Πέλοψ

English (LSJ)

οπος, ὁ, Pelops, Il. 2.104, etc. : Adj. Πελόπιος, E.Fr.515, etc.; Πελοπήϊος, A. R. 1.758, al. : pecul. fem. Πελοπηΐς, ΐδος, Call. Del.72, A.R.4.1570, Nic.Fr. 104.

Greek (Liddell-Scott)

Πέλοψ: -οπος, ὁ, (πελός, ὄψ) ὁ σκοτεινὴν ἔχων ὄψιν, μελαψὸς υἱὸς τοῦ Ταντάλου, ἐλθὼν ἐκ Λυδίας εἰς Πελοπόννησον ἧς καὶ ἀνεδείχθη ἡγεμὼν καὶ ἐξ αὐτοῦ ὠνομάσθη Πελοπόννησος, Ἰλ.

French (Bailly abrégé)

οπος (ὁ) :
Pélops (« Visage-pâle ») fils de Tantale, époux d’Hippodamie.
Étymologie: πελός, ὄψ;
{rem. de Chaeréphon : « pâle » doit être une erreur de Bailly, car πελός signifie le contraire ; Chantraine s.v. πελιδνός s’interroge sur le sens de Πέλοψ et ne partage pas vraiment l’hypothèse de Kretschmer}.

English (Autenrieth)

Pelops, son of Tantalus, father of Atreus and Thyestes, gained with his wife Hippodamīa, the daughter of Oenomaus, the throne of Elis, Il. 2.104 ff.

English (Slater)

Πέλοψ son of Tantalos, husband of Hippodameia; king of Pisa in Elis; buried at Olympia ( (O. 1.90) ff.). ἐν εὐάνορι Λυδοῦ Πέλοπος ἀποικίᾳ Olympia (O. 1.24) ἐν δρόμοις Πέλοπος at Olympia (O. 1.94)
1 ἐν βάσσαις Κρονίου Πέλοπος (O. 3.23), cf. ]Κρονίου Πέλοπος (v. Κρόνιος) Πα. 22b. 7. ἵκων δ' Οἰνομάου καὶ Πέλοπος παῤ εὐηράτων σταθμῶν (O. 5.9) Λυδὸς ἥρως Πέλοψ (O. 9.9) ἀρχαίῳ σάματι πὰρ Πέλοπος at Olympia (O. 10.24) Κορινθίων ὑπὸ φωτῶν ἐν ἐσλοῦ Πέλοπος πτυχαῖς ὀκτὼ στεφάνοις ἔμιχθεν ἤδη at the Isthmian games in the Peloponnese (N. 2.21)

Greek Monolingual

-οπος ὁ Α
μυθ.
επώνυμος ήρωας της Πελοποννήσου, γιος του βασιλιά της Φρυγίας ή της Λυδίας Ταντάλου και της Κλυτίας ή της Ευρυάνασσας, αδελφός της Νιόβης και του Βροτέα.
[ΕΤΥΜΟΛΟΓΙΑ Βλ. λ. πελιδνός.

Greek Monotonic

Πέλοψ: -οπος, ὁ (πελός, ὄψ), Πέλοπας, δηλ. αυτός που έχει σκοτεινή όψη, ο γιος του Τάνταλου που ήρθε από τη Λυδία και έδωσε το όνομά του στην Πελοπόννησο, σε Ομήρ. Ιλ.

Russian (Dvoretsky)

Πέλοψ: οπος ὁ Пелоп (родом из Лидии, сын Тантала, брат Ниобы, муж Гипподамии, отец Атрея, Тиеста и др., царь Элиды и Аргоса) Pind., Her., Soph. etc.

Middle Liddell

Πέλ-οψ, οπος, πελός, ὄψ]
Pelops, i. e. dark-face, son of Tantalus, who migrated from Lydia, and gave his name to Peloponnesus, Il.