ἐτήτυμος: Difference between revisions
καὶ λέγων ὅτι Πεπλήρωται ὁ καιρὸς καὶ ἤγγικεν ἡ βασιλεία τοῦ θεοῦ· μετανοεῖτε καὶ πιστεύετε ἐν τῷ εὐαγγελίῳ → declaring “The time has been accomplished and the kingdom of God is near: start repenting and believing in the gospel!” (Μark 1:15)
(13_6b) |
(6_16) |
||
| Line 12: | Line 12: | ||
{{pape | {{pape | ||
|ptext=[[https://www.translatum.gr/images/pape/pape-01-1052.png Seite 1052]] ον ([[ἐτός]], [[ἐτεός]]), wahr, wahrhaft, [[ἄγγελος]] Il. 22, 438; [[μῦθος]] Od. 23, 62; auch ἐτήτυμον, adverbial, 4, 152, wirklich, in der That; Il. 16, 128 u. öfter, wie Ap. Rh. 4, 835 u. öfter; [[ἀλήθεια]], [[κλέος]], Pind. Ol. 11, 56 N. 7, 63; ἐτ. Διὸς κόρα Aesch. Ch. 396; τοῦτ' ἐτήτυμον Pers. 723; εἰ λέγεις ἐτήτυμα Soph. Phil. 1274; γενοῦ μοι [[παῖς]] ἐτ. [[γεγώς]], ächt, Trach. 1053, wie [[χρυσός]] Theocr.; τὸ δ' ἐτήτυμον Ar. Pax 119; οὐ [[ψευδόμαντις]], ἀλλ' [[ἐτήτυμος]] Eur. Or. 1667; ἐτήτυμον [[στόμα]], Wahrheit redend, I. T 1085; sp. D.; in Prosa erst Themist. – Adv. ἐτητύμως, wahr, der Wahrheit gemäß, wirklich, Tragg., bes. Aesch. oft; ἤγγειλαν ὡς ἐτ. Soph. El. 1444. | |ptext=[[https://www.translatum.gr/images/pape/pape-01-1052.png Seite 1052]] ον ([[ἐτός]], [[ἐτεός]]), wahr, wahrhaft, [[ἄγγελος]] Il. 22, 438; [[μῦθος]] Od. 23, 62; auch ἐτήτυμον, adverbial, 4, 152, wirklich, in der That; Il. 16, 128 u. öfter, wie Ap. Rh. 4, 835 u. öfter; [[ἀλήθεια]], [[κλέος]], Pind. Ol. 11, 56 N. 7, 63; ἐτ. Διὸς κόρα Aesch. Ch. 396; τοῦτ' ἐτήτυμον Pers. 723; εἰ λέγεις ἐτήτυμα Soph. Phil. 1274; γενοῦ μοι [[παῖς]] ἐτ. [[γεγώς]], ächt, Trach. 1053, wie [[χρυσός]] Theocr.; τὸ δ' ἐτήτυμον Ar. Pax 119; οὐ [[ψευδόμαντις]], ἀλλ' [[ἐτήτυμος]] Eur. Or. 1667; ἐτήτυμον [[στόμα]], Wahrheit redend, I. T 1085; sp. D.; in Prosa erst Themist. – Adv. ἐτητύμως, wahr, der Wahrheit gemäß, wirklich, Tragg., bes. Aesch. oft; ἤγγειλαν ὡς ἐτ. Soph. El. 1444. | ||
}} | |||
{{ls | |||
