ἀτελεύτητος

English (LSJ)

ον,
A not brought to an end or not brought to an issue, unaccomplished, ἀτελευτήτῳ ἐπὶ ἔργῳ Il.4.175, cf. 1.527.
2 without an end, interminable, Parm.8.32, Arist.Ph.204a5, Cael.273a5; everlasting, τὸ πᾶν Ocell.1.2, cf. Plu.2.114f, etc.
II of a person, impracticable, ἄτεγκτος κἀτελεύτητος S.OT336.

Spanish (DGE)

-ον
I 1no llevado a cabo, no cumplido ἔργον Il.4.175, de amenazas Il.1.527.
2 del que no se consigue nada de pers. testarudo ἀλλ' ὧδ' ἄτεγκτος κἀτελεύτητος φανῇ; S.OT 336
•inalcanzable ἔρωτα ἠράσθη κενὸν καὶ ἀτελεύτητον Max.Tyr.1.5.
3 que no tiene término de abstr. οὐκ ἀ. τὸ ἐόν Parm.B 8.32, τὸ διέξοδον Arist.Ph.204^a5, τὸ κύκλῳ κινούμενον Arist.Cael.273^a5, cf. Procl.Inst.146, τὸ πᾶν Ocell.3, τὸ πένθος Plu.2.114e, θεός Const.App.8.37.2, Oecum.Apoc.1.17, ζωή τε καὶ βασιλεία de Cristo, Eus.Marcell.1.1, del infierno πυρὸς αἰωνίου καὶ σκώληκος ἀτελεύτου Const.App.5.7.7.
II adv. ἀτελευτήτως = eternamente, para siempre ἀτελευτήτως ἀεὶ τῆς τριάδος ἀκτίστου μενούσης καὶ ἀτελευτήτως ὑπαρχούσης Epiph.Const.Haer.76.49, τὸ θεῖον τοῦ λόγου ... ἀτελευτήτως ἔχον Leont.H.Nest.M.86.1509C.

German (Pape)

[Seite 384] 1) unvollendet, erfolglos, Il. 1, 527; ἔργον 4, 175. – 2) Soph. O. R. 336, neben ἄτεγκτος, unerbittlich, bei dem man nichts erreicht. – 3) unendlich, ewig, Sp., wie Plut. consol. Apoll. p. 351.

Greek (Liddell-Scott)

ἀτελεύτητος: -ον, μὴ εἰς τέλος ἐνεχθείς, ἀτελείωτος ἀτελής, ἀτελευτήτῳ ἐπὶ ἔργῳ Ἰλ. Δ. 175, πρβλ. Α. 527. 2) ἄνευ τέλους, ἄνευ τέρματος, Ἀριστ. Φυσ. 3. 4, 14, Μεταφ. 10. 10, 1. 3) ἀΐδιος, αἰώνιος, Πλούτ. 2. 114F, κτλ.: - Ἐπίρρ. -τως Ἀθανάσ. τ. 2. σ. 167, 177. ΙΙ. παρὰ Σοφ. ἐπὶ προσώπων, ὁ μὴ δίδων τέλος εἰς πρᾶγμά τι, ἰσχυρογνώμων, «ἀνοικονόμητος», ἄτεγκτος κἀτελεύτητος Ο. Τ. 336.

French (Bailly abrégé)

ος, ον :
I. qui ne s'achève pas :
1 non accompli, sans résultat;
2 sans fin, éternel;
II. de qui l'on n’obtient rien, inflexible.
Étymologie: ἀ, τελευτάω.

English (Autenrieth)

(τελευτάω): unfinished, unaccomplished, unfulfilled.

Greek Monolingual

-η, -ο (AM ἀτελεύτητος, -ον) τελευτώ
ο χωρίς τέλος, ο αιώνιος («ζωὴ ἀτελεύτητος»)
αρχ.
1. αυτός που δεν έχει περατωθεί, ατελής, ασυμπλήρωτος
2. ανεκπλήρωτος, ανεκτέλεστος
3. (για πρόσωπα) άκαμπτος, ασυμβίβαστος.

