ὑψίλοφος: Difference between revisions

From LSJ

Oἷς ὁ βιος ἀεὶ φόβων καὶ ὑποψίας ἐστὶ πλήρης, τούτοις οὔτε πλοῦτος οὔτε δόξα τέρψιν παρέχει. → To those for whom life is always full of fears and suspicion, neither wealth nor fame offers pleasure.

Source
m (Text replacement - "<b class="num">(\d+)\)" to "<b class="num">$1")
m (Text replacement - "(*UTF)(*UCP)(<\/b>) ([a-zA-ZÀ-ÿŒœ ]+);" to "$1 $2;")
Line 11: Line 11:
}}
}}
{{bailly
{{bailly
|btext=ος, ον :<br /><b>1</b> au sommet élevé (Etna) ; élevé (porte);<br /><b>2</b> qui croît sur les hauteurs;<br /><b>3</b> au panache <i>ou</i> au cimier élevé.<br />'''Étymologie:''' [[ὕψι]], [[λόφος]].
|btext=ος, ον :<br /><b>1</b> au sommet élevé (Etna) ; élevé (porte);<br /><b>2</b> [[qui croît sur les hauteurs]];<br /><b>3</b> au panache <i>ou</i> au cimier élevé.<br />'''Étymologie:''' [[ὕψι]], [[λόφος]].
}}
}}
{{elru
{{elru

Revision as of 19:06, 28 November 2022

Click links below for lookup in third sources:
Full diacritics: ὑψῐλοφος Medium diacritics: ὑψίλοφος Low diacritics: υψίλοφος Capitals: ΥΨΙΛΟΦΟΣ
Transliteration A: hypsílophos Transliteration B: hypsilophos Transliteration C: ypsilofos Beta Code: u(yi/lofos

English (LSJ)

ον, high-crested, Αἴτνα Pi.O.13.111; θυρίδες AP5.152 (Asclep.); v.l. in Ar.Ra.818 (hex.) for ἱππολόφων; in Hp.Ep.16 the best codd. have ὑψηλόλοφος (v.l. ὑψήλοφος).

French (Bailly abrégé)

ος, ον :
1 au sommet élevé (Etna) ; élevé (porte);
2 qui croît sur les hauteurs;
3 au panache ou au cimier élevé.
Étymologie: ὕψι, λόφος.

Russian (Dvoretsky)

ὑψίλοφος:
1 высоковершинный (Αἴτνα Pind.);
2 высокий (θυρίδες Anth. - v.l. ὑψόροφος);
3 высокопарный (λόγοι Arph. - v.l. к ἱππόλοφος).

Greek (Liddell-Scott)

ὑψίλοφος: -ον, ὁ ἔχων ὑψηλὸν λόφον, Αἴτνα Πινδ. Ο. 13. 159· θυρίδες Ἀνθ. Παλ. 5. 153· οὕτως ἀναγινώσκεται ὑπὸ τοῦ Σχολ. ἐν Ἀριστοφ. Βατρ. 818 ἀντὶ ἱππολόφων· τὸ παρ’ Ἱππ. 1278. 38, ὑψήλοφος φαίνεται ὅτι εἶναι πλημμελές.

English (Slater)

ὑψῐλοφος, -ον with high crest ὑπ' Αἴτνας ὑψιλόφου (O. 13.111)

Greek Monolingual

και ὑψήλοφος και ὑψόλοφος, -ον, Α
1. υψικόρυφος
2. (γενικά) υψηλός.
[ΕΤΥΜΟΛ. < ὕψι «ψηλά» + λόφος.

Greek Monotonic

ὑψίλοφος: -ον, αυτός που έχει υψηλό λόφο, σε Πίνδ.

Middle Liddell

ὑψί-λοφος, ον,
high-crested, Pind.

German (Pape)

mit hohem Gipfel od. Wipfel; Αἴτνα Pind. Ol. 13.111; θυρίδες Ascplds. 15 (V.153); – übertragen, ὑψίλοφοι λόγοι, hochtrabende, hochfahrende Reden, Ar. Ran. 818.