αναγωγή
συνερκτικός γάρ ἐστι καὶ περαντικός, καὶ γνωμοτυπικὸς καὶ σαφὴς καὶ κρουστικός, καταληπτικός τ' ἄριστα τοῦ θορυβητικοῦ → he's intimidative, penetrative, aphoristically originative, clear and aggressive, and superlatively terminative of the obstreperative
Greek Monolingual
η (Α ἀναγωγή)
άρση, ανύψωση, το να οδηγείται κάτι από κάτω προς τα επάνω
νεοελλ.
1. μετατροπή, μετασχηματισμός κάποιου πράγματος σε άλλο ισοδύναμο, απλούστερο, βασικότερο
2. απόδοση τών αιτίων σε κάτι
μσν.
μτφ. ανέβασμα, εξύψωση, εξιδανίκευση
αρχ.
1. αναχώρηση πλοίου, ταξίδι στο ανοιχτό πέλαγος, απόπλους
2. περιποίηση τών φυτών, καλλιέργεια
3. αγωγή, ανατροφή,
4. επίκληση (πνεύματος κ.λπ.)
5. εμετός, απόχρεμψη
6. απόδοση, επιστροφή δούλου στον πωλητή του, αποζημίωση
7. (ως φιλοσ. όρος) α) αναφορά στην πρώτη αρχή ή αιτία
β) ανάλυση ορισμών σε συλλογισμούς
γ) έκσταση, ενόραση, διαίσθηση
8. στον πληθ. αἱ ἀναγωγαί, προσφορές, θυσίες για την ευόδωση πλοίου που αποπλέει.
[ΕΤΥΜΟΛ. < ἀνάγω. Η λ. ἀναγωγή παράγεται με αττικό διπλασιασμό
πρβλ. και ἄγω-ἀγωγή.
ΠΑΡ. αναγωγέας(-εύς), αναγώγια, αναγωγικός
αρχ.-μσν.
ἀναγώγιος.
