praecaveo: Difference between revisions
ᾗ μήτε χλαῖνα μήτε σισύρα συμφέρει → content neither with cloak nor rug, be never satisfied, can't get no satisfaction, be hard to please
(3_10) |
(CSV3 import) |
||
| (2 intermediate revisions by the same user not shown) | |||
| Line 1: | Line 1: | ||
{{LaEn | |||
|lnetxt=praecaveo praecavere, praecavi, praecautus V :: guard (against), beware | |||
}} | |||
{{Lewis | {{Lewis | ||
|lshtext=<b>prae-căvĕo</b>: cāvi, cautum, 2, v. a. and n.,<br /><b>I</b> to [[guard]] [[against]] [[beforehand]].<br /><b>I</b> Act., to [[guard]] [[against]], [[seek]] to [[avert]], [[obviate]], or [[prevent]] ([[class]].; syn. [[provideo]]): illud praecavendum est mihi, Plaut. Men. 5, 2, 107: peccata, quae difficillime praecaventur, Cic. Rosc. Am. 40, 116: [[quod]] a me ita praecautum [[atque]] ita provisum est, id. Att. 2, 1, 6: ita mihi res tota provisa [[atque]] praecauta est, ut, etc., id. Verr. 2, 4, 42, § 91: venena, Suet. Calig. 23: injurias, Gell. 7, 3, 41: malam diem, Vulg. Eccl. 7, 15.—<br /><b>II</b> Neutr., to [[take]] [[care]] or [[heed]], to [[use]] [[precaution]], to be on one's [[guard]], to [[beware]] ([[class]].): ferae, quibus abest ad praecavendum intellegendi [[astutia]], Pac. ap. Cic. Fin. 5, 11, 31 (Trag. Rel. p. 103 Rib.); Plaut. Truc. 2, 5, 21: providentem [[ante]] et praecaventem, Cic. Planc. 22, 53: praecaventibus fatis, Vell. 2, 12, 1: ab insidiis, to [[guard]] [[against]], Liv. 9, 17.— With ne: id ne accideret, [[magnopere]] sibi praecavendum [[Caesar]] existimabat, Caes. B. G. 1, 38, 2; cf.: [[satis]] [[undique]] provisum [[atque]] praecautum est, ne, etc., Liv. 36, 17, 12: cum videtur praecaveri potuisse, si provisum esset, Cic. Tusc. 3, 22, 52; cf. id. Inv. 2, 32, 99.—With dat., to [[provide]] for, [[take]] precautions for one's [[safety]]: sibi, Ter. And. 3, 5, 18.—In [[part]]. perf.: sed praecauto'st [[opus]], ne, etc., [[there]] is [[need]] of [[caution]], Plaut. Merc. 2, 2, 61. | |lshtext=<b>prae-căvĕo</b>: cāvi, cautum, 2, v. a. and n.,<br /><b>I</b> to [[guard]] [[against]] [[beforehand]].<br /><b>I</b> Act., to [[guard]] [[against]], [[seek]] to [[avert]], [[obviate]], or [[prevent]] ([[class]].; syn. [[provideo]]): illud praecavendum est mihi, Plaut. Men. 5, 2, 107: peccata, quae difficillime praecaventur, Cic. Rosc. Am. 40, 116: [[quod]] a me ita praecautum [[atque]] ita provisum est, id. Att. 2, 1, 6: ita mihi res tota provisa [[atque]] praecauta est, ut, etc., id. Verr. 2, 4, 42, § 91: venena, Suet. Calig. 23: injurias, Gell. 7, 3, 41: malam diem, Vulg. Eccl. 7, 15.—<br /><b>II</b> Neutr., to [[take]] [[care]] or [[heed]], to [[use]] [[precaution]], to be on one's [[guard]], to [[beware]] ([[class]].): ferae, quibus abest ad praecavendum intellegendi [[astutia]], Pac. ap. Cic. Fin. 5, 11, 31 (Trag. Rel. p. 103 Rib.); Plaut. Truc. 2, 5, 21: providentem [[ante]] et praecaventem, Cic. Planc. 22, 53: praecaventibus fatis, Vell. 2, 12, 1: ab insidiis, to [[guard]] [[against]], Liv. 9, 17.— With ne: id ne accideret, [[magnopere]] sibi praecavendum [[Caesar]] existimabat, Caes. B. G. 1, 38, 2; cf.: [[satis]] [[undique]] provisum [[atque]] praecautum est, ne, etc., Liv. 36, 17, 12: cum videtur praecaveri potuisse, si provisum esset, Cic. Tusc. 3, 22, 52; cf. id. Inv. 2, 32, 99.—With dat., to [[provide]] for, [[take]] precautions for one's [[safety]]: sibi, Ter. And. 3, 5, 18.—In [[part]]. perf.: sed praecauto'st [[opus]], ne, etc., [[there]] is [[need]] of [[caution]], Plaut. Merc. 2, 2, 61. | ||
