φρυαγματίας: Difference between revisions

From LSJ

ἐν δὲ δικαιοσύνῃ συλλήβδην πᾶσ' ἀρετὴ ἔνι → in justice is all virtue found in sum, in justice is every virtue there is, in justice every virtue is brought together, justice contains in itself all the virtues

Source
m (Text replacement - "müthig" to "mütig")
m (Text replacement - "muthig" to "mutig")
 
Line 11: Line 11:
}}
}}
{{pape
{{pape
|ptext=[[https://www.translatum.gr/images/pape/pape-02-1310.png Seite 1310]] ὁ, ein schnaubendes, unbändiges, muthiges Roß; – übertr., ein übermütiger Mensch; übh. als adj. wild, stolz, [[βίος]], καὶ [[κομπώδης]], Plut. Ant. 2.
|ptext=[[https://www.translatum.gr/images/pape/pape-02-1310.png Seite 1310]] ὁ, ein schnaubendes, unbändiges, mutiges Roß; – übertr., ein übermütiger Mensch; übh. als adj. wild, stolz, [[βίος]], καὶ [[κομπώδης]], Plut. Ant. 2.
}}
}}
{{bailly
{{bailly

Latest revision as of 07:32, 28 June 2024

Click links below for lookup in third sources:
Full diacritics: φρυαγμᾰτίας Medium diacritics: φρυαγματίας Low diacritics: φρυαγματίας Capitals: ΦΡΥΑΓΜΑΤΙΑΣ
Transliteration A: phryagmatías Transliteration B: phryagmatias Transliteration C: fryagmatias Beta Code: fruagmati/as

English (LSJ)

-ου, ὁ,
A hot-tempered, of a horse, Hsch. s.v. πεδαωριστής.
II metaph. as adjective, arrogant, wanton, βίος Plu. Ant.2.

German (Pape)

[Seite 1310] ὁ, ein schnaubendes, unbändiges, mutiges Roß; – übertr., ein übermütiger Mensch; übh. als adj. wild, stolz, βίος, καὶ κομπώδης, Plut. Ant. 2.

French (Bailly abrégé)

ου;
adj. m.
orgueilleux, arrogant ; fougueux (cheval).
Étymologie: φρύαγμα.

Russian (Dvoretsky)

φρυαγμᾰτίας: ου adj. m полный надменного презрения (βίος Plut.).

Greek (Liddell-Scott)

φρυαγμᾰτίας: -ου, ὁ, ἀδάμαστος καὶ ἀτίθασος καὶ ὑπερήφανος ἵππος, Ἡσύχ. ΙΙ. μεταφορ., ὡς ἐπίθετ., ἀλαζονικός, αὐθάδης, βίος Πλουτ. Ἀντών. 2.

Greek Monolingual

ὁ, Α
1. ατίθασο άλογο
2. ως επίθ. μτφ. αυθάδης, αλαζονικός.
[ΕΤΥΜΟΛ. < φρύαγμα, -άγματος + επίθημα -ίας (πρβλ. στιγματίας)].

Greek Monotonic

φρυαγματίας: -ου, ὁ, ατίθασο άλογο· μεταφ. ως επίθ., αλαζόνας, ακόλαστος, σε Πλούτ.