ἀσύφηλος: Difference between revisions
Φίλος με βλάπτων (λυπῶν) οὐδὲν ἐχθροῦ διαφέρει → Laedens amicus distat inimico nihil → Ein Freund, der schadet, ist ganz gelich mir einem Feind
m (LSJ1 replacement) |
mNo edit summary |
||
(2 intermediate revisions by the same user not shown) | |||
Line 11: | Line 11: | ||
}} | }} | ||
{{DGE | {{DGE | ||
|dgtxt=-ον<br /><b class="num">• Alolema(s):</b> | |dgtxt=-ον<br /><b class="num">• Alolema(s):</b> [[ἀσύφαλος]] Dius 1<br /><b class="num">• Prosodia:</b> [-ῠ-]<br /><b class="num">1</b> [[indigno]], [[vil]], [[sin valor]] ὥς μ' ἀσύφηλον ... ἔρεξεν ... ὡς εἴ τιν' ἀτίμητον μετανάστην cuan indignamente me trató como si yo fuera un miserable advenedizo, <i>Il</i>.9.647, οὔ πω σεῦ ἄκουσα κακὸν ἔπος οὐδ' ἀσύφηλον <i>Il</i>.24.767, ἡ νεότης ἀ. ἀεὶ θνητοῖσι τέτυκται <i>Lyr.Eleg.Adesp</i>.25.1W., νοῦς Cyr.Al.M.69.84D, cf. Q.S.9.521.<br /><b class="num">2</b> [[tosco]], [[inculto]] de pers. ὁ δὲ [[διδάσκαλος]] ... ὡς ἀσυφήλους αὐτοὺς (μαθητάς) ἑώρα Eun.<i>VS</i> 481, cf. Eudoc.<i>Cypr</i>.1.149, Hsch., <i>Gr.Shorthand Man</i>.367, <i>Et.Gen</i>.1082.<br /><b class="num">3</b> adv. [[ἀσυφήλως]] = [[de una manera indigna]] οὐκ ἀσυφήλως μυθεύμενος Dius [[l.c.]]<br /><b class="num">• Etimología:</b> Etim. desc. Se ha puesto en rel. c. [[Σίσυφος]] y [[σέσυφος]] q.u. | ||
}} | }} | ||
{{pape | {{pape | ||
|ptext=[[https://www.translatum.gr/images/pape/pape-01-0381.png Seite 381]] Hom. zweimal, Iliad. 9, 647 ὥς μ' ἀσύφηλον ἐν Ἀργείοισιν ἔρεξεν [[Ἀτρείδης]] ὡς εἴ τιν' ἀτίμητον μετανάστην, 24, 767 ἀλλ' οὔ πω σεῦ ἄκουσα κακὸν [[ἔπος]] οὐδ' ἀσύφηλον; der Sinn scheint also | |ptext=[[https://www.translatum.gr/images/pape/pape-01-0381.png Seite 381]] Hom. zweimal, Iliad. 9, 647 ὥς μ' ἀσύφηλον ἐν Ἀργείοισιν ἔρεξεν [[Ἀτρείδης]] ὡς εἴ τιν' ἀτίμητον μετανάστην, 24, 767 ἀλλ' οὔ πω σεῦ ἄκουσα κακὸν [[ἔπος]] οὐδ' ἀσύφηλον; der Sinn scheint also »[[verächtlich]]« zu sein; abzuleiten vielleicht von [[σοφός]], Aeolisch, also eigentlich »[[unweise]]«, »[[töricht]]«. Auch Sp.: [[λόγος]] οὐκ ἀσυφάλως μυθεύμενος Dius bei Stob. Flor. 65, 16; Qu. Sm., neben [[χαλεπός]], 9, 521. Bei Phryn. B. A. p. 14 [[ὕβρις]] erkl. ἡ μετὰ ἀμαθίας καὶ ἀτιμίας. | ||
}} | }} | ||
{{bailly | {{bailly | ||
