διχόμηνος: Difference between revisions
Ubi idem et maximus et honestissimus amor est, aliquando praestat morte jungi, quam vita distrahi → Where indeed the greatest and most honourable love exists, it is much better to be joined by death, than separated by life.
m (Text replacement - "(?s)({{ls\n\|lstext.*}}\n)({{bailly.*}}\n)" to "$2$1") Tags: Mobile edit Mobile web edit |
m (Text replacement - "(?s)(\n{{ls\n\|lstext.*}})(\n{{.*}})(\n{{elru.*}})" to "$3$1$2") |
||
| Line 18: | Line 18: | ||
{{bailly | {{bailly | ||
|btext=ος, ον :<br />du milieu du mois : [[σελήνη]] [[διχόμηνος]] lune du milieu du mois, <i>càd</i> pleine lune.<br />'''Étymologie:''' [[δίχα]], [[μήν]]². | |btext=ος, ον :<br />du milieu du mois : [[σελήνη]] [[διχόμηνος]] lune du milieu du mois, <i>càd</i> pleine lune.<br />'''Étymologie:''' [[δίχα]], [[μήν]]². | ||
}} | |||
{{elru | |||
|elrutext='''διχόμηνος:''' приходящийся на середину месяца, т. е. полный ([[σελήνη]] HH, Plut.). | |||
}} | }} | ||
{{ls | {{ls | ||
| Line 27: | Line 30: | ||
{{lsm | {{lsm | ||
|lsmtext='''δῐχόμηνος:''' -ον ([[μήν]]), αυτός που διαχωρίζει το [[μήνα]], δηλ. στην πανσέληνο (κατά τη διάρκειά της), ή αυτός που ανήκει σ' αυτήν, σε Ομηρ. Ύμν., Πλούτ. | |lsmtext='''δῐχόμηνος:''' -ον ([[μήν]]), αυτός που διαχωρίζει το [[μήνα]], δηλ. στην πανσέληνο (κατά τη διάρκειά της), ή αυτός που ανήκει σ' αυτήν, σε Ομηρ. Ύμν., Πλούτ. | ||
}} | }} | ||
{{mdlsj | {{mdlsj | ||
|mdlsjtxt=δῐχό-μηνος, ον <i>adj</i> <i>n</i> [μήν]<br />[[dividing]] the [[month]], i. e. at or of the [[full]] [[moon]], Hhymn., Plut. | |mdlsjtxt=δῐχό-μηνος, ον <i>adj</i> <i>n</i> [μήν]<br />[[dividing]] the [[month]], i. e. at or of the [[full]] [[moon]], Hhymn., Plut. | ||
}} | }} | ||
Revision as of 12:50, 3 October 2022
English (LSJ)
ον, (μήν) dividing the month, i. e. at or of the full moon, ἑσπερίη h.Hom.32.11; δ. σελήνη Gp.10.48.2, cf. Plu.Flam.4; διχόμηνος, ἡ, Arat.808, Ph.2.293; διχομήνη, ἡ, Gp.2.14.7, Cat.Cod.Astr.1.173.
Spanish (DGE)
(δῐχόμηνος) -ον
• Morfología: [fem. -η Cat.Cod.Astr.1.173.3, Gp.2.14.7; neutr. sg. lat. dichomanon Ps.Apul.Herb.65.9 (ap. crít.)]
I 1ref. a la luna de mediados del ciclo lunar, de plenilunio, lleno en uso pred. εὐτ' ἂν ... ἐλάσῃ ... ἵππους δ. cuando (la luna) impulsa sus caballos mediado su ciclo, h.Hom.32.11, ἦν δ. (ἡ σελήνη) había luna llena Plu.Flam.4, cf. 2.288b, 658f, ἐν δ. σελήνῃ Gp.10.48.2, cf. Cat.Cod.Astr.l.c.
•subst. ἡ δ. plenilunio, luna llena ἐκ διχομήνου ἐς διχάδα φθιμένην Arat.808.
2 que sucede a mitad de mes τῆς δὲ ἑορτῆς ἀρχὴ δ., ἡ πεντεκαιδεκάτη el inicio de la fiesta tiene lugar a mediados de mes, el día quince Ph.2.293.
3 de media luna op. πανσέληνος: ἐν τῷ διχομήνῳ σχήματι Alex.Aphr.Pr.1.66.
II bot., subst. τὸ δ. peonía, Paeonia officinalis L., Ps.Apul.l.c.
German (Pape)
[Seite 646] in der Mitte des Monats, d. h. zum Vollmond gehörig; H. h. 32, 11; σελήνη, der Vollmond, Plut. u. A.; vgl. διχόμην.
French (Bailly abrégé)
ος, ον :
du milieu du mois : σελήνη διχόμηνος lune du milieu du mois, càd pleine lune.
Étymologie: δίχα, μήν².
Russian (Dvoretsky)
διχόμηνος: приходящийся на середину месяца, т. е. полный (σελήνη HH, Plut.).
Greek (Liddell-Scott)
δῐχόμηνος: -ον, ἐν τῷ μέσῳ τοῦ μηνός, δηλ. κατὰ τὴν πανσέληνον ἢ εἰς τὴν πανσέληνον ἀνήκων, ἑσπερίη Ὕμν. Ὁμ. 32. 11· δ. σελήνη Πλούτ. Φλαμιν. 4· οὕτω διχόμηνος, ἡ, Ἄρατ. 808· ― ὡσαύτως διχομηνία, ἡ, Ἑβδ. (Σειράχ 39. 15)· ἡ σελήνη συρόμενος, συρόμενος κατόπιν τῶν τροχῶν του δίφρου, Ἀνθ. Π. 7. 152.
Greek Monolingual
διχόμηνος, -ον και διχόμην, ο, η (Α)
1. αυτός που ανήκει στο μέσο του μήνα, στην πανσέληνο ή στην περίοδό της
2. το θηλ. ως ουσ. η διχόμηνος
η πανσέληνος.
Greek Monotonic
δῐχόμηνος: -ον (μήν), αυτός που διαχωρίζει το μήνα, δηλ. στην πανσέληνο (κατά τη διάρκειά της), ή αυτός που ανήκει σ' αυτήν, σε Ομηρ. Ύμν., Πλούτ.
Middle Liddell
δῐχό-μηνος, ον adj n [μήν]
dividing the month, i. e. at or of the full moon, Hhymn., Plut.
