κτέρας: Difference between revisions
κραδίη δέ μοι ἔξω στηθέων ἐκθρῴσκει → my heart is leaping forth from my bosom, be panic-stricken, my heart is beating outside my chest
(1ba) |
(2a) |
||
Line 39: | Line 39: | ||
{{mdlsj | {{mdlsj | ||
|mdlsjtxt== [[κτέανον]],]<br />a [[possession]], Il. | |mdlsjtxt== [[κτέανον]],]<br />a [[possession]], Il. | ||
}} | |||
{{FriskDe | |||
|ftr='''κτέρας''': {ktéras}<br />'''Forms''': (nur Nom.)<br />'''Grammar''': n.<br />'''Meaning''': [[Geschenk]] (Κ 216, Ω 235, A. R. 4, 1550), gew. pl. [[κτέρεα]], -έων ‘Totengeschenke, -opfer, -ehre’ (ep. seit Il.; zu -ας : -εα Schwyzer 515, Chantraine Gramm. hom. 1, 210).<br />'''Composita''' : Als Hinterglied in [[ἀκτερής]] [[unbestattet]] (''Orac''. ''Sibyll''., H.).<br />'''Derivative''': Davon [[κτερεΐζω]] (-ίξω, -ίξαι), auch mit ἐν-, ἐπι-, συν-, (ep. seit Il.) und [[κτερίζω]] (-ιω, -ίσαι; ep. poet. seit Il.) [[Totengeschenke darbringen]], [[feierlich bestatten]] (Schwyzer 735, Debrunner IF 40, 107ff., Ruijgh L’élém. ach. 83) mit [[κτερίσματα]] pl. = [[κτέρεα]] (S., E.), -ισταί H. (= ταφῆες), [[ἀκτέριστος]] (S., Lyk.),-έϊστος (''AP''). Zu [[κτέρεα]] κτερεΐζειν Mylonas AmJArch. 52, 56ff. — Hierher noch [[κτέρες]]· νεκροί H., wohl konstruierte Rückbildung (Solmsen IF 3, 98; dagegen Fraenkel Nom. ag. 1, 68); in Betracht kommt ferner Πολύκτωρ (Hom.; danach Γανύκτωρ Plu., Paus.) als "Vielspender" (Fraenkel a.a.O. mit Solmsen; anders [zu [[κτάομαι]] Schulze Kl. Schr. 79 nach Pott). Ganz unsicher [[διάκτορος]], s. d.<br />'''Etymology''' : Ohne Etymologie; verfehlte Erklärungen sind bei Bq notiert.<br />'''Page''' 2,34 | |||
}} | }} |
Revision as of 15:10, 2 October 2019
English (LSJ)
τό,
A = κτέανον, possession, Il.10.216, 24.235, cj. in Simon. 107.9, Trag.Adesp. in Gött.Nachr.1922.27. 2 gift., A.R.4.1550.
German (Pape)
[Seite 1518] ατος, τό, = κτέαρ, κτῆμα, Besitz; Il. 10, 216. 24, 235 u. sp. D., wie Ap. Rh. u. Coluth. – S. das Folgde.
Greek (Liddell-Scott)
κτέρας: τό, = κτέανον, κτῆσις, κτῆμα, Ἰλ. Κ. 216, Ω. 235, Σιμων. 112. 2) δῶρον, Ἀπολλ. Ρόδ. Δ. 1550.
French (Bailly abrégé)
(τό) :
seul. nom. et acc. sg.
bien, possession.
Étymologie: cf. κτέρεα.
English (Autenrieth)
= κτέαρ, Il. 10.216 and Il. 24.235.
Greek Monolingual
κτέρας, τὸ (Α)
(ποιητ. τ.)
1. κτήση, κτήμα, ιδιοκτησία
2. δώρο.
[ΕΤΥΜΟΛ. Άγνωστης ετυμολ. Αβέβαιες παραμένουν τόσο η σύνδεση της λ. με τον τ. κτήμα όσο και η αναγωγή της σε θ. κτερ- «καίω». Ο τ. κτέρας μαρτυρείται μόνο στην ονομ. και αιτ. ενώ απαντά συχνότερα ο τ. του πληθ. κτέρεα, που σχηματίστηκε αναλογικά προς τη γεν. πληθ. κτερέων < κτεράων και χρησιμοποιούνταν με σημ. «νεκρικές προσφορές ή τιμές»].