|btext=ος, ον :<br />sans valeur, | |btext=ος, ον :<br />[[sans valeur]], [[vil]] ; ἀσύφηλον [[ἔπος]] IL parole insensée ; [[ὥς]] μ' ἀσύφηλον ἔρεξε IL comme il m'a indignement traité.<br />'''Étymologie:''' orig. inc. ; pê de [[ἄσοφος]], éol. [[ἀσύφηλος]] ; c. [[Σίσυφος]]. | ||
}} | }} | ||
{{elru | {{elru | ||
|elrutext='''ἀσύφηλος:''' (ᾰσῠ) оскорбительный, обидный ([[ἔπος]] Hom.): ὥς μ᾽ ἀσύφηλον ἔρεξε Hom. так как он оскорбил меня. | |elrutext='''ἀσύφηλος:''' (ᾰσῠ) [[оскорбительный]], [[обидный]] ([[ἔπος]] Hom.): ὥς μ᾽ ἀσύφηλον ἔρεξε Hom. так как он оскорбил меня. | ||
}} | }} | ||
{{ls | {{ls | ||
Line 32: | Line 32: | ||
}} | }} | ||
{{etym | {{etym | ||
|etymtx=Grammatical information: adj.<br />Meaning: uncertain, [[headstrong | |etymtx=Grammatical information: adj.<br />Meaning: uncertain, [[headstrong]]?, [[insulting]]? or [[foolish]]? (Il.).<br />Origin: PG [a word of Pre-Greek origin]X [probably]<br />Etymology: The schol. on Ven. A and Bechtel Lex. connect [[σοφός]] (but the [[ἀ-]] would be privative, with a non-Greek adj.?). One compared [[Σίσυφος]], <b class="b3">σέσυφος πανοῦργος</b> H. Fur. 337 further compares <b class="b3">αἰσύφιος δεινός</b>, [[ψευδής]], [[ἀπατεών]] H. (<b class="b3">-ος</b> Kyr.), which seems to fit well. So prob. a substr. word. | ||
}} | }} | ||
{{mdlsj | {{mdlsj |
Latest revision as of 17:10, 13 November 2024
English (LSJ)
[ῠ], ον, headstrong, or perhaps foolish, ὥς μ' ἀσύφηλον ἐν Ἀργείοισιν ἔρεξεν ὡς εἴ τιν' ἀτίμητον μετανάστην Il.9.647; οὔ πω σεῦ ἄκουσα κακὸν ἔπος οὐδ' ἀσύφηλον 24.767, cf. Q.S.9.521: also in late Prose, as Eun.VSp.481B. Adv. ἀσυφήλως = foolishly, Dius ap.Stob.4.21.16.
Spanish (DGE)
-ον
• Alolema(s): ἀσύφαλος Dius 1
• Prosodia: [-ῠ-]
1 indigno, vil, sin valor ὥς μ' ἀσύφηλον ... ἔρεξεν ... ὡς εἴ τιν' ἀτίμητον μετανάστην cuan indignamente me trató como si yo fuera un miserable advenedizo, Il.9.647, οὔ πω σεῦ ἄκουσα κακὸν ἔπος οὐδ' ἀσύφηλον Il.24.767, ἡ νεότης ἀ. ἀεὶ θνητοῖσι τέτυκται Lyr.Eleg.Adesp.25.1W., νοῦς Cyr.Al.M.69.84D, cf. Q.S.9.521.
2 tosco, inculto de pers. ὁ δὲ διδάσκαλος ... ὡς ἀσυφήλους αὐτοὺς (μαθητάς) ἑώρα Eun.VS 481, cf. Eudoc.Cypr.1.149, Hsch., Gr.Shorthand Man.367, Et.Gen.1082.
3 adv. ἀσυφήλως = de una manera indigna οὐκ ἀσυφήλως μυθεύμενος Dius l.c.
• Etimología: Etim. desc. Se ha puesto en rel. c. Σίσυφος y σέσυφος q.u.
