr''. 295f.); nach H. auch = [[κίων]] [[μονόλιθος]]; wenigstens in der letzgenannten Bed. wohl eher zu [[κάρα]] [[Kopf]]; s. -κρανον s. [[κρανίον]]. Die gut beglaubigte Variante [[κρααίνω]] kann für *κρασαίνω stehen und verhält sich demnach zum Gen. [[κράατος]] aus *κράσατος von [[κάρα]], [[κάρη]] [[Kopf]] wie z.B. [[ὀνομαίνω]] zu ὀνόματος von [[ὄνομα]]; d.h. es geht als Denominativum von dem in dieser Form verbauten ''n''-Stamm aus. Eigentliche Bedeutung somit ‘(einem Unternehmen) das Haupt aufsetzen’ (vgl. καρανοῦν [[vollenden]] von [[κάρανον]] [[Haupt]]), intr. [[Haupt sein]]. — Neben [[κρααίνω]] steht mit ionischer Lautform der Aorist [[κρηῆναι]], kontrahiert [[κρῆναι]], wozu wiederum das jüngere Präsens [[κραίνω]] (vgl. φῆναι : [[φαίνω]]) mit κρανέω usw. Die gewöhnliche ep. Form [[κραιαίνω]] hat wahrscheinlich ihre Stammsilbe κραι- aus [[κραίνω]] bezogen, evtl. als Ersatz eines ionischen *κρηαίνω neben [[κρηῆναι]] (Leumann IF 57, 157). —Fraenkel Denom. 7, Bechtel Lex. s. v. (nach Fick, J. Schmidt, Wackernagel, Danielsson); zustinmmed Schwyzer 724f. und Chantraine Gramm. hom. 1, 82, der immerhin (1, 343) mit Benveniste Origines 17 als Grundlage ein besonderes *κράσαρ n. [[achèvement]] ansetzt; nicht glaubhaft. — Abzulehnen Bq mit Brugmann und Danielsson: κρα(ι)αίνω und [[κραίνω]] zwei verschiedene Wörter; Ehrlich Sprachgesch. 22 f. (s. Bq), Luther Weltansicht und Geistesleben 33f., Gray Et. Celt. 6, 66, Mann Lang. 17, 16; 28, 33.<br />'''Page''' 2,3-4 | |||
}} | }} | ||
Latest revision as of 14:35, 9 December 2022
French (Bailly abrégé)
seul. aux formes suiv. : impf. 3ᵉ sg. κραίαινεν ; ao. ἐκρήηνα (impér. κρήηνον, 2ᵉ pl. κρηήνατε, inf. κρηῆναι) ; pf. 3ᵉ pl. κεκράανται ; pqp. 3ᵉ pl. κεκράαντο;
épq. c. κραίνω.
English (Autenrieth)
κραίνουσι, ipf. ἐκραίαινε, aor. imp. κρήηνον, κρῆνον, inf. κρηῆναι, κρῆναι, mid. fut. inf. κρανέεσθαι (for κεκράανται, -ντο, see κεράννῦμι): accomplish, fulfil, bring to pass; fut. mid. as pass., Il. 9.626; ‘bear sway,’ Od. 8.391.
German (Pape)
ep. gedehnt = κραίνω; τοῦ δ' ἐκραίαινεν ἐφετμάς Il. 5.508; aor., τόδε μοι κρήηνον ἐέλδωρ 1.504, κρηήνατε Od. 3.418, 17.242, κρηῆναι Il. 9.101; perf., χρυσῷ δ' ἐπὶ χείλεα κεκράανται Od. 15.116, χρυσῷ δ' ἐπὶ χείλεα κεκράαντο Od. 4.132.
Russian (Dvoretsky)
κραιαίνω: (aor. ἐκρήηνα, imper. aor. κρήηνον - 2 л. pl. κρηήνᾰτε, inf. aor. κρηῆναι; pass.: 3 л. pl. aor. ἐκράανθεν с ρᾱ, 3 л. pl. pf. κεκράανται с ρᾱ, 3 л. pl. ppf. κεκράαντο с ρᾱ) Hom., HH, Theocr. = κραίνω.
Frisk Etymological English
Grammatical information: v.
Meaning: complete (Il.), intr. end (medic.), rule (θ 391, S., E.; Wackernagel Unt. 157).
Other forms: (v. l. κρααίνω), aor. κρηῆναι (Il.), κραᾶναι H., pass. κραανθῆναι (Theoc.), perf. 3. sg. κεκράανται (Od.), Vbaladj. ἀ-κράαν-τος (Hom.); - κραίνω (Od., medic.), fut. κρανέω, -ῶ (Emp., A., E.; ἐπι-κρανεῖ A. Ag. 1340), κρανέεσθαι (I 626, intr.), aor. κρῆναι (O 599), κρᾶναι (A., S.), pass. κρανθῆναι (Pi., trag.), perf. 3. sg. κέκρανται (trag.), ἄ-κραν-τος (Pi., trag.);
Compounds: also with ἐπι-.
