δυσθυμέω: Difference between revisions
οἷς τὰ ὁρώμενα τὴν ἀρχὴν ἐνδίδωσι, καὶ οἷον ὑπήνεμα διὰ τῶν ὀφθαλμῶν τὰ πάθη ταῖς ψυχαῖς εἰστοξεύονται → who taketh his beginning and occasion from something which is seen, and then his passion, as though wind borne, shoots through the eyes and into the heart
m (Text replacement - "(*UTF)(*UCP)(?s)Medium diacritics=(\w+)(έω)(?s)(.*)btext=(-ῶ)" to "Medium diacritics=$1$2$3btext=$1ῶ") |
m (Text replacement - "Euripides|E.]], ''Med" to "Euripides|E.''[[Medea|Med") |
||
| (One intermediate revision by the same user not shown) | |||
| Line 8: | Line 8: | ||
|Transliteration C=dysthymeo | |Transliteration C=dysthymeo | ||
|Beta Code=dusqume/w | |Beta Code=dusqume/w | ||
|Definition== [[δυσθυμαίνω]] ([[be dispirited]], [[despond]]), [[Herodotus|Hdt.]] 8.100, Onos. 10.26 ; δ. ταῖς ἐλπίσιν Plu. ''Tim.'' 34 ; — ''Med.'', to [[be melancholy]], [[be melancholic]], [[be angry]], Democr. 286, E. ''Med.'' 91. | |Definition== [[δυσθυμαίνω]] ([[be dispirited]], [[despond]]), [[Herodotus|Hdt.]] 8.100, Onos. 10.26 ; δ. ταῖς ἐλπίσιν Plu. ''Tim.'' 34 ; — ''Med.'', to [[be melancholy]], [[be melancholic]], [[be angry]], Democr. 286, [[Euripides|E.]]''[[Medea|Med.]]'' 91. | ||
}} | }} | ||
{{DGE | {{DGE | ||
Latest revision as of 10:46, 20 December 2024
English (LSJ)
= δυσθυμαίνω (be dispirited, despond), Hdt. 8.100, Onos. 10.26 ; δ. ταῖς ἐλπίσιν Plu. Tim. 34 ; — Med., to be melancholy, be melancholic, be angry, Democr. 286, E.Med. 91.
Spanish (DGE)
(δυσθῡμέω)
• Morfología: [no contr. Hp.Mul.2.174, Democr.B 286]
1 desanimarse, desalentarse, abatirse Hdt.8.100, Onas.10.26, ῥεμβόμενοι καὶ δυσθυμοῦντες Plu.2.984b, μηδὲ δυσθυμοῦσα ... ἀλλ' εὔελπις no abatiéndose sino esperanzada Hld.7.10.6, c. dat. δυσθυμῶν ταῖς ἐλπίσιν desalentándose en sus esperanzas, desesperanzado Plu.Tim.34
•part. subst. τὸ δυσθυμοῦν el desánimo Plu.Ant.39
•en v. med., mismo sent., E.Io 255
•medic. sentirse abatido, tener distimia, sufrir depresión frec. asociado a la melancolía στένει τε καὶ δυσθυμεῖ Hp.Nat.Mul.41, cf. l.c., Gal.8.190, 18(1).35
•en v. med. mismo sent. ἔνιοι δυσθυμοῦνται μελαγχολικῶς Gal.15.598, cf. 8.418.
2 sentirse descontento, malhumorado, irritado en v. med., E.Med.91, δυστυχὴς δὲ ὁ ἐπὶ πολλοῖσι δυσθυμεόμενος infeliz el que con una cuantiosa fortuna está disconforme Democr.l.c., Epict.Gnom.13.
German (Pape)
[Seite 681] dasselbe; Her. 8, 100; Plut. Timol. 34. – Med., dasselbe, Eur. Ion 255 Med. 91.
French (Bailly abrégé)
δυσθυμῶ :
se décourager, se laisser abattre;
Moy. δυσθυμέομαι, δυσθυμοῦμαι m. sign.
Étymologie: δύσθυμος.
Russian (Dvoretsky)
δυσθῡμέω: тж. med. падать духом, печалиться, грустить Her., Eur.: τὸ δυσθυμοῦν Plut. уныние.
Greek (Liddell-Scott)
δυσθῡμέω: τῷ προηγ., Ἡρόδ. 8. 100· δ. ταῖς ἐλπίσιν Πλούτ. Τιμολ. 34·― ὡσαύτως ἐν τῷ μέσ. τύπῳ, βαρυθυμῶ, Εὐρ. Μηδ. 91.
Greek Monotonic
δυσθῡμέω: μέλ. -ήσω, = το προηγ., σε Ηρόδ., Πλούτ. — Μέσ., είμαι μελαγχολικός, θυμωμένος, βαρύθυμος, σε Ευρ.
Middle Liddell
δυσθῡμέω, fut. -ήσω [from δύσθῡμος] = δυσθῡμέω Hdt., Plut.]
Mid. to be melancholy, angry, Eur.
