πολύλλιστος

English (LSJ)

ον, also η, ον Orph.H.32.14, al.: (λίσσομαι):— sought with many prayers, πολύλλιστον δέ σ' ἱκάνω Od.5.445; νηοὶ π. temples much frequented by suppliants, h.Ap.347, cf. h.Cer.28; βωμός B.10.41: later in act. sense, πολύλλιστος δέ σ' ἱκάνω Procl.H.7.51 (s.v.l.):—also πολύ-λιστος, Simon.45, cf.IG3.171 iii 12 (restd.).

German (Pape)

[Seite 665] viel angefleht, sehr gebeten; Od. 5, 445; auch νηός, ein Tempel, in welchem die Gottheit viel angerufen wird, H. h. Apoll. 347 Cer. 28; – übh. erfleht, erwünscht, Sp., die es auch dreier Endgn brauchen, Orph. H. 34, 2. – Adv., Schol. Od. 5, 445.

French (Bailly abrégé)

ος ou η, ον :
invoqué par de nombreuses prières.
Étymologie: πολύς, λίσσομαι.

Dutch (Woordenboekgrieks.nl)

πολύλλιστος -ον [πολύς, λίσσομαι] veel aangeroepen, door veel smekelingen bezocht.

Russian (Dvoretsky)

πολύλλιστος:
1) призываемый во многих мольбах, к которому всегда обращаются с мольбами (sc. ἄναξ Hom.);
2) часто посещаемый молящимися (νηός HH).

English (Autenrieth)

(λίσσομαι): object of many prayers, Od. 5.445†.

Greek Monolingual

και πολύλιστος και πολύλλιτος, -ον, Α
1. αυτός τον οποίο ικετεύουν πολύ, στον οποίο γίνονται πολλές ικεσίες (α. «πολύλλιστον δὲ σ' ἱκάνω», Ομ. Οδ.
β. «πολύλλιστος βωμός», Βακχ.)
2. (με ενεργ. σημ.) αυτός που κάνει πολλές ικεσίες.
επίρρ...
πολυλλίστως Α
με πολλές ικεσίες, με πολλά παρακάλια.
[ΕΤΥΜΟΛ. < πολυ- + -(λ)λιστος / -λλιτος (< λίσσομαι «προσεύχομαι, ικετεύω»), πρβλ. τρί-λλιστος].

Greek Monotonic

πολύλλιστος: -ον (λίσσομαι), αυτός που επιζητά κάτι με πολλές προσευχές, πολύλλιστον δέσ' ἱκάνω, λέει ο Οδυσσέας στον ποταμό που τον υποδέχεται μετά τη θάλασσα (πρβλ. τρίλλιστος), σε Ομήρ. Οδ.

Greek (Liddell-Scott)

πολύλλιστος: -ον, ὡσαύτως η, ον, Συλλ. Ἐπιγρ. 2388. 8· (λίσσομαι)· ― ὁ πολλάκις ἱκετευόμενος ἢ ὃν πολλοὶ ἱκετεύουσιν, εἰς ὃν γίνονται πολλαὶ ἱκεσίαι, πολύλλιστον δὲ σ’ ἱκάνω, ὁ Ὀδυσσεὺς ταῦτα λέγει πρὸς τὸν Φαίακα ποταμὸν ὅστις δέχεται αὐτὸν ἐκ τῆς θαλάσσης (πρβλ. τρίλλιστος), Ὀδ. Ε. 445· νηὸς π., ναὸς πολὺ θαμιζόμενος ὑπὸ ἱκετῶν, Ὕμν. Ὁμ. εἰς Ἀπόλλ. 347, Δήμ. 28· ― ὁ κύριος τύπος πολύλιστος εὕρηται παρὰ Σιμωνίδῃ 84, πρβλ. Συλλ. Ἐπιγρ. (Προσθῆκ.) 511, σ. 914. ― Ἐπίρρ. πολυλίστως Σχόλ. εἰς Ὁμ. Ὀδ. Ε. 445.

Middle Liddell

πολύλ-λιστος, ον, λίσσομαι
sought with many prayers, πολύλλιστον δέ σ' ἱκάνω, says Ulysses to the river which receives him from the sea (cf. τρίλλιστοσ), Od.