| Line 7: | Line 10: | ||
{{Georges | {{Georges | ||
|georg=[[prae]]-[[caveo]], cāvī, [[cautum]], ēre, I) intr. [[Vorsichtsmaßregeln]] [[treffen]], -[[gebrauchen]], [[sich]] [[hüten]], [[nunc]] [[praecaveo]], Plaut.: [[providens]] et praecavens, Cic.: dare [[exemplum]] praecavendi, Tac.: praec. [[nihil]] (in keiner [[Weise]]), Curt.: ab insidiis, [[vor]] Nachstellungen, Liv. – m. Dat, [[für]] jmd. = [[für]] jmds. [[Sicherheit]] [[sorgen]], [[sibi]], Ter.: decemviris ab [[ira]] et impetu multitudinis, die D. [[sicherstellen]] ([[schützen]]) [[gegen]] usw., Liv.: m. folg. ne u. Konj., id ne accĭderet, [[sibi]] praecavendum [[Caesar]] existimabat, Caes. b. G. 1, 38, 2: m. folg. bl. Coniunctiv, praecavendum est gravidis abstineant [[hoc]] [[cibo]], Schw. [[müssen]] [[Sorge]] [[tragen]], daß [[sie]] usw., Plin. 20, 143. – II) tr. abzuwenden [[suchen]], [[verhüten]], [[vorbeugen]], iniurias, Gell.: peccata, [[quae]] difficillime praecaventur, Cic.: [[quod]] ([[was]]) necessarium est praecavere, Quint.: [[quae]] cavenda praecavit, Apul. – [[res]] [[mihi]] tota praecauta est, Cic.: [[quod]] a me [[ita]] praecautum... est, Cic.: praecauto [[opus]] est, es ist [[Vorsicht]] [[nötig]], Plaut. | |georg=[[prae]]-[[caveo]], cāvī, [[cautum]], ēre, I) intr. [[Vorsichtsmaßregeln]] [[treffen]], -[[gebrauchen]], [[sich]] [[hüten]], [[nunc]] [[praecaveo]], Plaut.: [[providens]] et praecavens, Cic.: dare [[exemplum]] praecavendi, Tac.: praec. [[nihil]] (in keiner [[Weise]]), Curt.: ab insidiis, [[vor]] Nachstellungen, Liv. – m. Dat, [[für]] jmd. = [[für]] jmds. [[Sicherheit]] [[sorgen]], [[sibi]], Ter.: decemviris ab [[ira]] et impetu multitudinis, die D. [[sicherstellen]] ([[schützen]]) [[gegen]] usw., Liv.: m. folg. ne u. Konj., id ne accĭderet, [[sibi]] praecavendum [[Caesar]] existimabat, Caes. b. G. 1, 38, 2: m. folg. bl. Coniunctiv, praecavendum est gravidis abstineant [[hoc]] [[cibo]], Schw. [[müssen]] [[Sorge]] [[tragen]], daß [[sie]] usw., Plin. 20, 143. – II) tr. abzuwenden [[suchen]], [[verhüten]], [[vorbeugen]], iniurias, Gell.: peccata, [[quae]] difficillime praecaventur, Cic.: [[quod]] ([[was]]) necessarium est praecavere, Quint.: [[quae]] cavenda praecavit, Apul. – [[res]] [[mihi]] tota praecauta est, Cic.: [[quod]] a me [[ita]] praecautum... est, Cic.: praecauto [[opus]] est, es ist [[Vorsicht]] [[nötig]], Plaut. | ||
}} | |||
{{LaZh | |||
|lnztxt=praecaveo, es, avi, autum, avere. n. act. 2. :: [[小心]]。[[防備]] | |||
}} | }} | ||
Latest revision as of 22:00, 12 June 2024
Latin > English
praecaveo praecavere, praecavi, praecautus V :: guard (against), beware
Latin > English (Lewis & Short)
prae-căvĕo: cāvi, cautum, 2, v. a. and n.,
I to guard against beforehand.