|lstext='''ἐτήτῠμος''': -ον, ἐκτεταμ. ποιητ. [[ἀντί]] [[ἔτυμος]] (ὡς [[ἀταρτηρός]] ἐκ του ἀτηρός), [[ἀληθής]], οὐκ ἔσθ’ ὅδε [[μῦθος]] ἑτ. Ὀδ. Ψ. 62· [[ἄγγελος]] ἐλθὼν Ἰλ. Χ. 438· ἐτήτυμα μυθεῖσθαι Ἡσ. Ἔργ. κ. Ἡμ. 10· τοῦτ’ ἀγόρευσον ἐτήτυμον, εἰπέ μοι τοῦτο ἐν ἀληθείᾳ, Ὀδ. Α. 174· τοῦτ’ ἐτήτυμον…; μετ’ ἀπαρ., [[εἶναι]] τοῦτο ἀληθὲς ὅτι…; Αἰσχύλ. Πέρσ. 737· εἰ λέγεις ἐτήτυμα Σοφ. Φιλ. 1290· τὸ δ’ ἐτήτυμον, ἀλλ’ ἡ [[ἀλήθεια]] [[εἶναι]]..., Ἀριστοφ. Εἰρ. 119. 2) ἐπὶ προσώπων, [[ἀληθής]], [[φιλαλήθης]], οὐ ψευδόμαντις… ἀλλ’ ἐτ. Εὐρ. Ὀρ. 1667· ἐτ. [[στόμα]] ὁ αὐτ. Ι. Τ.1085. 3) [[ἀληθής]], [[γνήσιος]], [[πραγματικός]], Λατ. sincerus, κείνῳ δ’ [[οὐκέτι]] [[νόστος]] ἐτ., δι’ ἐκεῖνον δὲν μένει [[ἀληθής]], πραγματική [[ἐπιστροφή]], Ὀδ. Γ. 241· ἐτ. [[φέγγος]] Πινδ. Ο. 2. 101· [[ἀλήθεια]], [[κλέος]] [[αὐτόθι]] 10 (ΙΙ). 66, Ν. 7. 92· ἐτ. Διὸς [[κάρα]] Αἰσχύλ. Χο. 948· [[παῖς]] ἐτ. γεγὼς Σοφ. Τρ. 1064· χρυσὸς Θεόκρ. 12. 37. ΙΙ. ὡς Ἐπίρρ. κατ’ οὐδ., ἐτήτυμον, ὡς τὸ ἐτεόν, ἀληθῶς, πράγματι, [[ὄντως]], Ὀδ. Δ. 157, Ἰλ. Ν. 111, Σ. 128, Ἀρχίλοχ. 31: ― παρὰ Τραγ. τὸ Ἐπίρρ. -μως, Αἰσχύλ. Ἀγ. 166, 477, 681, κτλ. · ὡς ἐτητύμως Σοφ. Ἠλ. 1452 | |||
}} | }} | ||
Revision as of 09:19, 5 August 2017
English (LSJ)
ον, poet. redupl. for ἔτυμος,
A true, οὐκ ἔσθ' ὅδε μῦθος ἐ. Od.23.62; ἐ. ἄγγελος ἐλθών Il.22.438; ἐτήτυμα μυθησαίμην Hes.Op.10; τοῦτ' ἀγόρευσον ἐτήτυμον tell me this true, Od.1.174; τοῦτ' ἐ.; c. inf., is this true, that . . ? A.Pers.737 (troch.); εἰ λέγεις ἐτήτυμα S.Ph.1290; τὸ δ' ἐ. but the truth is... Ar.Pax119. 2 of persons, truthful, οὐ ψευδόμαντις... ἀλλ' ἐ. E.Or.1667; ἐ. στόμα Id.IT1085. 3 genuine, real, κείνῳ δ' οὐκέτι νόστος ἐ. for him there remains no true, real return, Od.3.241; ἀλάθεια, κλέος, Pi.O.10(11).54, N.7.63; ἐ. Διὸς κόρα A.Ch.948; παῖς ἐ. γεγώς S.Tr.1064; χρυσός Theoc.12.37: in late Prose, Them. Or.22.279d. II as Adv., in neut. ἐτήτυμον, truly, really, Od.4.157, Il.13.111, 18.128, Archil.62 : regul. Adv. -μως A.Ag.167 (lyr.), 682 (lyr.); ὡς ἐ. S.El.1452.