German (Pape)
[Seite 381] Hom. zweimal, Iliad. 9, 647 ὥς μ' ἀσύφηλον ἐν Ἀργείοισιν ἔρεξεν Ἀτρείδης ὡς εἴ τιν' ἀτίμητον μετανάστην, 24, 767 ἀλλ' οὔ πω σεῦ ἄκουσα κακὸν ἔπος οὐδ' ἀσύφηλον; der Sinn scheint also »verächtlich« zu sein; abzuleiten vielleicht von σοφός, Aeolisch, also eigentlich »unweise«, »töricht«. Auch Sp.: λόγος οὐκ ἀσυφάλως μυθεύμενος Dius bei Stob. Flor. 65, 16; Qu. Sm., neben χαλεπός, 9, 521. Bei Phryn. B. A. p. 14 ὕβρις erkl. ἡ μετὰ ἀμαθίας καὶ ἀτιμίας.
French (Bailly abrégé)
ος, ον :
sans valeur, vil ; ἀσύφηλον ἔπος IL parole insensée ; ὥς μ' ἀσύφηλον ἔρεξε IL comme il m'a indignement traité.
Étymologie: orig. inc. ; pê de ἄσοφος, éol. ἀσύφηλος ; c. Σίσυφος.
Russian (Dvoretsky)
ἀσύφηλος: (ᾰσῠ) оскорбительный, обидный (ἔπος Hom.): ὥς μ᾽ ἀσύφηλον ἔρεξε Hom. так как он оскорбил меня.
Greek (Liddell-Scott)
ἀσύφηλος: [ῠ], -ον, ποταπός, μηδαμινός, ἀνάξιος λόγου, ὥς μ’ ἀσύφηλον ἐν Ἀργείοισιν ἔρεξεν, ὡσεί τιν’ ἀτίμητον μετανάστην Ἰλ. Ι. 647· χαμερπής, πρόστυχος, οὔπω σεῦ ἄκουσα κακὸν ἔπος, οὐδ’ ἀσύφηλον Ω. 767. ― Ἐπίρρ. ἀσυφήλως, χαμερπῶς, Δῖος παρὰ Στοβ. 408. 53. 2) ἴσως ἐνεργ., καταφρονῶν, ἀτιμάζων, ὑποβιβάζων, ταπεινωτικός, Κόϊντ. Σμ. 9. 521. (Ὁ Κούρτιος θεωρεῖ τὴν λέξιν σύνθετον ἐκ τοῦ α στερητ. καὶ τῆς αὐτῆς ῥίζης, ἥτις ὑπάρχει ἐν τῷ ὀπός, Λατ. sucus, sapor, ὥστε ἡ πρώτη σημασία θὰ ἦτο: ἄνοστος).
Greek Monolingual
ἀσύφηλος, -ον (Α)
1. ξεροκέφαλος, ανόητος
2. πρόστυχος, ποταπός.
[ΕΤΥΜΟΛ. Άγνωστης ετυμολ. Υποστηρίχθηκε ότι η λ. συνδέεται με το σοφός, ενώ κατ' άλλους με τα Σίσυφος και σέσυφος «πανούργος» (Ησύχ.)].
Greek Monotonic
ἀσύφηλος: [ῠ], -ον, μηδαμινός, ποταπός, πρόστυχος, σε Ομήρ. Ιλ. (αμφίβ. προέλ.).
Frisk Etymological English
Grammatical information: adj.
Meaning: uncertain, headstrong?, insulting? or foolish? (Il.).
Origin: PG [a word of Pre-Greek origin]X [probably]
Etymology: The schol. on Ven. A and Bechtel Lex. connect σοφός (but the ἀ- would be privative, with a non-Greek adj.?). One compared Σίσυφος, σέσυφος πανοῦργος H. Fur. 337 further compares αἰσύφιος δεινός, ψευδής, ἀπατεών H. (-ος Kyr.), which seems to fit well. So prob. a substr. word.
Middle Liddell
[deriv. uncertain]
insolent, degrading, Il.
Frisk Etymology German
ἀσύφηλος: {asúphēlos}
Meaning: Adj. unbekannter Bedeutung, etwa rücksichtslos, beschimpfend oder töricht? (Ι 647, Ω 767, Q. S.).
Etymology: Nach den Schol. zu Ven. A und Bechtel Lex. zu σοφός. Curtius 512 vergleicht noch Σίσυφος, σέσυφος· πανοῦργος H., σαφής. Andere Versuche, alle sehr unwahrscheinlich oder unmöglich, bei Bq.
Page 1,174