ὑπερυψόω: Difference between revisions
τὸν θάνατον τί φοβεῖσθε, τὸν ἡσυχίης γενετῆρα, τὸν παύοντα νόσους καὶ πενίης ὀδύνας → why fear ye death, the parent of repose, who numbs the sense of penury and pain
(4b) |
(1b) |
||
| Line 30: | Line 30: | ||
{{elru | {{elru | ||
|elrutext='''ὑπερυψόω:''' высоко возносить (τινα NT). | |elrutext='''ὑπερυψόω:''' высоко возносить (τινα NT). | ||
}} | |||
{{mdlsj | |||
|mdlsjtxt=fut. ώσω<br />to exalt [[exceedingly]], τινά NTest. | |||
}} | }} | ||
Revision as of 02:10, 10 January 2019
English (LSJ)
A exalt exceedingly, τινα Ep.Phil.2.9:—Pass., LXXPs. 36(37).35, 96(97).9.
German (Pape)
[Seite 1203] darüber, übermäßig erhöhen, LXX.
Greek (Liddell-Scott)
ὑπερυψόω: εἰς ὑπερβολὴν ὑψώνω, ἐξαίρω, τινα Ἐπιστ. πρ. Φιλιππ. β΄, 9, Συνεσ. Ἐπιστ. σ. 205Α, Ὠριγέν. τ. 3, σ. 725D, κλπ.· ― Παθ., εἶδον τὸν ἀσεβῆ ὑπερυψούμενον καὶ ἐπαιρόμενον ὡς τὰς κέδρους τοῦ Λιβάνου Ἑβδ. (Ψαλμ. Λϛʹ, 35, √ϛʹ 9).
French (Bailly abrégé)
-ῶ :
élever outre mesure, exalter.
Étymologie: ὑπέρ, ὑψόω.
English (Strong)
from ὑπέρ and ὑψόω; to elevate above others, i.e. raise to the highest position: highly exalt.
English (Thayer)
ὑπερυψῶ: 1st aorist ὑπερυψωσα; (Ambrose superexalto); metaphorically,
a. to exalt to the highest rank arid power, raise to supreme majesty: τινα, to extol most highly: Song of the Three etc. 28ff; Theod..
c. passive, to be lifted up with pride, exalted beyond measure; to carry oneself loftily: Psalm 37:35>). (Ecclesiastical and Byzantine writings.)
Greek Monotonic
ὑπερυψόω: μέλ. -ώσω, εξαίρω, εκθειάζω κάποιον υπερβολικά, τινά, σε Καινή Διαθήκη
Russian (Dvoretsky)
ὑπερυψόω: высоко возносить (τινα NT).
Middle Liddell
fut. ώσω
to exalt exceedingly, τινά NTest.
