ἐπίτασις

English (LSJ)

ἐπιτάσεως, ἡ, (ἐπιτείνω)
A tension, intensity, force, vehemence, stretching, [νεύρων] Hp.Art.8 (pl.); δέρματος Thphr.Fr.172.2; ἐπίτασις καὶ ἄνεσις τῶν χορδῶν = tightening and slackening, Pl.R.349e, cf. Plu.2.99c.
2 discharge, fire of artillery, Ph.Bel.79.26(pl.); ἐπιτάσεις τῶν καταπελτῶν App.Pun.93(pl.).
3 increase in intensity or increase in force, shot, throw, opp. ἄνεσις, Arist.Cael.288a19,al.; ἐπιτάσιες πυρετῶν,opp. ἀνέσιες, Hp.Acut.(Sp.)54; χειμῶνος Thphr.Sign. 43; ὄμβρων Plb.4.39.9(pl.); πόνων Thphr.Sud.11, cf. Plu.2.732c sq.; ἐ. εἴς τι λαμβάνειν Porph.Sent.32; of style, intensity, opp. ἄνεσις, Phld.Rh.1.198S., D.H.Isoc.13; exaggeration, exaltation Longin.38.6; emphasis, Hdn.Fig.p.91S.; in Gramm., ἐπιρρήματα ἐπιτάσεως = intensive adverbs, e.g. λίαν, σφόδρα, D.T.642.13, cf. A.D.Conj.223.4.
4 presence of pitch accent, extension (of a tone) opp. ἄνεσις, Phld.Po.2.18, Po.IVa.4 (p.274H.).
5 vehemence, asperity, opp. ἠπιότης, Id.Hom.p.33 O.; διαβολῆς Id.Vit.p.42 J.
6 = ἐπέκτασις (quod fort. leg.), Theol.Ar.55.

German (Pape)

[Seite 989] ἡ, die Anspannung, τῶν χορδῶν, Gegensatz ἄνεσις, Plat. Rep. I, 349 e u. Sp.; übertr., τῶν πόνων Theophr.; τῶν ὅρων, Ausdehnung, D. Hal.; πυρετῶν, Zunehmen, Hippocr.; ὄμβρων Pol. 4, 39, 9, wie χειμῶνος Theophr., Heftigkeit. Von der Stimme, Übergang zu höheren Tönen, auch höherer Schwung, Übertreibung der Rede, Sp.

French (Bailly abrégé)

εως (ἡ) :
tension ; fig. intensité, force, violence.
Étymologie: ἐπιτείνω.

Russian (Dvoretsky)

ἐπίτᾰσις: εως ἡ
1 натягивание (χορδῶν Plat., Plut.);
2 напряжение, нарастание, усиление (φωνῆς Arst.; ὄμβρων Polyb.).

Greek (Liddell-Scott)

ἐπίτᾰσις: -εως, ἡ, (ἐπιτείνω) «τέντωμα», νεύρων Ἱππ. π. Ἄρθρ. 784· ἐπὶ τῶν χορδῶν μουσικοῦ ὀργάνου, Πλάτ. Πολ. 349Ε, πρβλ. Πλούτ. 2. 99C· ἐπ. τῶν καταπελτῶν Ἀππ. Καρχηδ. 93. 2) ἔντασις ἐν ἀντιθ. πρὸς τὸ ἄνεσις (χαλάρωσις), Ἀριστ. π. Οὐρ. 2. 6, 2 κ. ἀλλ.· ἐπὶ παροξυσμοῦ, τὰς ἐπιτάσιας τῶν πυρετῶν καὶ τὰς ἀνέσιας Ἱππ. 404. 44· χειμῶνος Θεοφρ. Ἀποσπ. 6. 3, 6· ὄμβρων Πολύβ. 4. 39, 9· πόνων Θεοφρ. Ἀποσπ. 9. 11· πρβλ. Πλούτ. 2. 732C κἑξ.: ― ἐπὶ ὕφους, τὸ ἐξαλλαγὴν ἔχον ἐπὶ τὸ μεῖζον, ἐπιτάσει τε καὶ ἀνέσει Διον. Ἁλ. π. Ἰσοκρ. 13, Λογγῖν. 38. ΙΙ. τὸ μέρος τοῦ δράματος, ἐν ᾧ ἡ πλοκὴ γίνεται πυκνοτέρα, Γραμμ.

Greek Monotonic

ἐπίτᾰσις: -εως, ἡ (ἐπιτείνω), τέντωμα χορδών, σε Πλάτ.

Middle Liddell

ἐπίτᾰσις, εως ἐπιτείνω
a stretching of strings, Plat.