σελαγέω: Difference between revisions
οὔτοι συνέχθειν, ἀλλὰ συμφιλεῖν ἔφυν → I was not born to hate, but to love | Tis not my nature to join in hating, but in loving (Sophocles, Antigone 523)
m (Text replacement - "(?s)({{ls\n\|lstext.*}}\n)({{bailly.*}}\n)" to "$2$1") |
m (Text replacement - "(?s)({{ls\n\|lstext.*}}\n)({{.*}}\n)({{elru.*}}\n)({{elnl.*}}\n)" to "$4$3$2$1") |
||
| Line 16: | Line 16: | ||
|btext=-ῶ :<br /><b>1</b> faire briller ; <i>Pass.</i> briller;<br /><b>2</b> brûler.<br />'''Étymologie:''' [[σέλας]]. | |btext=-ῶ :<br /><b>1</b> faire briller ; <i>Pass.</i> briller;<br /><b>2</b> brûler.<br />'''Étymologie:''' [[σέλας]]. | ||
}} | }} | ||
{{ | {{elnl | ||
| | |elnltext=σελᾰγέω [σέλας] poët. imperf. med. 3 sing. σελαγεῖτο, een gloed verspreiden, stralen, schitteren:; σὺν πεύκαις σελαγεῖ hij (Dionysus) straalt met toortsen van pijnboomhout Aristoph. Nub. 604; meestal med.. σελαγεῖτο... πῦρ ἐπιβώμιον het vuur schitterde helder op het altaar Eur. El. 714; σελαγοῖντ’ ἂν εὐθύς ze (de schepen) zouden onmiddellijk in lichterlaaie staan Aristoph. Ach. 924. | ||
}} | |||
{{elru | |||
|elrutext='''σελᾰγέω:'''<br /><b class="num">1)</b> освещать, pass. светить, сиять (σελαγεῖσθαι σὺν πεύκαις Arph.);<br /><b class="num">2)</b> жечь, pass. гореть, пылать; σελαγεῖτο [[πῦρ]] ἐπιβώμιον Eur. пылал огонь на жертвеннике. | |||
}} | }} | ||
{{lsm | {{lsm | ||
|lsmtext='''σελᾰγέω:''' ([[σέλας]]), [[φωτίζω]], [[διαφωτίζω]] — Παθ., [[φέγγω]], [[λαμποκοπώ]], [[φεγγοβολώ]], [[λαμπυρίζω]], σε Αριστοφ. | |lsmtext='''σελᾰγέω:''' ([[σέλας]]), [[φωτίζω]], [[διαφωτίζω]] — Παθ., [[φέγγω]], [[λαμποκοπώ]], [[φεγγοβολώ]], [[λαμπυρίζω]], σε Αριστοφ. | ||
}} | }} | ||
{{ | {{ls | ||
| | |lstext='''σελᾰγέω''': ([[σέλας]]) [[φωτίζω]], [[καταφωτίζω]], [[ἐλλάμπω]], ἀκτὶς ἀελίω σελάγεσκε ... γαῖαν Ἑλλ. Ἐπιγράμμ. 1028. 9. - Παθητ., [[λάμπω]], [[φωτίζω]], [[φέγγω]], σελαγεῖτο δ’ ἀν’ ἄστυ πῦρ Εὐρ. Ἠλ. 714· [[ὄμμα]] σελαγεῖται Ἀριστοφ. Νεφ. 285, πρβλ. 604 ([[ἔνθα]] τὸ σελαγεῖ [[εἶναι]] β΄ ἑνικ.)· [[ὡσαύτως]], ἀναφλέγομαι, καίομαι, ὁ αὐτ. ἐν Ἀχ. 924 κἑξ. ΙΙ. ἀμεταβ., [[λάμπω]], ἀκτινοβολῶ, φεγγοβολῶ, Ὀππ. Κυν. 1. 210., 3. 136. | ||
}} | }} | ||
{{mdlsj | {{mdlsj | ||
|mdlsjtxt=σελᾰγέω, [[σέλας]]<br />to [[enlighten]], illume:—Pass. to [[beam]] [[brightly]], Ar. | |mdlsjtxt=σελᾰγέω, [[σέλας]]<br />to [[enlighten]], illume:—Pass. to [[beam]] [[brightly]], Ar. | ||
}} | }} | ||
Revision as of 22:25, 2 October 2022
English (LSJ)
(σέλας) A enlighten, illuminate, ἀκτὶς ἀελίω σελάγεσκε . . γαῖαν Hymn.Is.9:—Pass., beam brightly, σελαγεῖτο δ' ἀν' ἄστυ πῦρ E. El.714 (lyr.); ὄμμα αἰθέρος σελαγεῖται Ar.Nu.285, cf. 604; also, to be in a blaze, Id.Ach.924sq. II intr., shine, beam, Opp.C.1.210,3.136.
