λατομέω: Difference between revisions
Μὴ φεῦγ' ἑταῖρον ἐν κακοῖσι κείμενον → Ne fuge sodalem, cum calamitas ingruit → Lass einen Freund in Schwierigkeiten nicht im Stich
(CSV import) |
m (pape replacement) |
||
Line 27: | Line 27: | ||
{{ntsuppl | {{ntsuppl | ||
|ntstxt=-ῶ<br>tailler (des pierres)<br>[[λατόμος]] | |ntstxt=-ῶ<br>tailler (des pierres)<br>[[λατόμος]] | ||
}} | |||
{{pape | |||
|ptext=[ᾱ], <i>[[Steine]] [[hauen]] und [[brechen]]</i>, auch <i>[[behauen]]</i>, τὰ λατομούμενα θραύσματα DS. 3.12, πέτρας λατομοῦσι 5.39, andere Spätere | |||
}} | }} |
Revision as of 16:37, 24 November 2022
English (LSJ)
A quarry, γῆν Posidon.57 J.; πέτραν IG42(1).122.25 (Epid.), cf. D.S. 5.39; λίθους PCair.Zen.499.38 (iii B.C.), Antig.Mir.161: abs., PCair.Zen.296.34 (iii B.C.), Agatharch.25, J.AJ8.2.9:—Pass., λελατόμηται PPetr.2p.12 (iii B.C.); τὰ -ούμενα θραύματα D.S.3.12. II λ. λάκκον hew it out, LXX Ex.21.33, cf. De.6.11 (Pass.).
Russian (Dvoretsky)
λᾱτομέω:
1) вырубать камень (τὰ λατομούμενα θραύσματα Diod.);
2) ломать, тесать (πέτρας Diod.);
3) высекать (μνημεῖον ἐν τῇ πέτρᾳ NT).
Greek (Liddell-Scott)
λᾱτομέω: κόπτω, ἐξάγω λίθους, πέτρας λ. Διόδ. 5. 39· μεταφ., λ. ἐκ τῆς κοιλίας Ἰουστῖν. Μάρτ. πρὸς Τρύφωνα 135. II. λ. λάκκον, πελεκῶ, σκάπτω, Ἑβδ. (Ἔξ. ΚΑ΄, 33).
English (Strong)
from the same as the first part of λαξευτός and the base of τομώτερος; to quarry: hew.
English (Thayer)
λατόμω: 1st aorist ἐλατόμησα; perfect passive participle λελατομημενος; (from λατόμος a stone-cutter, and this from λᾶς a stone, and τέμνω); to cut stones, to hew out stones: Sept. several times for חָצַב; once for כָּרָה, Diodorus (Dionysius Halicarnassus, Strabo, others (cf. Sophocles Lexicon, under the word)), Justin Martyr.)
Chinese
原文音譯:latomšw 拉-拖姆哦
詞類次數:動詞(2)
原文字根:巖石-切 相當於: (חָצֵב / חָצַב / חֹצֵב)
字義溯源:鑿石,鑿,鑿出來,切石頭,塑造石頭;由(λάρυγξ)X*=石)與(τομός)=更鋒利)組成;而 (τομός)出自(τελωνεῖον / τελώνιον)X*=切,割)。比較: (λαξευτός)=石頭鑿成的
出現次數:總共(2);太(1);可(1)
譯字彙編:
1) 鑿出來的(1) 可15:46;
2) 他鑿(1) 太27:60
French (New Testament)
-ῶ
tailler (des pierres)
λατόμος
German (Pape)
[ᾱ], Steine hauen und brechen, auch behauen, τὰ λατομούμενα θραύσματα DS. 3.12, πέτρας λατομοῦσι 5.39, andere Spätere