πάππας: Difference between revisions
Μεγάλοι δὲ λόγοι μεγάλας πληγὰς τῶν ὑπεραύχων ἀποτίσαντες γήρᾳ τὸ φρονεῖν ἐδίδαξαν → The great words of the arrogant pay the penalty by suffering great blows, and teach one to reason in old age
(5) |
(3b) |
||
| Line 27: | Line 27: | ||
{{lsm | {{lsm | ||
|lsmtext='''πάππας:''' -ου, ὁ, μπαμπάκας, [[πατερούλης]], παιδική [[λέξη]] αντί [[πατήρ]], [[πατέρας]] (όπως [[μάμμα]] για τη [[μήτηρ]]), στην κλητ.· <i>πάππᾰ</i>, <i>φίλε</i>, σε Ομήρ. Οδ.· με αιτ., <i>πάππαν καλεῖν</i>, όπως <i>παππάζειν</i>, σε Αριστοφ. | |lsmtext='''πάππας:''' -ου, ὁ, μπαμπάκας, [[πατερούλης]], παιδική [[λέξη]] αντί [[πατήρ]], [[πατέρας]] (όπως [[μάμμα]] για τη [[μήτηρ]]), στην κλητ.· <i>πάππᾰ</i>, <i>φίλε</i>, σε Ομήρ. Οδ.· με αιτ., <i>πάππαν καλεῖν</i>, όπως <i>παππάζειν</i>, σε Αριστοφ. | ||
}} | |||
{{elru | |||
|elrutext='''πάππας:''' ου ὁ (voc. πάππᾰ) (на языке детей) папа, батюшка Hom., Her., Arph. | |||
}} | }} | ||
Revision as of 09:40, 31 December 2018
English (LSJ)
ου, ὁ,
A papa, child's word for father; mostly in voc., πάππᾰ φίλε Od.6.57; χαῖρε π. φίλτατε Philem.42: in acc., πάππαν καλεῖν Ar.Pax120, Ec.645:—nom. πάπας, Corn.ND25, PGiss.80.3 (ii A. D.); acc. πάπαν BMus.Inscr.918 (Halic.); dat. πάπᾳ Epicur. Herc.176p.49V. (Syracusan, acc. to Eust.565.17, but πᾶς (which should prob. be πᾶ, for Eust. adds ὥσπερ καὶ μᾶ μήτηρ) is Syrac. acc. to EM651.7).
German (Pape)
[Seite 466] ὁ, Papa, dem ersten Lallen der Kinber nachgebildet; im vocat., πάππα φίλε, Od. 6, 57, wie χαῖρε, πάππα φίλτατε Philem. bei Ath. VIII, 340 e; accus., πάππαν με καλοῦσι, Ar. Pax 120, wie Eccl. 645. Vgl. ἄππα, ἄπφα, ἄττα u. μάμμα.
Greek (Liddell-Scott)
πάππας: -ου, ὁ, λέξις τῶν παιδιων = πατήρ, (ὡς τὸ μάμμα ἀντὶ μήτηρ)· τὸ πλεῖστον ἐν κλητ. πάππα φίλε Ὀδ. Ζ. 57· χαῖρε πάππα φίλτατε Φιλήμ. ἐν «Μετιόντι» 2, πρβλ. Valck. εἰς Ἡρόδ. 4. 59· κατ’ αἰτ., πάππαν καλεῖν, ὡς τὸ παππάζειν Ἀριστοφ. Εἰρ. 120, Ἐκκλ. 645· - ὑπάρχει καὶ ὀνομ. πάπας, Συλλ. Ἐπιγρ. 2664· γεν. πάπα, Εὐρ. Ἡρ. Μαιν. 7. 7· δοτ. πάπᾳ, Ἐπικούρου Ἀποσπ. 176 Usener: ὡσαύτως παπᾶς, Κορνοῦτ. π. Θεῶν Φύσ. σ. 143· καὶ πᾶς, Εὐστ. 565. 17, Ἐτυμ. Μέγ., κτλ.· ὅπερ πιθανῶς ἔπρεπε νὰ εἶναι πᾶ, διότι ὁ Εὐστ. προσθέτει: ὥσπερ καὶ μᾶ μήτηρ· καὶ ὁ Festus Pa pro patre. Πρβλ. ἄππα, ἀπφά, ἀπφύς, ἄττα, τέττα. 2) Πάππας ἢ Πάπας, τιμητικὴ προσωνυμία ἀπονεμομένη τοῖς ἀρχιεπισκόποις καθόλου, ἰδίως δὲ τῷ τῆς Ἀλεξανδρείας καὶ τῷ τῆς Ρώμης, Ὠριγέν. Ι, 85D, ΙΙ, 995C, Γρηγ. Θεολ. 1020Α, Διον. Ἀλεξ. παρ. Εὐσ. ΙΙ, 648C, Ἄρειος παρ’ Ἐπιφαν. ΙΙ, 213Α, Ἀθαν. Ι, 353Β, 369Α, ΙΙ, 708D, Βασίλ. IV, 540Β, 541Α, 952, κλ.
French (Bailly abrégé)
ου (ὁ) ; voc. α, dat. ᾳ, acc. αν;
papa mot d’enfant.
Étymologie: DELG terme de nursery.
English (Autenrieth)
voc. πάππα: papa, father, Od. 6.57†.
Greek Monolingual
ο, ΝΜΑ
βλ. παπάς.
Greek Monotonic
πάππας: -ου, ὁ, μπαμπάκας, πατερούλης, παιδική λέξη αντί πατήρ, πατέρας (όπως μάμμα για τη μήτηρ), στην κλητ.· πάππᾰ, φίλε, σε Ομήρ. Οδ.· με αιτ., πάππαν καλεῖν, όπως παππάζειν, σε Αριστοφ.
Russian (Dvoretsky)
πάππας: ου ὁ (voc. πάππᾰ) (на языке детей) папа, батюшка Hom., Her., Arph.
