συνδαίτωρ: Difference between revisions
From LSJ
Ῥίζα γὰρ πάντων τῶν κακῶν ἐστιν ἡ φιλαργυρία → Root of all the evils is the love of money (Radix omnium malorum est cupiditas)
m (Text replacement - "(*UTF)(*UCP)(elnltext.*?\]) ([a-zA-Z' ]+)(\.)\n" to "$1 $2$3 ") |
m (LSJ1 replacement) |
||
| (3 intermediate revisions by the same user not shown) | |||
| Line 8: | Line 8: | ||
|Transliteration C=syndaitor | |Transliteration C=syndaitor | ||
|Beta Code=sundai/twr | |Beta Code=sundai/twr | ||
|Definition=ορος, ὁ, [[companion at table]], <b class="b3">οὐδέ τις ξ</b | |Definition=-ορος, ὁ, [[companion at table]], <b class="b3">οὐδέ τις ξ.</b> A.''Eu.'' 351 (lyr.). | ||
}} | }} | ||
{{pape | {{pape | ||
| Line 14: | Line 14: | ||
}} | }} | ||
{{bailly | {{bailly | ||
|btext=ορος (ὁ) :<br />commensal, hôte.<br />'''Étymologie:''' [[σύν]], [[δαίνυμι]]. | |btext=ορος (ὁ) :<br />[[commensal]], [[hôte]].<br />'''Étymologie:''' [[σύν]], [[δαίνυμι]]. | ||
}} | }} | ||
{{elnl | {{elnl | ||
|elnltext= | |elnltext=συνδαίτωρ -ορος, ὁ [[[σύν]], [[δαίς]]] [[tafelgenoot]]. | ||
}} | }} | ||
{{elru | {{elru | ||
|elrutext='''συνδαίτωρ:''' ορος ὁ участник пиршества, сотрапезник Aesch. | |elrutext='''συνδαίτωρ:''' ορος ὁ [[участник пиршества]], [[сотрапезник]] Aesch. | ||
}} | }} | ||
{{grml | {{grml | ||
Latest revision as of 11:37, 25 August 2023
English (LSJ)
-ορος, ὁ, companion at table, οὐδέ τις ξ. A.Eu. 351 (lyr.).
German (Pape)
[Seite 1006] ορος, ὁ, Mitesser, Tischgenosse, Aesch. Eum. 331.
French (Bailly abrégé)
ορος (ὁ) :
commensal, hôte.
Étymologie: σύν, δαίνυμι.
Dutch (Woordenboekgrieks.nl)
συνδαίτωρ -ορος, ὁ [σύν, δαίς] tafelgenoot.
Russian (Dvoretsky)
συνδαίτωρ: ορος ὁ участник пиршества, сотрапезник Aesch.
Greek Monolingual
-ορος, ὁ, Α
ομοτράπεζος, συνδαιτυμόνας.
[ΕΤΥΜΟΛ. < συν- + -δαίτωρ (< δαίομαι «τρώγω»)].
Greek Monotonic
συνδαίτωρ: -ορος, ὁ, ομοτράπεζος, αυτός που συντροφεύει κάποιον στο δείπνο, που δειπνεί από κοινού, σε Αισχύλ.
Greek (Liddell-Scott)
συνδαίτωρ: -ορος, ὁ, σύνδειπος, οὐδέ τις ἐστὶ συνδαίτωρ μετάκοινος Αἰσχύλ. Εὐμενίδ. 351.
