ἀντολή: Difference between revisions
ὦ δυσπάλαιστον γῆρας, ὡς μισῶ σ' ἔχων, μισῶ δ' ὅσοι χρῄζουσιν ἐκτείνειν βίον, βρωτοῖσι καὶ ποτοῖσι καὶ μαγεύμασι παρεκτρέποντες ὀχετὸν ὥστε μὴ θανεῖν: οὓς χρῆν, ἐπειδὰν μηδὲν ὠφελῶσι γῆν, θανόντας ἔρρειν κἀκποδὼν εἶναι νέοις → Old age, resistless foe, how do I loathe your presence! Them too I loathe, whoever desire to lengthen out the span of life, seeking to turn the tide of death aside by food and drink and magic spells; those whom death should take away to leave the young their place, when they no more can benefit the world
(3) |
(1) |
||
Line 30: | Line 30: | ||
{{lsm | {{lsm | ||
|lsmtext='''ἀντολή:''' ἡ, ποιητ. αντί <i>ἀνα-τολή</i>. | |lsmtext='''ἀντολή:''' ἡ, ποιητ. αντί <i>ἀνα-τολή</i>. | ||
}} | |||
{{elru | |||
|elrutext='''ἀντολή:''' ἡ поэт. = [[ἀνατολή]]. | |||
}} | }} |
Revision as of 16:40, 31 December 2018
English (LSJ)
ἡ, poet. for ἀνατολή, q.v.
German (Pape)
[Seite 264] ἡ, poet. für ἀνατολή, im plur., ἠελίοιο, Aufgang der Sonne, Od. 12, 4; oft bei Aesch. u. a. D.
Greek (Liddell-Scott)
ἀντολή: ἡ, ποιητ. ἀντὶ ἀνατολή.
French (Bailly abrégé)
poét. c. ἀνατολή.
English (Autenrieth)
(ἀνατέλλω): rising, only pl., ἀντολαὶ ἠελίοιο, Od. 12.4†.
Spanish (DGE)
v. ἀνατολή.
Greek Monolingual
ἀντολή κ. ἀντολίη, η (ποιητ.) (Α)
η ανατολή.
Greek Monotonic
ἀντολή: ἡ, ποιητ. αντί ἀνα-τολή.
Russian (Dvoretsky)
ἀντολή: ἡ поэт. = ἀνατολή.