καταφρονητικός: Difference between revisions
Δίκαιον εὖ πράττοντα μεμνῆσθαι θεοῦ → Die tuenda memoria in rebus bonis → Wenn es dir gut geht, denk an Gott, dies ist gerecht
m (Text replacement - " v.l. " to " v.l. ") Tags: Mobile edit Mobile web edit |
m (LSJ1 replacement) |
||
(8 intermediate revisions by the same user not shown) | |||
Line 8: | Line 8: | ||
|Transliteration C=katafronitikos | |Transliteration C=katafronitikos | ||
|Beta Code=katafronhtiko/s | |Beta Code=katafronhtiko/s | ||
|Definition= | |Definition=καταφρονητική, καταφρονητικόν, [[contemptuous]], [[disdainful]], [[Aristotle|Arist.]]''[[Nicomachean Ethics|EN]]''1124b29, ''Rh.''1379b31, 1388b25, Plu. 2.4of: c. gen., Phld.''Herc.''1457.10, Porph.''Abst.''3.27. Adv. [[καταφρονητικῶς]] Pl. ''Tht.''161c, X.''HG''4.1.17,5.3.1, D.43.72 (καταφρονικός Gal.17(1).188, and Adv. [[καταφρονητικῶς]] [[varia lectio|v.l.]] in App.''BC''2.45, are incorrectly written). | ||
}} | }} | ||
{{ | {{bailly | ||
| | |btext=ή, όν :<br />[[méprisant]], [[dédaigneux]].<br />'''Étymologie:''' [[καταφρονητής]]. | ||
}} | |||
{{elnl | |||
|elnltext=καταφρονητικός -ή -όν [καταφρονέω] minachtend; adv. καταφρονητικῶς vol minachting. | |||
}} | |||
{{pape | |||
|ptext=ή, όν, <i>zum [[Verachten]] [[geneigt]], [[verachtend]]</i>, Arist. <i>Eth</i>. 4.3; [[neben]] [[θρασύς]], im <span class="ggns">Gegensatz</span> von θαυμαστικοί und ἄκακοι, Plut. <i>de audit</i>. 5.<br><b class="num">• Adv.</b>, Xen. <i>Hell</i>. 4.1.17 und A.; vgl. Lobeck <i>zu Phryn</i>. 520. | |||
}} | }} | ||
{{ | {{elru | ||
| | |elrutext='''καταφρονητικός:''' [[пренебрежительный]], [[презрительный]] Arst., Plut. | ||
}} | }} | ||
{{grml | {{grml | ||
Line 22: | Line 28: | ||
|lsmtext='''καταφρονητικός:''' -ή, -όν, [[επιρρεπής]] στην [[περιφρόνηση]], σε Αριστ.· επίθ. -[[κῶς]], σε Ξεν. | |lsmtext='''καταφρονητικός:''' -ή, -όν, [[επιρρεπής]] στην [[περιφρόνηση]], σε Αριστ.· επίθ. -[[κῶς]], σε Ξεν. | ||
}} | }} | ||
{{ | {{ls | ||
| | |lstext='''καταφρονητικός''': -ή, -όν, ὁ ἐπιρρεπὴς εἰς τὸ καταφρονεῖν τῶν ἄλλων, ὁ ἐκ φύσεως κλίνων εἰς τὸ νὰ περιφρονῇ τοὺς ἄλλους, ἀντιθ. τῷ [[θαυμαστικός]], Ἀριστ. Ἠθ. Ν. 4. 3, 28, Ρητ. 2. 2, 24., 11. 7· οἱ καταφρονητικοὶ καὶ θρασεῖς Πλουτ. Ἠθ. σ. 40· καὶ ἐπιρρημ., καταφρονητικώτερον πρὸς αὐτοὺς διατεθήσονται Ἄννα Κομν. 402 Α ·- Ἐπίρρ. -κῶς, Πλάτ. Θεαίτ. 161C, Ξεν. Ἑλλ. 4. 1, 17., 5. 3, 1, Δημ. 1075, 11· κ. τῶν εὐτελεστέρων Φιλ. Α´, 927. 30· ὀλιγώρως καὶ κ. Πλουτ Λύσ. 11, κτλ.·- Ὁ Λοβ. (ἐν Φρυνίχ. 520) σημειοῖ τὸν τύπον καταφρονικὸς παρ᾽ Ἀππ. καὶ Γαλην., ὡς ἐσφαλμένον. | ||
