κογχυλιάτης: Difference between revisions

From LSJ

Θάλασσα καὶ πῦρ καὶ γυνὴ τρίτον κακόν → Tria magna mala sunt: aequor, ignis, femina → Das dritte Übel ist nach Meer und Brand die Frau

Menander, Monostichoi, 231
(nl)
(1ba)
Line 27: Line 27:
{{elnl
{{elnl
|elnltext=κογχυλιάτης -ου, ὁ [κογχύλιον] met schelpen; λίθος κ. kalksteen (waarin versteende schelpen voorkomen).
|elnltext=κογχυλιάτης -ου, ὁ [κογχύλιον] met schelpen; λίθος κ. kalksteen (waarin versteende schelpen voorkomen).
}}
{{mdlsj
|mdlsjtxt=κογχῠλιά¯της, ου,<br />[[full]] of shells, [[λίθος]] κογχ. shelly [[marble]], Xen.
}}
}}

Revision as of 03:00, 10 January 2019

Click links below for lookup in third sources:
Full diacritics: κογχῠλιάτης Medium diacritics: κογχυλιάτης Low diacritics: κογχυλιάτης Capitals: ΚΟΓΧΥΛΙΑΤΗΣ
Transliteration A: konchyliátēs Transliteration B: konchyliatēs Transliteration C: kogchyliatis Beta Code: kogxulia/ths

English (LSJ)

[ᾱ], ου, ὁ,

   A = κογχίτης, X.An.3.4.10, Philostr.VA2.20.

Greek (Liddell-Scott)

κογχυλιάτης: ᾱ, ου, ὁ, = κογχίτης, Ξεν. Ἀν. 3. 4, 10, Φιλόστρ. 71.

French (Bailly abrégé)

ου;
adj. m.
qui porte des empreintes de coquillages.
Étymologie: κογχύλιον.

Greek Monolingual

ο (Α κογχυλιάτης)
ο κογχίτης.
[ΕΤΥΜΟΛ. < κογχύλη + κατάλ. -ιάτης, (πρβλ. λειμων-ιάτης, πωγων-ιάτης)].

Greek Monotonic

κογχῠλιάτης: [ᾱ], -ου, ὁ, ο γεμάτος κοχύλια, λίθος κογχ., μάρμαρο που εμπιερέχει απολιθωμένα όστρακα, σε Ξεν.

Russian (Dvoretsky)

κογχῠλιάτης: ου adj. m носящий отпечатки раковин или содержащий окаменелые раковины (λίθος Xen.).

Dutch (Woordenboekgrieks.nl)

κογχυλιάτης -ου, ὁ [κογχύλιον] met schelpen; λίθος κ. kalksteen (waarin versteende schelpen voorkomen).

Middle Liddell

κογχῠλιά¯της, ου,
full of shells, λίθος κογχ. shelly marble, Xen.