κρᾶμα: Difference between revisions

From LSJ

βωμὸν Ἀριστοτέλης ἱδρύσατο τόνδε Πλάτωνος, ἀνδρὸς ὃν οὐδ' αἰνεῖν τοῖσι κακοῖσι θέμιςAristotle had this altar of Plato set up — Plato, a man whom the wicked dare not even mention in praise

Source
m (Text replacement - "<span class="bibl">LXX" to "<span class="bibl">LXX")
m (LSJ1 replacement)
 
(3 intermediate revisions by the same user not shown)
Line 8: Line 8:
|Transliteration C=krama
|Transliteration C=krama
|Beta Code=kra=ma
|Beta Code=kra=ma
|Definition=ατος, τό, (κεράννυμι) <span class="sense"><span class="bld">A</span> [[mixture]], <span class="bibl">Ti.Locr.95e</span>, Plu.2.1109e, etc.; κ. ψυχῆς καὶ σώματος <span class="bibl">Ph.1.372</span>; esp. [[mixed wine]], <span class="bibl">[[LXX]] <span class="title">Ca.</span>7.2</span>, <span class="title">OGI</span>383.148 (Nemrud Dagh, i B. C.), Plu.2.140f, Dsc.1.113 (misspelt κραμμα <span class="title">PMag.Lond.</span>121.174); also of medicines, <span class="bibl">Hp.<span class="title">Mul.</span>2.211</span>, Archig. ap. Gal.13.265. </span><span class="sense"><span class="bld">2</span> = [[χρέμμα]], Aristipp. ap. <span class="bibl">D.L.2.67</span>. </span><span class="sense"><span class="bld">3</span> [[alloy]] of metals, <span class="bibl">Str.13.1.56</span>. κραμάσαι, v. [[κρεμάννυμι]].</span>
|Definition=-ατος, τό, ([[κεράννυμι]])<br><span class="bld">A</span> [[mixture]], Ti.Locr.95e, Plu.2.1109e, etc.; κ. ψυχῆς καὶ σώματος Ph.1.372; esp. [[mixed wine]], [[LXX]] ''Ca.''7.2, ''OGI''383.148 (Nemrud Dagh, i B. C.), Plu.2.140f, Dsc.1.113 (misspelt κραμμα ''PMag.Lond.''121.174); also of medicines, Hp.''Mul.''2.211, Archig. ap. Gal.13.265.<br><span class="bld">2</span> = [[χρέμμα]], Aristipp. ap. D.L.2.67.<br><span class="bld">3</span> [[alloy]] of metals, Str.13.1.56. κραμάσαι, v. [[κρεμάννυμι]].
}}
}}
{{pape
{{pape
Line 14: Line 14:
}}
}}
{{bailly
{{bailly
|btext=ατος (τό) :<br /><b>1</b> mélange, mixtion;<br /><b>2</b> vin trempé.<br />'''Étymologie:''' R. Κρα de Καρ, cf. [[κρατήρ]] et [[κεράννυμι]].
|btext=ατος (τό) :<br /><b>1</b> [[mélange]], [[mixtion]];<br /><b>2</b> [[vin trempé]].<br />'''Étymologie:''' R. Κρα de Καρ, cf. [[κρατήρ]] et [[κεράννυμι]].
}}
}}
{{elru
{{elru
|elrutext='''κρᾶμα:''' ατος τό [[κεράννυμι]]<br /><b class="num">1)</b> [[смесь]] (ἐκ [[δύο]] [[τουτέων]] Plat.);<br /><b class="num">2)</b> [[разбавленное водою вино]] Plut.
|elrutext='''κρᾶμα:''' ατος τό [[κεράννυμι]]<br /><b class="num">1</b> [[смесь]] (ἐκ [[δύο]] [[τουτέων]] Plat.);<br /><b class="num">2</b> [[разбавленное водою вино]] Plut.
}}
}}
{{ls
{{ls

Latest revision as of 10:25, 25 August 2023

Click links below for lookup in third sources:
Full diacritics: κρᾶμα Medium diacritics: κρᾶμα Low diacritics: κράμα Capitals: ΚΡΑΜΑ
Transliteration A: krâma Transliteration B: krama Transliteration C: krama Beta Code: kra=ma

English (LSJ)

-ατος, τό, (κεράννυμι)
A mixture, Ti.Locr.95e, Plu.2.1109e, etc.; κ. ψυχῆς καὶ σώματος Ph.1.372; esp. mixed wine, LXX Ca.7.2, OGI383.148 (Nemrud Dagh, i B. C.), Plu.2.140f, Dsc.1.113 (misspelt κραμμα PMag.Lond.121.174); also of medicines, Hp.Mul.2.211, Archig. ap. Gal.13.265.
2 = χρέμμα, Aristipp. ap. D.L.2.67.
3 alloy of metals, Str.13.1.56. κραμάσαι, v. κρεμάννυμι.

German (Pape)

[Seite 1499] τό (κεράννυμι), die Mischung; ὡς ἓν κρᾶμα ἐκ δύο τουτέων εἶμεν Tim. Locr. 95 e; Sp., wie Plut.; bes. ein gemischter Trank, sowohl von dem mit Wasser gemischten Wein, als von Arzneien; – auch von der Luft, Temperatur, Sp.

French (Bailly abrégé)

ατος (τό) :
1 mélange, mixtion;
2 vin trempé.
Étymologie: R. Κρα de Καρ, cf. κρατήρ et κεράννυμι.

Russian (Dvoretsky)

κρᾶμα: ατος τό κεράννυμι
1 смесь (ἐκ δύο τουτέων Plat.);
2 разбавленное водою вино Plut.

Greek (Liddell-Scott)

κρᾶμα: τὸ, (κεράννυμι) πᾶν κεκραμένον πρᾶγμα, μῖγμα, Τίμ. Λοκρ. 95E, Πλούτ. 2. 1109E, κτλ.· ἰδίως κεκραμένος οἶνος, Πλούτ. 2. 140F, Ἑβδ. (ᾎσμα ᾈσμάτ. H΄, 2).

Greek Monolingual

το (Α κρᾱμα, -άματος)
1. μίγμα, ένωση δύο πραγμάτων («κρᾱμα ψυχῆς καὶ σώματος», Φίλ.)
2. μεταλλικό προϊόν που προκύπτει από την ενσωμάτωση ενός ή περισσότερων χημικών στοιχείων σε ένα μέταλλο (α. «κράμα χρυσού και αργύρου» β.«ἥ προσλαβοῦσα χαλκὸν τὸ καλούμενον γίνεται κρᾱμα, ὅ τινες ὀρείχαλκον καλοῦσι», Στράβ.)
νεοελλ.
σύνθεση ανθρώπινων ιδιοτήτων
αρχ.
φλέμα.
[ΕΤΥΜΟΛ. < θ. κρα- του κεράννυμι, πρβλ. αόρ. β' -κρά-θην].