δυσάλγητος: Difference between revisions
ἔγνω δὲ φώρ τε φῶρα καὶ λύκος λύκον → the thief knows the thief and the wolf knows the wolf, and thief knows thief and wolf his fellow wolf, set a thief to catch a thief
m (Text replacement - "(?s)({{LSJ.*}}\n)({{.*}}\n)({{DGE.*}}\n)" to "$1$3$2") |
m (Text replacement - "(?s)({{ls\n\|lstext.*}}\n)({{bailly.*}}\n)" to "$2$1") |
||
| Line 15: | Line 15: | ||
{{pape | {{pape | ||
|ptext=[[https://www.translatum.gr/images/pape/pape-01-0675.png Seite 675]] 1) unempfindlich, Soph. O. R. 12. – 2) sehr schmerzlich, Eupolis bei Poll. 3, 130. | |ptext=[[https://www.translatum.gr/images/pape/pape-01-0675.png Seite 675]] 1) unempfindlich, Soph. O. R. 12. – 2) sehr schmerzlich, Eupolis bei Poll. 3, 130. | ||
}} | |||
{{bailly | |||
|btext=ος, ον :<br />insensible.<br />'''Étymologie:''' δυσ-, [[ἀλγέω]]. | |||
}} | }} | ||
{{ls | {{ls | ||
|lstext='''δυσάλγητος''': -ον, [[λίαν]] [[ἀλγεινός]], ὡς τὸ προηγ., ἢ κατὰ τὸν Meineke, ὃν [[εἶναι]] δύσκολον νὰ βλάψῃ τις, Εὔπολ. ἐν Ἀδήλ. 106. II. [[ἀναίσθητος]], [[σκληροκάρδιος]], [[ἀνάλγητος]], Σοφ. Ο. Τ. 12· δειλὸς ἢ [[δυσάλγητος]] φρένας ὁ αὐτ. Ἀποσπ. 689. | |lstext='''δυσάλγητος''': -ον, [[λίαν]] [[ἀλγεινός]], ὡς τὸ προηγ., ἢ κατὰ τὸν Meineke, ὃν [[εἶναι]] δύσκολον νὰ βλάψῃ τις, Εὔπολ. ἐν Ἀδήλ. 106. II. [[ἀναίσθητος]], [[σκληροκάρδιος]], [[ἀνάλγητος]], Σοφ. Ο. Τ. 12· δειλὸς ἢ [[δυσάλγητος]] φρένας ὁ αὐτ. Ἀποσπ. 689. | ||
}} | }} | ||
{{grml | {{grml | ||
Revision as of 19:55, 1 October 2022
English (LSJ)
ον, A hard to be borne, most painful, Eup. 410. II unfeeling, hard-hearted, S.OT12; δειλὸς ἢ δ. φρένας Id.Fr.952.
Spanish (DGE)
-ον
I 1muy doloroso, insoportable Eup.446.
2 insensible δ. γὰρ ἂν εἴην ... οὐ κατοικτίρων S.OT 12, c. ac. de rel. ἢ δειλός ἐστιν ἢ δ. φρένας S.Fr.952.
II adv. -ως con gran dolor Cyr.Al.M.77.701B.
German (Pape)
[Seite 675] 1) unempfindlich, Soph. O. R. 12. – 2) sehr schmerzlich, Eupolis bei Poll. 3, 130.
French (Bailly abrégé)
ος, ον :
insensible.
Étymologie: δυσ-, ἀλγέω.
Greek (Liddell-Scott)
δυσάλγητος: -ον, λίαν ἀλγεινός, ὡς τὸ προηγ., ἢ κατὰ τὸν Meineke, ὃν εἶναι δύσκολον νὰ βλάψῃ τις, Εὔπολ. ἐν Ἀδήλ. 106. II. ἀναίσθητος, σκληροκάρδιος, ἀνάλγητος, Σοφ. Ο. Τ. 12· δειλὸς ἢ δυσάλγητος φρένας ὁ αὐτ. Ἀποσπ. 689.
Greek Monolingual
δυσάλγητος, -ον (Α)
1. αυτός που προκαλεί σφοδρούς πόνους
2. αναίσθητος, σκληρόκαρδος.
Greek Monotonic
δυσάλγητος: -ον (ἀλγέω), αναίσθητος, σκληρόκαρδος, ανάλγητος, σε Σοφ.
Russian (Dvoretsky)
δυσάλγητος: бесчувственный, жестокосердный Soph.
Middle Liddell
δυσ-άλγητος, ον adj ἀλγέω
hard-hearted, Soph.
