ὠλεσίοικος: Difference between revisions

From LSJ
m (Text replacement - "(?s)({{ls\n\|lstext.*}}\n)({{bailly.*}}\n)" to "$2$1")
m (Text replacement - "(?s)(\n{{ls\n\|lstext.*}})(\n{{.*}})(\n{{elru.*}})" to "$3$1$2")
Line 12: Line 12:
{{bailly
{{bailly
|btext=ος, ον :<br /><b>1</b> qui perd les maisons, les familles;<br /><b>2</b> qui ruine une maison par ses dépenses.<br />'''Étymologie:''' [[ὄλλυμι]], [[οἶκος]].
|btext=ος, ον :<br /><b>1</b> qui perd les maisons, les familles;<br /><b>2</b> qui ruine une maison par ses dépenses.<br />'''Étymologie:''' [[ὄλλυμι]], [[οἶκος]].
}}
{{elru
|elrutext='''ὠλεσίοικος:''' [[несущий разрушение дому или роду]] (ἁ [[θεός]] = [[Ἐρινύς]] Aesch.).
}}
}}
{{ls
{{ls
Line 21: Line 24:
{{lsm
{{lsm
|lsmtext='''ὠλεσίοικος:''' -ον, αυτός που καταστρέφει το [[σπίτι]] του, σε Αισχύλ.
|lsmtext='''ὠλεσίοικος:''' -ον, αυτός που καταστρέφει το [[σπίτι]] του, σε Αισχύλ.
}}
{{elru
|elrutext='''ὠλεσίοικος:''' [[несущий разрушение дому или роду]] (ἁ [[θεός]] = [[Ἐρινύς]] Aesch.).
}}
}}
{{mdlsj
{{mdlsj
|mdlsjtxt=ὠλεσί-οικος, ον,<br />[[destroying]] the [[house]], Aesch.
|mdlsjtxt=ὠλεσί-οικος, ον,<br />[[destroying]] the [[house]], Aesch.
}}
}}

Revision as of 22:15, 3 October 2022

Click links below for lookup in third sources:
Full diacritics: ὠλεσίοικος Medium diacritics: ὠλεσίοικος Low diacritics: ωλεσίοικος Capitals: ΩΛΕΣΙΟΙΚΟΣ
Transliteration A: ōlesíoikos Transliteration B: ōlesioikos Transliteration C: olesioikos Beta Code: w)lesi/oikos

English (LSJ)

ον, A destroying the house, τὰν ὠ. θεόν (sc. Ἐρινύν) A.Th.720 (lyr.); ἀνάστασιν ὠλεσίοικον Orph.Fr.285.26; ἁρπαγαὶ ὠ. ib.58; written ὀλεσ- in Lib. Decl.26.32 codd. II squandering one's substance, Com.Adesp. 1200.

French (Bailly abrégé)

ος, ον :
1 qui perd les maisons, les familles;
2 qui ruine une maison par ses dépenses.
Étymologie: ὄλλυμι, οἶκος.

Russian (Dvoretsky)

ὠλεσίοικος: несущий разрушение дому или роду (ἁ θεός = Ἐρινύς Aesch.).

Greek (Liddell-Scott)

ὠλεσίοικος: -ον, ὁ τὸν οἶκον καταστρέφων, τὰν ὠλ. θεὸν (ἐξυπακ. Ἐρινὺν) Αἰσχύλ. Θήβ. 720· ― τοῦτο δὲ ἀναγνωστέον ἀντὶ ὀλεσ-, παρὰ Λιβαν. 4. 143, πρβλ. Λοβέκ. εἰς Φρύν. 701. ΙΙ. ὁ διασκορπίζων τὴν ἑαυτοῦ περιουσίαν, οἰκοφθόρος, ἄσωτος, Α. Β. 318, Ἡσύχ.

Greek Monolingual

και ὀλεσίοικος, -ον, ΜΑ
(ποιητ. τ.)
1. αυτός που καταστρέφει το σπίτι του, την οικογένειά του
2. αυτός που διασπαθίζει, που κατασπαταλά την περιουσία του.
[ΕΤΥΜΟΛ. Σύνθ. του τύπου τερψίμβροτος (βλ. λ. τέρπω) < θ. ὀλεσι- του ὄλλυμι «καταστρέφω» (πρβλ. ἀπόλεσις, ὤλεσα) + οἶκος (πρβλ. σωσί-οικος). Ο μακρός φωνηεντισμός ω- του τ. ὠλεσί-οικος οφείλεται πιθ. σε διευθέτηση μετρικών αναγκών].

Greek Monotonic

ὠλεσίοικος: -ον, αυτός που καταστρέφει το σπίτι του, σε Αισχύλ.

Middle Liddell

ὠλεσί-οικος, ον,
destroying the house, Aesch.