German (Pape)
[Seite 1052] ον (ἐτός, ἐτεός), wahr, wahrhaft, ἄγγελος Il. 22, 438; μῦθος Od. 23, 62; auch ἐτήτυμον, adverbial, 4, 152, wirklich, in der That; Il. 16, 128 u. öfter, wie Ap. Rh. 4, 835 u. öfter; ἀλήθεια, κλέος, Pind. Ol. 11, 56 N. 7, 63; ἐτ. Διὸς κόρα Aesch. Ch. 396; τοῦτ' ἐτήτυμον Pers. 723; εἰ λέγεις ἐτήτυμα Soph. Phil. 1274; γενοῦ μοι παῖς ἐτ. γεγώς, ächt, Trach. 1053, wie χρυσός Theocr.; τὸ δ' ἐτήτυμον Ar. Pax 119; οὐ ψευδόμαντις, ἀλλ' ἐτήτυμος Eur. Or. 1667; ἐτήτυμον στόμα, Wahrheit redend, I. T 1085; sp. D.; in Prosa erst Themist. – Adv. ἐτητύμως, wahr, der Wahrheit gemäß, wirklich, Tragg., bes. Aesch. oft; ἤγγειλαν ὡς ἐτ. Soph. El. 1444.
Greek (Liddell-Scott)
ἐτήτῠμος: -ον, ἐκτεταμ. ποιητ. ἀντί ἔτυμος (ὡς ἀταρτηρός ἐκ του ἀτηρός), ἀληθής, οὐκ ἔσθ’ ὅδε μῦθος ἑτ. Ὀδ. Ψ. 62· ἄγγελος ἐλθὼν Ἰλ. Χ. 438· ἐτήτυμα μυθεῖσθαι Ἡσ. Ἔργ. κ. Ἡμ. 10· τοῦτ’ ἀγόρευσον ἐτήτυμον, εἰπέ μοι τοῦτο ἐν ἀληθείᾳ, Ὀδ. Α. 174· τοῦτ’ ἐτήτυμον…; μετ’ ἀπαρ., εἶναι τοῦτο ἀληθὲς ὅτι…; Αἰσχύλ. Πέρσ. 737· εἰ λέγεις ἐτήτυμα Σοφ. Φιλ. 1290· τὸ δ’ ἐτήτυμον, ἀλλ’ ἡ ἀλήθεια εἶναι..., Ἀριστοφ. Εἰρ. 119. 2) ἐπὶ προσώπων, ἀληθής, φιλαλήθης, οὐ ψευδόμαντις… ἀλλ’ ἐτ. Εὐρ. Ὀρ. 1667· ἐτ. στόμα ὁ αὐτ. Ι. Τ.1085. 3) ἀληθής, γνήσιος, πραγματικός, Λατ. sincerus, κείνῳ δ’ οὐκέτι νόστος ἐτ., δι’ ἐκεῖνον δὲν μένει ἀληθής, πραγματική ἐπιστροφή, Ὀδ. Γ. 241· ἐτ. φέγγος Πινδ. Ο. 2. 101· ἀλήθεια, κλέος αὐτόθι 10 (ΙΙ). 66, Ν. 7. 92· ἐτ. Διὸς κάρα Αἰσχύλ. Χο. 948· παῖς ἐτ. γεγὼς Σοφ. Τρ. 1064· χρυσὸς Θεόκρ. 12. 37. ΙΙ. ὡς Ἐπίρρ. κατ’ οὐδ., ἐτήτυμον, ὡς τὸ ἐτεόν, ἀληθῶς, πράγματι, ὄντως, Ὀδ. Δ. 157, Ἰλ. Ν. 111, Σ. 128, Ἀρχίλοχ. 31: ― παρὰ Τραγ. τὸ Ἐπίρρ. -μως, Αἰσχύλ. Ἀγ. 166, 477, 681, κτλ. · ὡς ἐτητύμως Σοφ. Ἠλ. 1452