Greek Monotonic

ἀτελεύτητος: -ον (τελευτάω)·
I. αυτός που δεν οδηγεί σ' ένα τέλος, αποτέλεσμα, ατελείωτος, σε Ομήρ. Ιλ.
II. λέγεται για πρόσωπα, ισχυρογνώμων, σε Σοφ.

Russian (Dvoretsky)

ἀτελεύτητος:
1) незаконченный, неисполненный (ἔργον Hom., Plut.);
2) бесплодный, напрасный (τέκμωρ Hom.);
3) неумолимый, непреклонный (ἄτεγκτος καὶ ἀ. Soph.);
4) бесконечный (τὸ διέξοδον Arst.; τὸ πένθος Plut.).

Middle Liddell

τελευτάω
I. not brought to an end or issue, unaccomplished, Il.
II. of a person, impracticable, Soph.

English (Woodhouse)

impossible to deal with

Translations

interminable

Bulgarian: безкраен; Catalan: interminable; Finnish: loputon, keskeytymätön, loppumaton; Japanese: 止められない; Portuguese: interminável; Romanian: interminabil; Russian: бесконечный, беспредельный; Spanish: interminable

eternal

Arabic: أَبَدِيّ‎; Armenian: հավերժական, անմեռ, անմեռական, հավիտենական; Azerbaijani: daim, ömürlük, əbədi; Bashkir: мәңге; Belarusian: вечны; Bengali: অনন্ত, অমর; Bulgarian: вечен; Catalan: etern, eternal; Chinese Mandarin: 永遠, 永远; Chukchi: таӈӄонпыӈӄэн; Czech: věčný; Dutch: eeuwig, eindeloos; Esperanto: eterna; Finnish: ikuinen, päättymätön; French: éternel; Galician: eterno, eternal; Georgian: მარადი, სამუდამო, სამარადისო, მუდმივი, წარუვალი; German: ewig; Gothic: 𐌰𐌹𐍅𐌴𐌹𐌽𐍃; Greek: αιώνιος; Ancient Greek: αἰώνιος; Hebrew: נִצְחִי‎; Hindi: सनातन; Hungarian: örök, örökös, örökkévaló; Icelandic: eilífur; Ido: eterna; Indonesian: abadi, kekal, langgeng, tetap, permanen; Irish: síoraí; Italian: eterno; Japanese: 永遠の, 永久の; Kazakh: мәңгі, бақи; Khmer: គ្មានទីបំផុត; Korean: 영원하다; Kurdish Northern Kurdish: ebedî, herherî, hetahetayî, bêdawî; Latin: aeternus, sempiternus; Macedonian: вечен; Maori: mutungakore; Middle English: eternal, eterne; Mongolian: мөнх; Norman: êtèrnel; Norwegian: evig, endeløs, evinnelig; Occitan: etèrn, eternal; Old Church Slavonic Cyrillic: вѣчьнъ; Old English: ēċe; Persian: جاوید‎, ابدی‎; Plautdietsch: eewich; Polish: wieczny, wieczysty, wiekuisty, bezczasowy, pozaczasowy; Portuguese: eterno; Russian: вечный; Sanskrit: सनातन; Scottish Gaelic: maireannach, sìorraidh; Serbo-Croatian Cyrillic: ве̏чан, вје̏чан; Roman: vȅčan, vjȅčan, vekotrajan, vekovečan; Slovak: večný; Slovene: večen; Spanish: eterno, eternal; Swahili: -a milele; Swedish: evig; Tocharian B: ṣekaññe; Turkish: sonsuz, ebedî, bengi; Turkmen: ömürlik, baky, ebedi; Ukrainian: ві́чний; Uzbek: abadiy, mangu; Welsh: didranc; Yiddish: אייביק‎