κοάλεμος: Difference between revisions
Πονηρὸν ἄνδρα μηδέποτε ποιοῦ φίλον (μηδέπω κτήσῃ φίλον) → Tibi numquam amicum facito moratum male → Nimm niemals einen schlechten Mann zum Freunde dir
m (LSJ1 replacement) |
|||
(7 intermediate revisions by the same user not shown) | |||
Line 1: | Line 1: | ||
{{LSJ1 | {{LSJ1 | ||
|Full diacritics= | |Full diacritics=κοᾱ́λεμος | ||
|Medium diacritics=κοάλεμος | |Medium diacritics=κοάλεμος | ||
|Low diacritics=κοάλεμος | |Low diacritics=κοάλεμος | ||
Line 8: | Line 8: | ||
|Transliteration C=koalemos | |Transliteration C=koalemos | ||
|Beta Code=koa/lemos | |Beta Code=koa/lemos | ||
|Definition=[ | |Definition=[ᾱ], ὁ, [[stupid fellow]], [[booby]], [[Aristophanes|Ar.]]''[[The Knights|Eq.]]''198, Aeschin.Socr.16; addressed as a god or demon, [[Aristophanes|Ar.]]''[[The Knights|Eq.]]''221; nickname of the grandfather of Cimon, Plu.''Cim.''4. (From [[κοέω]], [[ἠλεός]] acc. to Sch.[[Aristophanes|Ar.]]''[[The Knights|Eq.]]'' 198, cf. Tim.''Lex.'', etc.) | ||
}} | }} | ||
{{pape | {{pape | ||
|ptext=[[https://www.translatum.gr/images/pape/pape-01-1464.png Seite 1464]] ὁ, ein dummer, einfältiger Mensch (nach den Alten aus κοεῖν, = νοεῖν, u. [[ἠλέματος]] zusammengesetzt, Tim. lex. Pl. u. Schol. Ar.); Ar. Equ. 198, in einem wunderlichen Orakel; 221 ein Gott der Dummheit; vgl. Ath. V, 220 b; Spottname von Kimons Großvater, Plut. Cim. 4. – Hesych. führt noch [[κόαλοι]], βάρβαροι an. | |ptext=[[https://www.translatum.gr/images/pape/pape-01-1464.png Seite 1464]] ὁ, ein dummer, einfältiger Mensch (nach den Alten aus κοεῖν, = νοεῖν, u. [[ἠλέματος]] zusammengesetzt, Tim. lex. Pl. u. Schol. Ar.); Ar. Equ. 198, in einem wunderlichen Orakel; 221 ein Gott der Dummheit; vgl. Ath. V, 220 b; Spottname von Kimons Großvater, Plut. Cim. 4. – Hesych. führt noch [[κόαλοι]], βάρβαροι an. | ||
}} | |||
{{bailly | |||
|btext=ου (ὁ) :<br />[[homme lourd et stupide]].<br />'''Étymologie:''' DELG pê emprunt. | |||
}} | |||
{{elnl | |||
|elnltext=κοάλεμος -ου, ὁ idioot. | |||
}} | |||
{{elru | |||
|elrutext='''κοάλεμος:''' (ᾱ) ὁ [[дурак]], [[глупец]] Arph., Plut. | |||
}} | }} | ||
{{ls | {{ls | ||
|lstext='''κοάλεμος''': ᾱ, ὁ, [[ἠλίθιος]], [[ἀνόητος]], [[εὐήθης]], [[βλάξ]], «μποῦφος», Ἀριστοφ. Ἱππ. 198· προσφωνούμενος ὡς θεὸς ἢ [[δαίμων]], [[αὐτόθι]] 221 ὁ [[πάππος]] τοῦ Κίμωνος ἔφερε τὴν προσωνυμίαν ταύτην, Πλουτ. Κίμ. 4. (Κοινῶς παραγόμενον ἐκ τοῦ [[κοέω]] καὶ ἠλέματος ἢ ἠλεός, mente captus, Σοφ. εἰς Ἀριστοφ. Ἱππ. 198, Τιμ. Λεξ., Σουΐδ., κτλ.). | |lstext='''κοάλεμος''': ᾱ, ὁ, [[ἠλίθιος]], [[ἀνόητος]], [[εὐήθης]], [[βλάξ]], «μποῦφος», Ἀριστοφ. Ἱππ. 198· προσφωνούμενος ὡς θεὸς ἢ [[δαίμων]], [[αὐτόθι]] 221 ὁ [[πάππος]] τοῦ Κίμωνος ἔφερε τὴν προσωνυμίαν ταύτην, Πλουτ. Κίμ. 4. (Κοινῶς παραγόμενον ἐκ τοῦ [[κοέω]] καὶ ἠλέματος ἢ ἠλεός, mente captus, Σοφ. εἰς Ἀριστοφ. Ἱππ. 198, Τιμ. Λεξ., Σουΐδ., κτλ.). | ||
}} | }} | ||
{{grml | {{grml | ||
Line 24: | Line 30: | ||
{{lsm | {{lsm | ||
|lsmtext='''κοάλεμος:''' [ᾱ], [[ηλίθιος]], [[ανόητος]], [[ευήθης]], σε Αριστοφ. (αμφίβ. προέλ.). | |lsmtext='''κοάλεμος:''' [ᾱ], [[ηλίθιος]], [[ανόητος]], [[ευήθης]], σε Αριστοφ. (αμφίβ. προέλ.). | ||
}} | }} | ||
{{etym | {{etym | ||
Line 38: | Line 38: | ||
}} | }} | ||
{{FriskDe | {{FriskDe | ||
