θυμιατήριον

English (LSJ)

Ion. θυμιητ-, τό,

   A censer, Hdt. 4.162, Th.6.46, And.4.29, POxy.521.19 (ii A.D.), etc.    2 vessel for fumigation, Aë.9.41.    II name of the constellation Ara, Eudox. ap.Hipparch.1.11.6, Ptol.Tetr.28, etc.

German (Pape)

[Seite 1223] τό, dasselbe; Thuc. 6, 46; Andoc. 4, 29; Dem. 24, 183; Sp. S. das ion. θυμιητήριον.

Greek (Liddell-Scott)

θῡμιᾱτήριον: Ἰων. θυμιητ-, τό, ὡς καὶ νῦν, ἀγγεῖον ἐν ᾧ καίουσι θυμίαμα, «θυμιατόν», Ἡρόδ. 4. 162, Θουκ. 6. 46, Ἀνδοκ. 33. 3, κτλ.: - παρ’ Ἐκκλ., θῡμιᾱτήρ, ῆρος.

French (Bailly abrégé)

ου (τό) :
cassolette, encensoir.
Étymologie: θυμιάω.

Spanish

incensario

English (Thayer)

θυμιατηριου, τό (θυμιάω), properly, a utensil for fumigating or burning incense (cf. Winer's Grammar, 96 (91)); hence:
1. a censer: Herodotus 4,162; Thucydides 6,46; Diodorus 13,3; Josephus, Antiquities 4,2, 4; 8,3, 8; Aelian v. h. 12,51.
2. the altar of incense: Philo, rer. div. haer. § 46; vit. Moys. iii. § 7; Josephus, Antiquities 3,6, 8; 3,8, 3; b. j. 5,5, 5; Clement of Alexandria; Origen; and so in Tr marginal reading brackets), also 2 Tr marginal reading in brackets), where see Bleek, Lünemann, Delitzsch, Kurtz, in opposed to those (A. V. included)) who think it means censer; (yet cf. Harnack in the Studien und Kritiken for 1876, p. 572 f).

Greek Monotonic

θῡμιᾱτήριον: Ιων. θυμιητ-, τό, αγγείο στο οποίο καίγεται λιβάνι, θυμίαμα, λιβανιστήρι, θυμιατήρι, θυμιατό, σε Ηρόδ., Θουκ., κ.λπ.

Russian (Dvoretsky)

θῡμιᾱτήριον: ион. θῡμιητήριον τό курительница для благовоний, кадильница Her., Thuc., NT.

Middle Liddell

a vessel for burning incense, a censer, Hdt., Thuc., etc.

Chinese

原文音譯：qumiast»rion 替米阿士帖里按

詞類次數：名詞（1）

原文字根：獻祭（器具）

字義溯源：燻爐，香爐，香壇；源自（θυμιάω）=煙燻）；而 （θυμιάω）出自（θύω / ἐπιθύω）*=急進，獻祭，冒煙）

出現次數：總共（1）；來（1）

譯字彙編：

1） 香壇（1） 來9:4