I Act., to guard against, seek to avert, obviate, or prevent (class.; syn. provideo): illud praecavendum est mihi, Plaut. Men. 5, 2, 107: peccata, quae difficillime praecaventur, Cic. Rosc. Am. 40, 116: quod a me ita praecautum atque ita provisum est, id. Att. 2, 1, 6: ita mihi res tota provisa atque praecauta est, ut, etc., id. Verr. 2, 4, 42, § 91: venena, Suet. Calig. 23: injurias, Gell. 7, 3, 41: malam diem, Vulg. Eccl. 7, 15.—
II Neutr., to take care or heed, to use precaution, to be on one's guard, to beware (class.): ferae, quibus abest ad praecavendum intellegendi astutia, Pac. ap. Cic. Fin. 5, 11, 31 (Trag. Rel. p. 103 Rib.); Plaut. Truc. 2, 5, 21: providentem ante et praecaventem, Cic. Planc. 22, 53: praecaventibus fatis, Vell. 2, 12, 1: ab insidiis, to guard against, Liv. 9, 17.— With ne: id ne accideret, magnopere sibi praecavendum Caesar existimabat, Caes. B. G. 1, 38, 2; cf.: satis undique provisum atque praecautum est, ne, etc., Liv. 36, 17, 12: cum videtur praecaveri potuisse, si provisum esset, Cic. Tusc. 3, 22, 52; cf. id. Inv. 2, 32, 99.—With dat., to provide for, take precautions for one's safety: sibi, Ter. And. 3, 5, 18.—In part. perf.: sed praecauto'st opus, ne, etc., there is need of caution, Plaut. Merc. 2, 2, 61.
Latin > French (Gaffiot 2016)
præcăvĕō,¹³ cāvī, cautum, ēre,
1 tr., empêcher par des mesures préventives : illud præcavendum est mihi. Pl. Men. 860, c’est contre quoi il faut que je me prémunisse : peccata quæ difficillime præcaventur Cic. Amer. 116, délits contre lesquels les mesures préventives sont les plus difficiles à prendre ; res tota mihi præcauta est Cic. Verr. 2, 4, 91, contre cela j’ai pris toutes mes précautions ; ad præcavenda venena Suet. Cal. 23, pour se garantir du poison
2 intr., se tenir sur ses gardes, se garder de, prendre ses précautions : Cic. Planc. 53 || [avec ne ] prendre des mesures pour empêcher que : Cæs. G. 1, 38, 2 ; Liv. 36, 17, 12 || sibi Ter. Andr. 624, pourvoir à sa sûreté || præcauto opus est ne Pl. Merc. 333, il faut des précautions pour empêcher que.
Latin > German (Georges)
prae-caveo, cāvī, cautum, ēre, I) intr. Vorsichtsmaßregeln treffen, -gebrauchen, sich hüten, nunc praecaveo, Plaut.: providens et praecavens, Cic.: dare exemplum praecavendi, Tac.: praec. nihil (in keiner Weise), Curt.: ab insidiis, vor Nachstellungen, Liv. – m. Dat, für jmd. = für jmds. Sicherheit sorgen, sibi, Ter.: decemviris ab ira et impetu multitudinis, die D. sicherstellen (schützen) gegen usw., Liv.: m. folg. ne u. Konj., id ne accĭderet, sibi praecavendum Caesar existimabat, Caes. b. G. 1, 38, 2: m. folg. bl. Coniunctiv, praecavendum est gravidis abstineant hoc cibo, Schw. müssen Sorge tragen, daß sie usw., Plin. 20, 143. – II) tr. abzuwenden suchen, verhüten, vorbeugen, iniurias, Gell.: peccata, quae difficillime praecaventur, Cic.: quod (was) necessarium est praecavere, Quint.: quae cavenda praecavit, Apul. – res mihi tota praecauta est, Cic.: quod a me ita praecautum... est, Cic.: praecauto opus est, es ist Vorsicht nötig, Plaut.
