ἄνατος: Difference between revisions
τὸ δ' ἡδέως ζῆν καὶ ἱλαρῶς οὐκ ἔξωθέν ἐστιν, ἀλλὰ τοὐναντίον ὁ ἄνθρωπος τοῖς περὶ αὑτὸν πράγμασιν ἡδονὴν καὶ χάριν ὥσπερ ἐκ πηγῆς τοῦ ἤθους προστίθησιν → but a pleasant and happy life comes not from external things, but, on the contrary, man draws on his own character as a source from which to add the element of pleasure and joy to the things which surround him
(big3_4) |
(4) |
||
| Line 21: | Line 21: | ||
{{DGE | {{DGE | ||
|dgtxt=(ἄνᾱτος) -ον<br /><br /><b class="num">• Alolema(s):</b> [[ἄναιτος]] <i>ICr</i>.4.87.11 (Gortina), Sud.<br /><b class="num">I</b> <b class="num">1</b>[[no castigado]], [[ileso]], [[indemne]] νούσων B.<i>Fr</i>.23.2, κακῶν S.<i>OC</i> 786, Λοξίου κότῳ A.<i>A</i>.1211, cf. Hsch., Sud.<br /><b class="num">2</b> [[inmune]], [[que no puede ser castigado]] αἱ δέ κ' ἀλεκσόμενος π[α] ίη ἄνατον ἦμεν τō ἀλεκσομένο <i>ICr</i>.1.10.2.4 (Eltinia VI/V a.C.), ἄναιτον ... τοῖς ἐσπράταις <i>ICr</i>.l.c.<br /><b class="num">3</b> [[inofensivo]], [[que no causa desgracias]] πρᾶγμα A.<i>Supp</i>.356, φυγά A.<i>Supp</i>.359, cf. 410.<br /><b class="num">II</b> adv. -ως [[impunemente]], <i>IG</i> 9<sup>2</sup>.717.3 (Lócride V a.C.). • DMic.: <i>a-na-to</i>. | |dgtxt=(ἄνᾱτος) -ον<br /><br /><b class="num">• Alolema(s):</b> [[ἄναιτος]] <i>ICr</i>.4.87.11 (Gortina), Sud.<br /><b class="num">I</b> <b class="num">1</b>[[no castigado]], [[ileso]], [[indemne]] νούσων B.<i>Fr</i>.23.2, κακῶν S.<i>OC</i> 786, Λοξίου κότῳ A.<i>A</i>.1211, cf. Hsch., Sud.<br /><b class="num">2</b> [[inmune]], [[que no puede ser castigado]] αἱ δέ κ' ἀλεκσόμενος π[α] ίη ἄνατον ἦμεν τō ἀλεκσομένο <i>ICr</i>.1.10.2.4 (Eltinia VI/V a.C.), ἄναιτον ... τοῖς ἐσπράταις <i>ICr</i>.l.c.<br /><b class="num">3</b> [[inofensivo]], [[que no causa desgracias]] πρᾶγμα A.<i>Supp</i>.356, φυγά A.<i>Supp</i>.359, cf. 410.<br /><b class="num">II</b> adv. -ως [[impunemente]], <i>IG</i> 9<sup>2</sup>.717.3 (Lócride V a.C.). • DMic.: <i>a-na-to</i>. | ||
}} | |||
{{grml | |||
|mltxt=[[ἄνατος]], -ον (Α)<br /><b>1.</b> αυτός που δεν έχει πάθει [[βλάβη]], [[ζημιά]]<br /><b>2.</b> αυτός που δεν προξενεί [[βλάβη]], [[αβλαβής]], [[ακίνδυνος]].<br />[<b><span style="color: brown;">ΕΤΥΜΟΛ.</span></b> <span style="color: red;"><</span> <i>αν</i>- <b>στερ.</b> <span style="color: red;">+</span> <i>άτη</i> <span style="color: red;"><</span> <i>αάω</i> «[[βλάπτω]]».<br /><b><span style="color: brown;">ΠΑΡ.</span></b> [[ανατεί]] κ. <i>ανατί</i>]. | |||
}} | }} | ||
Revision as of 06:54, 29 September 2017
English (LSJ)
ον, (ἄτη)
A unharmed, B.Fr.19(cj.); Αοξίου κότῳ A.Ag. 1211; κακῶν ἄνατος harmed by no ills, S.OC786, where the Laur.Ms. ἄναιτος. II Act., not harming, harmless, A.Supp.356,359, 410. 2 immune from punishment, Ἀρχ. Ἐφ. 1920.76 (Crete, vi/v B.C.). Adv. -τως with impunity, IG9(1).333 (Locr.). (Contr. fr. ἀνάατος, q.v.)
German (Pape)
[Seite 211] (ἄτη), 1) ohne Schaden, Λοξίου κότῳ, unverletzt durch Apollo's Zorn, Aesch. Ag. 1184; κακῶν ἄν., durch kein Unheil gefährdet. Soph. O. C. 790, wo aber die Mehrzahl der codd. ἄναιτος haben, Schol. erklärt ἀναίτιος. – 2) unschädlich, πρᾶγμα Aesch. Suppl. 351, vgl. 354.
Greek (Liddell-Scott)
ἄνᾱτος: -ον, ὁ μὴ παθὼν βλάβην, Λοξίου κότῳ Αἰσχύλ. Ἀγ. 1211· κακῶν ἄνατος, ὁ μὴ βλαβεὶς ὑπὸ κακῶν, Σοφ. Ο. Κ. 786, ἔνθα τὸ Λαυρ. Χειρόγρ. ἔχει ἄναιτος μετὰ ἐξηγ. γλωσσ., «ἤγουν ἀναίτιος»· πρβλ. ἀνατί. ΙΙ. ἐνέργ., μὴ προξενῶν βλάβην, εἴη δ’ ἄνατον πρᾶγμα Αἰσχύ. Ἱκ. 356· ἴδοιτο δῆτ’ ἄνατον φυγὰν αὐτόθι 359, 410 - Ἐπίρρ. -άτως, ἀτιμωρητεί, CIGS. III, 333.
French (Bailly abrégé)
ος, ον :
1 non endommagé, non atteint par, sans atteinte de, gén. ou dat.;
2 qui ne nuit pas, innocent.
Étymologie: ἀ, ἄτη.
Spanish (DGE)
(ἄνᾱτος) -ον
• Alolema(s): ἄναιτος ICr.4.87.11 (Gortina), Sud.
I 1no castigado, ileso, indemne νούσων B.Fr.23.2, κακῶν S.OC 786, Λοξίου κότῳ A.A.1211, cf. Hsch., Sud.
2 inmune, que no puede ser castigado αἱ δέ κ' ἀλεκσόμενος π[α] ίη ἄνατον ἦμεν τō ἀλεκσομένο ICr.1.10.2.4 (Eltinia VI/V a.C.), ἄναιτον ... τοῖς ἐσπράταις ICr.l.c.
3 inofensivo, que no causa desgracias πρᾶγμα A.Supp.356, φυγά A.Supp.359, cf. 410.
II adv. -ως impunemente, IG 92.717.3 (Lócride V a.C.). • DMic.: a-na-to.
Greek Monolingual
ἄνατος, -ον (Α)
1. αυτός που δεν έχει πάθει βλάβη, ζημιά
2. αυτός που δεν προξενεί βλάβη, αβλαβής, ακίνδυνος.
[ΕΤΥΜΟΛ. < αν- στερ. + άτη < αάω «βλάπτω».
ΠΑΡ. ανατεί κ. ανατί].
