ὑπερπονέω

English (LSJ)

A toil or labour beyond measure, undergo excessive strain, X.Mem.1.2.4, Eq.Mag.4.1; ὑ. τῷ πολέμῳ Plu.Nic.21. II bear or endure for others, σφὼ δ' ἀντ' ἐκείνων τἀμὰ δυστήνου κακὰ ὑπερπονεῖτον S.OC345; ὠδῖνας Pl.Lg.717c. 2 in Med. c. gen. pers., τοῦδ' ὑπερπονουμένῳ θανεῖν S.Aj.1310.

German (Pape)

[Seite 1201] übermäßig arbeiten, sich anstrengen, Xen. Mem. 1, 2, 4; – üb. dulden, σφὼ δ' ἀντ' ἐκείνων τἀμὰ δυστήνου κακὰ ὑπερπονεῖτον, Soph. O. C. 345; τῷ πολέμῳ, Plut. Nic. 21; – für Einen sich anstrengen, leiden, τινός, Plat. Legg. IV, 717 c. – Auch im med., ὑπερπονεῖσθαί τινος, für Einen Mühe auf sich nehmen, Soph. Ai. 1289.

French (Bailly abrégé)

-ῶ :
1 travailler à l'excès;
2 souffrir outre mesure;
3 souffrir pour qqn;
Moy. ὑπερπονέομαι, ὑπερπονοῦμαι s'exposer à la fatigue ou à la souffrance pour qqn.
Étymologie: ὑπέρπονος.

Greek (Liddell-Scott)

ὑπερπονέω: ἐργάζομαι, κοπιῶ, μοχθῶ ὑπερμέτρως, Ξεν. Ἀπομν. 1. 2, 4, Ἱππαρχικ. 4. 1· ὑπ. τῷ πολέμῳ Πλουτ. Νικ. 21. ΙΙ. ὑπομένω ὑπὲρ ἄλλων, σφὼ δ’ ἀντ’ ἐκείνων τἀμὰ δυστήνου κακὰ ὑπερπονεῖτον Σοφ. Οἰδ. Κολ. 345· ὠδῖνας Πλάτ. Νόμ. 717C. 2) ἐν τῷ Μέσ., μετὰ γεν. προσ., τοῦδ’ ὑπερπονουμένῳ θανεῖν Σοφ. Αἴ. 1310.

Greek Monotonic

ὑπερπονέω: μέλ. -ήσω,
I. κοπιάζω, μοχθώ υπέρμετρα, επιβαρύνομαι, σε Ξεν.
II. 1. υπομένω ή ανέχομαι, αντέχω για, υπέρ άλλων, σε Σοφ.
2. σε Μέσ. με γεν. προσ., στον ίδ.

Russian (Dvoretsky)

ὑπερπονέω:
1) испытывать невероятные страдания: τὸν ὑπερεσθίοντα ὑ. ἀπεδοκίμαζε Xen. (Сократ) порицал того, кто сильно страдал от чрезмерной еды; ὑπερπονούντων τῷ πολέμῳ Plut. так как (сиракузцы) были измучены войной;
2) тж. med. страдать за других: ὑ. κακά τινος Soph. переносить чужие несчастья; ὑπερπονεῖσθαί τινος Soph. страдать за кого-л.

Middle Liddell

fut. ήσω
I. to labour beyond measure, take further trouble, Xen.
II. to bear or endure for others, Soph.
2. in Mid. c. gen. pers., Soph.