αὐτοκάβδαλος: Difference between revisions
ὦ δυσπάλαιστον γῆρας, ὡς μισῶ σ' ἔχων, μισῶ δ' ὅσοι χρῄζουσιν ἐκτείνειν βίον, βρωτοῖσι καὶ ποτοῖσι καὶ μαγεύμασι παρεκτρέποντες ὀχετὸν ὥστε μὴ θανεῖν: οὓς χρῆν, ἐπειδὰν μηδὲν ὠφελῶσι γῆν, θανόντας ἔρρειν κἀκποδὼν εἶναι νέοις → Old age, resistless foe, how do I loathe your presence! Them too I loathe, whoever desire to lengthen out the span of life, seeking to turn the tide of death aside by food and drink and magic spells; those whom death should take away to leave the young their place, when they no more can benefit the world
(6_16) |
(Bailly1_1) |
||
| Line 15: | Line 15: | ||
{{ls | {{ls | ||
|lstext='''αὐτοκάβδαλος''': -ον, εἰργασμένος ἢ πεπραγμένος ἀμελῶς, νωθρῶς, εἰκῇ καὶ ὡς ἔτυχεν, ἐπί τε προσώπων καὶ πραγμ., Ἀριστ. Ρητ. 3. 14, 11· περὶ εὐόγκων αὐτοκαβδάλως λέγειν, ὁμιλεῖν εἰκῇ καὶ ἀλογίστως ἐπὶ σπουδαίων ὑποθέσεων, [[αὐτόθι]] 3. 7, 2· αὐτοκάβδαλον [[σκάφος]], προχείρως ναυπηγηθέν, «αὐτοκατασκεύαστον» (Σχόλ.) Λυκόφρ. 745. ΙΙ. Αὐτοκάβδαλοι, ἦσαν [[εἶδος]] ὑποκριτῶν βωμολόχων ἀπαγγελόντων αὐτοσχέδια καὶ ἀνάξια λόγου ποιήματα, «Σῆμος δ’ ὁ [[Δήλιος]] ἐν τῷ περὶ παιάνων, οἱ αὐτοκάβδαλοι, φησί, καλούμενοι ἐστεφανωμένοι κιττῷ [[σχέδην]] ἐπαίρενον ῥήσεις. Ὕστερον δὲ ἴαμβοι ὠνομάσθησαν αὐτοί τε καὶ τὰ ποιήματα αὐτῶν» Ἀθήν. 622Β, πρβλ. Εὔπολ. ἐν «Μαρικᾷ» 16, Λουκ. Λεξιφ. 10. (Ἡ παραγωγὴ τῆς λέξεως κάβδαλος [[εἶναι]] [[ἄγνωστος]], ἴδε Λοβ. Παθολ. 94). | |lstext='''αὐτοκάβδαλος''': -ον, εἰργασμένος ἢ πεπραγμένος ἀμελῶς, νωθρῶς, εἰκῇ καὶ ὡς ἔτυχεν, ἐπί τε προσώπων καὶ πραγμ., Ἀριστ. Ρητ. 3. 14, 11· περὶ εὐόγκων αὐτοκαβδάλως λέγειν, ὁμιλεῖν εἰκῇ καὶ ἀλογίστως ἐπὶ σπουδαίων ὑποθέσεων, [[αὐτόθι]] 3. 7, 2· αὐτοκάβδαλον [[σκάφος]], προχείρως ναυπηγηθέν, «αὐτοκατασκεύαστον» (Σχόλ.) Λυκόφρ. 745. ΙΙ. Αὐτοκάβδαλοι, ἦσαν [[εἶδος]] ὑποκριτῶν βωμολόχων ἀπαγγελόντων αὐτοσχέδια καὶ ἀνάξια λόγου ποιήματα, «Σῆμος δ’ ὁ [[Δήλιος]] ἐν τῷ περὶ παιάνων, οἱ αὐτοκάβδαλοι, φησί, καλούμενοι ἐστεφανωμένοι κιττῷ [[σχέδην]] ἐπαίρενον ῥήσεις. Ὕστερον δὲ ἴαμβοι ὠνομάσθησαν αὐτοί τε καὶ τὰ ποιήματα αὐτῶν» Ἀθήν. 622Β, πρβλ. Εὔπολ. ἐν «Μαρικᾷ» 16, Λουκ. Λεξιφ. 10. (Ἡ παραγωγὴ τῆς λέξεως κάβδαλος [[εἶναι]] [[ἄγνωστος]], ἴδε Λοβ. Παθολ. 94). | ||
}} | |||
{{bailly | |||
|btext=ος, ον :<br />fait à la hâte, grossier, sans art.<br />'''Étymologie:''' [[αὐτός]], pê κάβος. | |||
}} | }} | ||
Revision as of 19:49, 9 August 2017
English (LSJ)
ον,
A done carelessly, slovenly, Arist. Rh.1415b38; αὐ. σκάφος a bark built offhand, Lyc.745. Adv. -λως extempore, περὶ εὐόγκων λέγειν Arist.Rh.1408a12. II αὐτοκάβδαλοι, οἱ, buffoons, improvisers, Eup.2co, Semus 20, Luc.Lex.10.