German (Pape)
[Seite 869] 1) erhellen, erleuchten, bestrahlen. – Pass. σελαγεῖσθαι, bestrahlt werden, dah. in hellem Glanze stehen, σελαγεῖτο ἀν' ἄστυ πῦρ ἐπιβώμιον, Eur. El. 714; ὄμμα γὰρ αἰθέρος ἀκάματον σελαγεῖται μαρμαρέαις ἐν αὐγαῖς, Ar. Nubb. 286; σὺν πεύκαις, 594; auch in hellen Flammen stehen, Ach. 924, κεἴπερ λάβοιτο τῶν νεῶν τὸ πῦρ ἅπαξ, σελαγοῖντ' ἂν εὐθύς. – 2) intr., leuchten, strahlen, schimmern, χαλκὸν σελαγεῦντα, Opp. Cyn. 1, 210.
French (Bailly abrégé)
-ῶ :
1 faire briller ; Pass. briller;
2 brûler.
Étymologie: σέλας.
Dutch (Woordenboekgrieks.nl)
σελᾰγέω [σέλας] poët. imperf. med. 3 sing. σελαγεῖτο, een gloed verspreiden, stralen, schitteren:; σὺν πεύκαις σελαγεῖ hij (Dionysus) straalt met toortsen van pijnboomhout Aristoph. Nub. 604; meestal med.. σελαγεῖτο... πῦρ ἐπιβώμιον het vuur schitterde helder op het altaar Eur. El. 714; σελαγοῖντ’ ἂν εὐθύς ze (de schepen) zouden onmiddellijk in lichterlaaie staan Aristoph. Ach. 924.
Russian (Dvoretsky)
σελᾰγέω:
1) освещать, pass. светить, сиять (σελαγεῖσθαι σὺν πεύκαις Arph.);
2) жечь, pass. гореть, пылать; σελαγεῖτο πῦρ ἐπιβώμιον Eur. пылал огонь на жертвеннике.
Greek Monotonic
σελᾰγέω: (σέλας), φωτίζω, διαφωτίζω — Παθ., φέγγω, λαμποκοπώ, φεγγοβολώ, λαμπυρίζω, σε Αριστοφ.
Greek (Liddell-Scott)
σελᾰγέω: (σέλας) φωτίζω, καταφωτίζω, ἐλλάμπω, ἀκτὶς ἀελίω σελάγεσκε ... γαῖαν Ἑλλ. Ἐπιγράμμ. 1028. 9. - Παθητ., λάμπω, φωτίζω, φέγγω, σελαγεῖτο δ’ ἀν’ ἄστυ πῦρ Εὐρ. Ἠλ. 714· ὄμμα σελαγεῖται Ἀριστοφ. Νεφ. 285, πρβλ. 604 (ἔνθα τὸ σελαγεῖ εἶναι β΄ ἑνικ.)· ὡσαύτως, ἀναφλέγομαι, καίομαι, ὁ αὐτ. ἐν Ἀχ. 924 κἑξ. ΙΙ. ἀμεταβ., λάμπω, ἀκτινοβολῶ, φεγγοβολῶ, Ὀππ. Κυν. 1. 210., 3. 136.
Middle Liddell
σελᾰγέω, σέλας
to enlighten, illume:—Pass. to beam brightly, Ar.