|ftr='''κοάλεμος''': {koá̄lemos}<br />'''Grammar''': m.<br />'''Meaning''': [[Dummkopf]], [[Tölpel]] (Ar., Plu.), auch (parodierend) N. eines Dämons der Dummheit (Ar. ''Eq''. 221).<br />'''Etymology''' : Ausgang wie in [[ἰάλεμος]] (s. d.), sonst unklares Fremdwort; zum Lautlichen Schwyzer 302 und Björck Alpha impurum 46 und 258, der an onomatopoetisches κο- denkt (etwa [[Quarrer]]). Vgl. | |ftr='''κοάλεμος''': {koá̄lemos}<br />'''Grammar''': m.<br />'''Meaning''': [[Dummkopf]], [[Tölpel]] (Ar., Plu.), auch (parodierend) N. eines Dämons der Dummheit (Ar. ''Eq''. 221).<br />'''Etymology''': Ausgang wie in [[ἰάλεμος]] (s. d.), sonst unklares Fremdwort; zum Lautlichen Schwyzer 302 und Björck Alpha impurum 46 und 258, der an onomatopoetisches κο- denkt (etwa [[Quarrer]]). Vgl. καυαλός· [[μωρολόγος]] H.; s. auch zu [[κόβαλος]].<br />'''Page''' 1,888 | ||
}} | }} |
Latest revision as of 10:47, 25 August 2023
English (LSJ)
[ᾱ], ὁ, stupid fellow, booby, Ar.Eq.198, Aeschin.Socr.16; addressed as a god or demon, Ar.Eq.221; nickname of the grandfather of Cimon, Plu.Cim.4. (From κοέω, ἠλεός acc. to Sch.Ar.Eq. 198, cf. Tim.Lex., etc.)
German (Pape)
[Seite 1464] ὁ, ein dummer, einfältiger Mensch (nach den Alten aus κοεῖν, = νοεῖν, u. ἠλέματος zusammengesetzt, Tim. lex. Pl. u. Schol. Ar.); Ar. Equ. 198, in einem wunderlichen Orakel; 221 ein Gott der Dummheit; vgl. Ath. V, 220 b; Spottname von Kimons Großvater, Plut. Cim. 4. – Hesych. führt noch κόαλοι, βάρβαροι an.
French (Bailly abrégé)
ου (ὁ) :
homme lourd et stupide.
Étymologie: DELG pê emprunt.
Dutch (Woordenboekgrieks.nl)
κοάλεμος -ου, ὁ idioot.
Russian (Dvoretsky)
κοάλεμος: (ᾱ) ὁ дурак, глупец Arph., Plut.
Greek (Liddell-Scott)
κοάλεμος: ᾱ, ὁ, ἠλίθιος, ἀνόητος, εὐήθης, βλάξ, «μποῦφος», Ἀριστοφ. Ἱππ. 198· προσφωνούμενος ὡς θεὸς ἢ δαίμων, αὐτόθι 221 ὁ πάππος τοῦ Κίμωνος ἔφερε τὴν προσωνυμίαν ταύτην, Πλουτ. Κίμ. 4. (Κοινῶς παραγόμενον ἐκ τοῦ κοέω καὶ ἠλέματος ἢ ἠλεός, mente captus, Σοφ. εἰς Ἀριστοφ. Ἱππ. 198, Τιμ. Λεξ., Σουΐδ., κτλ.).
Greek Monolingual
κοάλεμος, ὁ (Α)
ανόητος, ηλίθιος, βλάκας.
[ΕΤΥΜΟΛ. Αβέβαιης ετυμολ. Πρόκειται μάλλον για λ. ξεν. προελεύσεως. Κατ' άλλη άποψη, προέρχεται από θ. κο- (προϊόν ονοματοποιίας) + κατάλ. -άλεμος, σκοτεινής προελεύσεως, πού μαρτυρείται επίσης στη λ. ι-άλεμος].
Greek Monotonic
κοάλεμος: [ᾱ], ηλίθιος, ανόητος, ευήθης, σε Αριστοφ. (αμφίβ. προέλ.).
Frisk Etymological English
Grammatical information: m.
Meaning: blockhead (Ar., Plu.), also (parodizing) name of a demon of stupidity (Ar. Eq. 221).
Origin: PG [a word of Pre-Greek origin]
Etymology: Ending as in ἰάλεμος (s. v.), further unclear foreign word; on the phonetics Schwyzer 302 and Björck Alpha impurum 46 and 258, who thinks of an onomatopoetic κο-. Clearly a Pre-Greek word, with the phoneme kʷ-? Cf. καυαλός μωρολόγος H., and κόαλοι βάρβαροι H. S. also on κόβαλος.
Middle Liddell
κοά¯λεμος, ὁ,
a stupid fellow, booby, Ar. [deriv. uncertain]
Frisk Etymology German
κοάλεμος: {koá̄lemos}
Grammar: m.
Meaning: Dummkopf, Tölpel (Ar., Plu.), auch (parodierend) N. eines Dämons der Dummheit (Ar. Eq. 221).
Etymology: Ausgang wie in ἰάλεμος (s. d.), sonst unklares Fremdwort; zum Lautlichen Schwyzer 302 und Björck Alpha impurum 46 und 258, der an onomatopoetisches κο- denkt (etwa Quarrer). Vgl. καυαλός· μωρολόγος H.; s. auch zu κόβαλος.
Page 1,888