}} | }} | ||
{{mdlsj | {{mdlsj | ||
|mdlsjtxt=[[καταφρονητικός]], ή, όν [from [[καταφρονέω]]<br />[[contemptuous]], Arist. adv. -κῶς, Xen. | |mdlsjtxt=[[καταφρονητικός]], ή, όν [from [[καταφρονέω]]<br />[[contemptuous]], Arist. adv. -κῶς, Xen. | ||
}} | }} |
Latest revision as of 10:30, 25 August 2023
English (LSJ)
καταφρονητική, καταφρονητικόν, contemptuous, disdainful, Arist.EN1124b29, Rh.1379b31, 1388b25, Plu. 2.4of: c. gen., Phld.Herc.1457.10, Porph.Abst.3.27. Adv. καταφρονητικῶς Pl. Tht.161c, X.HG4.1.17,5.3.1, D.43.72 (καταφρονικός Gal.17(1).188, and Adv. καταφρονητικῶς v.l. in App.BC2.45, are incorrectly written).
French (Bailly abrégé)
ή, όν :
méprisant, dédaigneux.
Étymologie: καταφρονητής.
Dutch (Woordenboekgrieks.nl)
καταφρονητικός -ή -όν [καταφρονέω] minachtend; adv. καταφρονητικῶς vol minachting.
German (Pape)
ή, όν, zum Verachten geneigt, verachtend, Arist. Eth. 4.3; neben θρασύς, im Gegensatz von θαυμαστικοί und ἄκακοι, Plut. de audit. 5.
• Adv., Xen. Hell. 4.1.17 und A.; vgl. Lobeck zu Phryn. 520.
Russian (Dvoretsky)
καταφρονητικός: пренебрежительный, презрительный Arst., Plut.
Greek Monolingual
και καταφρονετικός, -ή, -ό (AM καταφρονητικός, -ή, -όν) καταφρονητής
1. αυτός που γίνεται για περιφρόνηση ή με τρόπο περιφρονητικό
2. αυτός που φέρεται περιφρονητικά, που έχει την τάση να περιφρονεί τους άλλους, υπερόπτης.
επίρρ...
καταφρονητικά (AM καταφρονητικῶς)
περιφρονητικά, υπεροπτικά.
Greek Monotonic
καταφρονητικός: -ή, -όν, επιρρεπής στην περιφρόνηση, σε Αριστ.· επίθ. -κῶς, σε Ξεν.
Greek (Liddell-Scott)
καταφρονητικός: -ή, -όν, ὁ ἐπιρρεπὴς εἰς τὸ καταφρονεῖν τῶν ἄλλων, ὁ ἐκ φύσεως κλίνων εἰς τὸ νὰ περιφρονῇ τοὺς ἄλλους, ἀντιθ. τῷ θαυμαστικός, Ἀριστ. Ἠθ. Ν. 4. 3, 28, Ρητ. 2. 2, 24., 11. 7· οἱ καταφρονητικοὶ καὶ θρασεῖς Πλουτ. Ἠθ. σ. 40· καὶ ἐπιρρημ., καταφρονητικώτερον πρὸς αὐτοὺς διατεθήσονται Ἄννα Κομν. 402 Α ·- Ἐπίρρ. -κῶς, Πλάτ. Θεαίτ. 161C, Ξεν. Ἑλλ. 4. 1, 17., 5. 3, 1, Δημ. 1075, 11· κ. τῶν εὐτελεστέρων Φιλ. Α´, 927. 30· ὀλιγώρως καὶ κ. Πλουτ Λύσ. 11, κτλ.·- Ὁ Λοβ. (ἐν Φρυνίχ. 520) σημειοῖ τὸν τύπον καταφρονικὸς παρ᾽ Ἀππ. καὶ Γαλην., ὡς ἐσφαλμένον.
Middle Liddell
καταφρονητικός, ή, όν [from καταφρονέω
contemptuous, Arist. adv. -κῶς, Xen.