German (Pape)
[Seite 397] σκάφος Lycophr. 745, ein kleines, leicht gebautes, aus dem Stegereif gebautes Schiff; E. M. αὐτοσχέδιον, τὸ εἰκῆ καὶ ὡσαύτως, καὶ αὐτουργὸν γεγονός· κυρίως δὲ ἡ λέξις ἐπὶ τῶν ἀλφίτων λέγεται· τό ὡς ἔτυχε φυραθὲν ἄλευρον; Tzetz. τὰ ῥυπαρὰ καὶ μὴ ἀληλεσμένα ἄλευρα; vgl. κάβος; eigtl. hausbacken; περὶ εὐόγκων αὐτοκαβδάλως λέγειν, über wichtige Dinge leichtfertig u. in gemeinen Ausdrücken reden, Ggstz περὶ εὐτελῶν σεμνῶς Arist. rhet. 3, 7, wo 4 codd. αὐτοκιβδήλως haben, einer am Rande αὐτοκαυδάλως, welche v. l. auch im Lycophr. sich findet, neben αὐτοκάνδαλος. Bei Ath. XIV, 622 b οἱ αὐτοκάβδαλοι καλούμενοι ἐστεφανωμένοι κιττῷ σχέδην ἐπέραινον ῥήσεις, also eine Art Possenreißer aus dem Stegereif. Bei Luc. Lexiph. 10 geziert etymologisirt; Einer, der sich sein Brot selbst auf den Ringplatz trägt. – B. A. 467 ist aus Eupol. αὐτοκάρδαλον angeführt, was mit Runkel auch in αὐτοκάβδαλον zu ändern.
Greek (Liddell-Scott)
αὐτοκάβδαλος: -ον, εἰργασμένος ἢ πεπραγμένος ἀμελῶς, νωθρῶς, εἰκῇ καὶ ὡς ἔτυχεν, ἐπί τε προσώπων καὶ πραγμ., Ἀριστ. Ρητ. 3. 14, 11· περὶ εὐόγκων αὐτοκαβδάλως λέγειν, ὁμιλεῖν εἰκῇ καὶ ἀλογίστως ἐπὶ σπουδαίων ὑποθέσεων, αὐτόθι 3. 7, 2· αὐτοκάβδαλον σκάφος, προχείρως ναυπηγηθέν, «αὐτοκατασκεύαστον» (Σχόλ.) Λυκόφρ. 745. ΙΙ. Αὐτοκάβδαλοι, ἦσαν εἶδος ὑποκριτῶν βωμολόχων ἀπαγγελόντων αὐτοσχέδια καὶ ἀνάξια λόγου ποιήματα, «Σῆμος δ’ ὁ Δήλιος ἐν τῷ περὶ παιάνων, οἱ αὐτοκάβδαλοι, φησί, καλούμενοι ἐστεφανωμένοι κιττῷ σχέδην ἐπαίρενον ῥήσεις. Ὕστερον δὲ ἴαμβοι ὠνομάσθησαν αὐτοί τε καὶ τὰ ποιήματα αὐτῶν» Ἀθήν. 622Β, πρβλ. Εὔπολ. ἐν «Μαρικᾷ» 16, Λουκ. Λεξιφ. 10. (Ἡ παραγωγὴ τῆς λέξεως κάβδαλος εἶναι ἄγνωστος, ἴδε Λοβ. Παθολ. 94).
French (Bailly abrégé)
ος, ον :
fait à la hâte, grossier, sans art.
Étymologie: αὐτός, pê κάβος.