Greek Monotonic
κτέρας: τό = κτέανον, κτήση, απόκτημα, σε Ομήρ. Ιλ.
Russian (Dvoretsky)
κτέρας: τό Hom. (только nom. и acc. sing.) = κτέανον.
Dutch (Woordenboekgrieks.nl)
κτέρας, τό alleen nom. / acc., bezit.
Frisk Etymological English
Grammatical information: n. (only nom.)
Meaning: gift (K 216, Ω 235, A. R. 4, 1550), usu. pl. κτέρεα, -έων gifts for the dead, offer (Il.)
Other forms: on -ας : -εα Schwyzer 515, Chantraine Gramm. hom. 1, 210)
Compounds: As 2. member in ἀ-κτερής unburied (Orac. Sibyll., H.).
Derivatives: κτερε-ΐζω (-ίξω, -ίξαι), also with ἐν-, ἐπι-, συν-, (Il.) and κτερ-ίζω (-ιω, -ίσαι; Il.) bring gifts for the dead, bury ceremoniously (Schwyzer 735, Debrunner IF 40, 107ff., Ruijgh L'élém. ach. 83) with κτερίσματα pl. = κτέρεα (S., E.), -ισταί H. (= ταφῆες), ἀ-κτέριστος (S., Lyc.),-έϊστος (AP). On κτέρεα κτερεΐζειν Mylonas AmJArch. 52, 56ff.
Origin: XX [etym. unknown]
Etymology: Here also κτέρες νεκροί H., prob. constructed backformation (Solmsen IF 3, 98; against this Fraenkel Nom. ag. 1, 68); further prob. Πολύ-κτωρ (Hom.; after it Γανύ-κτωρ Plu., Paus.) as "much-spender" (Fraenkel l.c. with Solmsen; diff. [to κτάομαι] Schulze Kl. Schr. 79). Quite uncertain διάκτορος, s. v. No etymology; wrong ideas in Bq. S. also Arena, Ist. Lomb. 98 (1964) 3-32.
Middle Liddell
= κτέανον,]
a possession, Il.
Frisk Etymology German
κτέρας: {ktéras}
Forms: (nur Nom.)
Grammar: n.
Meaning: Geschenk (Κ 216, Ω 235, A. R. 4, 1550), gew. pl. κτέρεα, -έων ‘Totengeschenke, -opfer, -ehre’ (ep. seit Il.; zu -ας : -εα Schwyzer 515, Chantraine Gramm. hom. 1, 210).
Composita : Als Hinterglied in ἀκτερής unbestattet (Orac. Sibyll., H.).
Derivative: Davon κτερεΐζω (-ίξω, -ίξαι), auch mit ἐν-, ἐπι-, συν-, (ep. seit Il.) und κτερίζω (-ιω, -ίσαι; ep. poet. seit Il.) Totengeschenke darbringen, feierlich bestatten (Schwyzer 735, Debrunner IF 40, 107ff., Ruijgh L’élém. ach. 83) mit κτερίσματα pl. = κτέρεα (S., E.), -ισταί H. (= ταφῆες), ἀκτέριστος (S., Lyk.),-έϊστος (AP). Zu κτέρεα κτερεΐζειν Mylonas AmJArch. 52, 56ff. — Hierher noch κτέρες· νεκροί H., wohl konstruierte Rückbildung (Solmsen IF 3, 98; dagegen Fraenkel Nom. ag. 1, 68); in Betracht kommt ferner Πολύκτωρ (Hom.; danach Γανύκτωρ Plu., Paus.) als "Vielspender" (Fraenkel a.a.O. mit Solmsen; anders [zu κτάομαι Schulze Kl. Schr. 79 nach Pott). Ganz unsicher διάκτορος, s. d.
Etymology : Ohne Etymologie; verfehlte Erklärungen sind bei Bq notiert.
Page 2,34