συγκατακτείνω: Difference between revisions
συνετῶν μὲν ἀνδρῶν, πρὶν γενέσθαι τὰ δυσχερῆ, προνοῆσαι ὅπως μὴ γένηται· ἀνδρείων δέ, γενόμενα εὖ θέσθαι → it is the part of prudent men, before difficulties arise, to provide against their arising; and of courageous men to deal with them when they have arisen
m (LSJ1 replacement) |
|||
| Line 8: | Line 8: | ||
|Transliteration C=sygkatakteino | |Transliteration C=sygkatakteino | ||
|Beta Code=sugkataktei/nw | |Beta Code=sugkataktei/nw | ||
|Definition=[[slay together]], aor. 2 part., συγκατακτὰς . . βοτὰ καὶ βοτῆρας | |Definition=[[slay together]], aor. 2 part., συγκατακτὰς.. βοτὰ καὶ βοτῆρας [[Sophocles|S.]]''[[Ajax|Aj.]]''230 (lyr.); but -έκτᾰνον E.''Or.'' 1089. | ||
}} | }} | ||
{{pape | {{pape | ||
| Line 17: | Line 17: | ||
}} | }} | ||
{{elnl | {{elnl | ||
|elnltext=συγ- | |elnltext=συγ-κατακτείνω samen of tegelijk doden, met acc.; abs. | ||
}} | }} | ||
{{elru | {{elru | ||
| Line 26: | Line 26: | ||
}} | }} | ||
{{lsm | {{lsm | ||
|lsmtext='''συγκατακτείνω:''' αόρ. | |lsmtext='''συγκατακτείνω:''' αόρ. βʹ <i>-κατέκτᾰνον</i>, ανώμ. μτχ. -[[κατακτάς]]· [[σκοτώνω]], [[σφαγιάζω]] μαζί, ομαδικά, σε Σοφ., Ευρ. | ||
}} | }} | ||
{{ls | {{ls | ||
Revision as of 11:18, 25 August 2023
English (LSJ)
slay together, aor. 2 part., συγκατακτὰς.. βοτὰ καὶ βοτῆρας S.Aj.230 (lyr.); but -έκτᾰνον E.Or. 1089.
German (Pape)
[Seite 965] (s. κτείνω), mit od. zugleich tödten; συγκατακτὰς βοτὰ καὶ βοτῆρας, Soph. Ai. 226, συγκατέκτανον, Eur. Or. 1089.
French (Bailly abrégé)
tuer avec, massacrer.
Étymologie: σύν, κατακτείνω.
Dutch (Woordenboekgrieks.nl)
συγ-κατακτείνω samen of tegelijk doden, met acc.; abs.
Russian (Dvoretsky)
συγκατακτείνω: (part. aor. 2 ξυγκατακτάς; aor. 2 ξυγκατέκτανον) убивать вместе или в то же время (βοτὰ καὶ βοτῆρας Soph.).
Greek Monolingual
Α
φονεύω κάποιον μαζί με άλλον.
[ΕΤΥΜΟΛ. < συν- + κατακτείνω «φονεύω»].
Greek Monotonic
συγκατακτείνω: αόρ. βʹ -κατέκτᾰνον, ανώμ. μτχ. -κατακτάς· σκοτώνω, σφαγιάζω μαζί, ομαδικά, σε Σοφ., Ευρ.
Greek (Liddell-Scott)
συγκατακτείνω: κτείνω, φονεύω ὁμοῦ, μετοχ. ἀορ. β΄, ξυγκατακτάς... βοτὰ καὶ βοτῆρας Σοφ. Αἴ. 230· ἀλλὰ -έκτανον Εὐρ. Ὀρ. 1089.
Middle Liddell
aor2 -κατέκτᾰνον irr. part. -κατακτάς
to slay together, Soph., Eur.