Derivatives: From κραίνω : κράντωρ, -ορος ruler (E. in lyr., AP), who fulfills (Epigr. ap. Paus. 8, 52, 6), with dissimilation κάντορες οἱ κρατοῦντες H. (Lewy KZ 59, 180); κραντήρ, -ῆρος ruler (Orph.), pl. wisdom-teeth, prop. "fulfiller", scil. of the tooth-row (Arist.), sg. tusk (Nic., Lyc.); f. κράντειρα governess (APl., Orph.); on κράντωρ, -τήρ Benveniste Noms d'agent 46f.; κράντης fulfiller (Lyc.); κραντήριοι οἱ κραίνοντες, καὶ ἐπιτελοῦντες H. - Compound αὑτό-κρανος fulfilling himself, self-evident (H., EM; also A. Fr. 295f.); after H. also = κίων μονόλιθος; in the last meaning rather to κάρα head ; s. -κρανον s. κρανίον.
Origin: IE [Indo-European] [574] *ḱerh₂- head
Etymology: The variant κρααίνω will stand for *κρασαίνω, as gen. κράατος < *κράσα-τος to κάρα, κάρη head, like ὀνομαίνω to ὀνόμα-τος from ὄνομα; so a denomin. from the old n-stem. Prop. meaning (put the head on something (cf. καρανοῦν complete of κάρανον head). - Beside κρααίνω with Ionic form aorist κρηῆναι, contracted κρῆναι, to which again the younger present κραίνω (cf. φῆναι : φαίνω) with κρανέω etc. The form κραι-αίνω may have its stemsyllable κραι- from κραίνω (Leumann IF 57, 157). -Fraenkel Denom. 7, Bechtel Lex. s. v., Schwyzer 724f. and Chantraine Gramm. hom. 1, 82, (improb.1, 343 a basis *κράσαρ n.).
Frisk Etymology German
κραιαίνω: {kraiaínō}
Forms: (v. l. κρααίνω), Aor. κρηῆναι (ep. seit Il.), κραᾶναι H., Pass. κραανθῆναι (Theok.), Perf. 3. sg. κεκράανται (Od.), Vbaladj. ἀκράαντος (Hom.); — κραίνω (ep. poet. seit Od., Mediz.), Fut. κρανέω, -ῶ (Emp., A., E.; ἐπικρανεῖ A. Ag. 1340), κρανέεσθαι (Ι 626, intr.), Aor. κρῆναι (ep. seit Ο 599), κρᾶναι (A., S.), Pass. κρανθῆναι (Pi., Trag.), Perf. 3. sg. κέκρανται (Trag.), ἄκραντος (Pi., Trag.);
Grammar: v.
Meaning: vollenden, vollbringen (seit Il.), intr. enden (Mediz.), herrschen (θ 391, S., E.; Wackernagel Unt. 157).
Composita : auch mit ἐπι-,
Etymology : Von κραίνω : κράντωρ, -ορος Herrscher (E. in lyr., AP), Vollbringer (Epigr. ap. Paus. 8, 52, 6), mit Dissimilation κάντορες· οἱ κρατοῦντες H. (Lewy KZ 59, 180); κραντήρ, -ῆρος Herrscher (Orph.), pl. Weisheitszähne, eig. "Vollbringer", scil. der Zahnreihe (Arist.), sg. Fangzahn (Nik., Lyk.); f. κράντειρα Herrscherin (APl., Orph.); zu κράντωρ, -τήρ Benveniste Noms d'agent 46f.; κράντης Vollender, Zustandebringer (Lyk.); κραντήριοι· οἱ κραίνοντες, καὶ ἐπιτελοῦντες H. — Zusammenbildung αὐτόκρανος sich selbst vollendend, selbstverständlich (H., EM; auch A. Fr. 295f.); nach H. auch = κίων μονόλιθος; wenigstens in der letzgenannten Bed. wohl eher zu κάρα Kopf; s. -κρανον s. κρανίον. Die gut beglaubigte Variante κρααίνω kann für *κρασαίνω stehen und verhält sich demnach zum Gen. κράατος aus *κράσατος von κάρα, κάρη Kopf wie z.B. ὀνομαίνω zu ὀνόματος von ὄνομα; d.h. es geht als Denominativum von dem in dieser Form verbauten n-Stamm aus. Eigentliche Bedeutung somit ‘(einem Unternehmen) das Haupt aufsetzen’ (vgl. καρανοῦν vollenden von κάρανον Haupt), intr. Haupt sein. — Neben κρααίνω steht mit ionischer Lautform der Aorist κρηῆναι, kontrahiert κρῆναι, wozu wiederum das jüngere Präsens κραίνω (vgl. φῆναι : φαίνω) mit κρανέω usw. Die gewöhnliche ep. Form κραιαίνω hat wahrscheinlich ihre Stammsilbe κραι- aus κραίνω bezogen, evtl. als Ersatz eines ionischen *κρηαίνω neben κρηῆναι (Leumann IF 57, 157). —Fraenkel Denom. 7, Bechtel Lex. s. v. (nach Fick, J. Schmidt, Wackernagel, Danielsson); zustinmmed Schwyzer 724f. und Chantraine Gramm. hom. 1, 82, der immerhin (1, 343) mit Benveniste Origines 17 als Grundlage ein besonderes *κράσαρ n. achèvement ansetzt; nicht glaubhaft. — Abzulehnen Bq mit Brugmann und Danielsson: κρα(ι)αίνω und κραίνω zwei verschiedene Wörter; Ehrlich Sprachgesch. 22 f. (s. Bq), Luther Weltansicht und Geistesleben 33f., Gray Et. Celt. 6, 66, Mann Lang. 17, 16; 28, 33.
Page 2,3-4
