συντονία: Difference between revisions
Μὴ ‘μβαινε δυστυχοῦντι· κοινὴ γὰρ τύχη → Misero cave insultare: Fors hera omnium est → Verhöhne den im Unglück nicht, es trifft auch dich
m (pape replacement) |
m (Text replacement - "<b class="num">(\d+)\)" to "<b class="num">$1") |
||
Line 17: | Line 17: | ||
}} | }} | ||
{{elru | {{elru | ||
|elrutext='''συντονία:''' ἡ<br /><b class="num">1 | |elrutext='''συντονία:''' ἡ<br /><b class="num">1</b> [[натяжение]], [[напряжение]] (τὸ ἀπὸ τῆς συντονίας [[πάθημα]] Plat.);<br /><b class="num">2</b> [[стремление]], [[рвение]] (ψυχῆς πρός τι Plat.);<br /><b class="num">3</b> [[созвучность]], [[согласованность]] (τῶν οὐρανίων πρὸς τὰ ἐπίγεια Diog. L.). | ||
}} | }} | ||
{{grml | {{grml |
Revision as of 16:37, 25 November 2022
English (LSJ)
ἡ, A tension, of the body or its organs, Hp.Acut.(Sp.) 29, Pl.Ti.84e, Arist.HA540a6, al., Thphr.Lass.7, Gal.6.174, 7.789; ῥώμη ἢ σ. Id.6.154. 2 tension of mind, intense application or exertion, opp. ἄνεσις, Arist.Pol.1341b41, Rh.1370a12; σ. ψυχῆς πρὸς τὸ καταμαθεῖν Pl.Def.413d. II intensity, φλεγμονῆς Hp.Prog.6 (interpol. in 2 codd., om. Kühl.); φορᾶς Epicur.Ep.2p.45U. III agreement, τῶν οὐρανίων πρὸς τὰ ἐπίγεια Chrysipp.Stoic.2.172.
French (Bailly abrégé)
ας (ἡ) :
1 forte tension (du corps, des organes, etc.);
2 tension de l'esprit, application intense.
Étymologie: σύντονος.
Dutch (Woordenboekgrieks.nl)
συντονία -ας, ἡ, Ion. ξυντονίη [σύντονος] spanning. overdr. inspanning:; μετὰ πόνου καὶ συντονίας met moeite en inspanning Aristot. Pol. 1337b40; κιρναμένην … τὴν Φαβίου βεβαιότητα καὶ ἀσφάλειαν τῇ Μαρκέλλου συντονίᾳ de vastheid en onwankelbaarheid van Fabius gemengd met de geconcentreerde daadkracht van Marcellus Plut. Fab. 19.4; met πρός + acc. gericht op. [Plat.] Def. 413d.
Russian (Dvoretsky)
συντονία: ἡ
1 натяжение, напряжение (τὸ ἀπὸ τῆς συντονίας πάθημα Plat.);
2 стремление, рвение (ψυχῆς πρός τι Plat.);
3 созвучность, согласованность (τῶν οὐρανίων πρὸς τὰ ἐπίγεια Diog. L.).
Greek Monolingual
η, ΝΜΑ, και αττ. τ. ξυντονία Α σύντονος
νεοελλ.
1. συντονισμός
2. μουσ. συμφωνία τόνου
μσν.-αρχ.
επίταση
αρχ.
1. σύντονη ενέργεια
2. ένταση, τέντωμα
3. συμφωνία («τὴν τῶν οὐρανίων πρὸς τὰ ἐπίγεια σύμπνοιαν καὶ συντονίαν», Χρύσ. Στωικ.).
Greek Monotonic
συντονία: ἡ, συντονισμένη ενέργεια ή έντονη δραστηριότητα σκέψης, σε Αριστ.
Greek (Liddell-Scott)
συντονία: ἡ, ἔντασις, ἐπὶ τοῦ σώματος ἢ τῶν ὀργάνων αὐτοῦ, Ἱππ. 401. 28, Πλάτ. Τίμ. 84Ε, Ἀριστ. π. τὰ Ζ. Ἱστορ. 5. 2, 6, κ. ἀλλ. 2) ἔντασις τῆς διανοίας, σύντονος ἐνέργεια αὐτῆς, δραστικότης, ἀντίθετον τῷ ἄνεσις, ὁ αὐτ. ἐν Πολιτικ. 8. 7, 3, Ρητορ. 1. 11, 4· σ. ψυχῆς πρὸς τὸ καταμαθεῖν Πλάτ. Ὅροι 413D. II. ἐπίτασις, φλεγμονῆς Ἱππ. Προγν. 38. ΙΙΙ. συμφωνία, Διογ. Λ. 7. 140.
Middle Liddell
συντονία, ἡ,
intense application or exertion, Arist.
German (Pape)
ἡ, Spannung, παθήματος, Plat. Tim. 84e; Anspannung, Anstrengung, ψυχῆς πρὸς τὸ καταμαχεῖν, detin. 413d; Hippocr.; – Zusammenstimmung, DL. 7.140.