δυστράπελος: Difference between revisions
Δεῖ τοὺς μὲν εἶναι δυστυχεῖς, τοὺς δ' εὐτυχεῖς → Aliis necesse est bene sit, aliis sit male → Die einen trifft das Unglück, andere das Glück
mNo edit summary |
m (Text replacement - "D.S." to "D.S.") |
||
Line 11: | Line 11: | ||
}} | }} | ||
{{DGE | {{DGE | ||
|dgtxt=-ον<br /><b class="num">• Prosodia:</b> [-ᾰ-]<br /><b class="num">I</b> <b class="num">1</b>de pers. [[intratable]], [[inflexible]] [[Αἴας]] S.<i>Ai</i>.913, cf. Arist.<i>EE</i> 1234<sup>a</sup>5, Poll.3.131, χρεῶσται Origenes <i>Comm.in Mt</i>.11.9, [[εἴδωλον|εἴδωλα]] op. [[εὔλογχος|εὔλογχα]] Plu.2.419a.<br /><b class="num">2</b> de cosas [[que no cambia fácilmente]], [[difícil de tratar]] (φλέψ) πυκινόρριψος καὶ δ. Hp.<i>Oss</i>.16, [[ὀφθαλμία]]ι Sor.3.3.296, ὁ λευκὸς [[ῥοῦς]] Sor.3.13.27, νοσήματα Chrys.M.59.378, περιστάσεις Const.<i>Or.S.C</i>.24<br /><b class="num">•</b>rel. la palabra [[difícil de resolver]] πρᾶγμα <γ'> ἠρώτα με δυστράπελον Henioch.4.4, δ. ἀπόφασιν ἔδωκε δυστράπελον καὶ δυσκατανόητον D.S.32.3.<br /><b class="num">II</b> adv. [[δυστραπέλως]]<br /><b class="num">1</b> [[de manera difícil de manejar]] εἰ δ. τι σύγκειται X.<i>Oec</i>.8.15, ἔχειν X.<i>Oec</i>.8.16.<br /><b class="num">2</b> [[con dificultad]] δ. καθαιρομένων γυναικῶν Gal.14.114, cf. Poll.3.132. | |dgtxt=-ον<br /><b class="num">• Prosodia:</b> [-ᾰ-]<br /><b class="num">I</b> <b class="num">1</b>de pers. [[intratable]], [[inflexible]] [[Αἴας]] S.<i>Ai</i>.913, cf. Arist.<i>EE</i> 1234<sup>a</sup>5, Poll.3.131, χρεῶσται Origenes <i>Comm.in Mt</i>.11.9, [[εἴδωλον|εἴδωλα]] op. [[εὔλογχος|εὔλογχα]] Plu.2.419a.<br /><b class="num">2</b> de cosas [[que no cambia fácilmente]], [[difícil de tratar]] (φλέψ) πυκινόρριψος καὶ δ. Hp.<i>Oss</i>.16, [[ὀφθαλμία]]ι Sor.3.3.296, ὁ λευκὸς [[ῥοῦς]] Sor.3.13.27, νοσήματα Chrys.M.59.378, περιστάσεις Const.<i>Or.S.C</i>.24<br /><b class="num">•</b>rel. la palabra [[difícil de resolver]] πρᾶγμα <γ'> ἠρώτα με δυστράπελον Henioch.4.4, δ. ἀπόφασιν ἔδωκε δυστράπελον καὶ δυσκατανόητον [[Diodorus Siculus|D.S.]]32.3.<br /><b class="num">II</b> adv. [[δυστραπέλως]]<br /><b class="num">1</b> [[de manera difícil de manejar]] εἰ δ. τι σύγκειται X.<i>Oec</i>.8.15, ἔχειν X.<i>Oec</i>.8.16.<br /><b class="num">2</b> [[con dificultad]] δ. καθαιρομένων γυναικῶν Gal.14.114, cf. Poll.3.132. | ||
}} | }} | ||
{{pape | {{pape |
Latest revision as of 07:23, 27 March 2024
English (LSJ)
[ᾰ], ον,
A difficult to deal with, φλέψ Hp.Oss.16; πρᾶγμα Henioch. 4.4, cf. Plu.2.419a; ὀφθαλμία Sor.2.15.
2 of persons, intractable, stubborn, S.Aj.914 (lyr.), Arist.EE1234a5. Adv. δυστραπέλως = awkwardly, clumsily, badly, X.Oec.8.16; with difficulty, Gal.14.114.
Spanish (DGE)
-ον
• Prosodia: [-ᾰ-]
I 1de pers. intratable, inflexible Αἴας S.Ai.913, cf. Arist.EE 1234a5, Poll.3.131, χρεῶσται Origenes Comm.in Mt.11.9, εἴδωλα op. εὔλογχα Plu.2.419a.
2 de cosas que no cambia fácilmente, difícil de tratar (φλέψ) πυκινόρριψος καὶ δ. Hp.Oss.16, ὀφθαλμίαι Sor.3.3.296, ὁ λευκὸς ῥοῦς Sor.3.13.27, νοσήματα Chrys.M.59.378, περιστάσεις Const.Or.S.C.24
•rel. la palabra difícil de resolver πρᾶγμα <γ'> ἠρώτα με δυστράπελον Henioch.4.4, δ. ἀπόφασιν ἔδωκε δυστράπελον καὶ δυσκατανόητον D.S.32.3.
II adv. δυστραπέλως
1 de manera difícil de manejar εἰ δ. τι σύγκειται X.Oec.8.15, ἔχειν X.Oec.8.16.
2 con dificultad δ. καθαιρομένων γυναικῶν Gal.14.114, cf. Poll.3.132.
German (Pape)
[Seite 689] (τρέπω), schwer zu wenden, schwer zu bewegen, Hippocr.; bes. vom Charakter, eigensinnig, starrköpfig, Αἴας Soph. Ai. 897; übh. = schwierig, πρᾶγμα Henioch. Ath. IX, 408 a; Plut.; vgl. εὐτράπελος. – Adv., δυστραπέλως, hinderlich, am unrechten Orte, Xen. Oec. 8, 15. 16.
French (Bailly abrégé)
ος, ον :
difficile à tourner, à mouvoir, à traiter, intraitable.
Étymologie: δυσ-, τρέπω.
Russian (Dvoretsky)
δυστράπελος: (ᾱ)
1 трудный, тяжелый (sc. πρᾶγμα Plut.);
2 неприветливый, суровый (Αἴας Soph.; εὐτράπελος μέσος τοῦ ἀγροίκου καὶ δυστραπέλου Arst.).
Greek (Liddell-Scott)
δυστράπελος: -ον, δυσκολομεταχείριστος, φλὲψ Ἱππ. 279. 15· πρᾶγμα Ἡνίοχ. Τροχ. 1. 4, πρβλ. Πλούτ. 2. 419Α. 2) ἐπὶ προσώπων, δύσκολος, δυσκίνητος, ἀμετάτρεπτος, Σοφ. Αἴ. 914, Ἀριστ. Ἠθ. Ε. 3. 7, 6· πρβλ. εὐτράπελος. ― Ἐπίρρ. -λως, δυσκινήτως, ἀτάκτως, Ξεν. Οἰκ. 8, 16. Πρβλ. δύστροπος.
Greek Monotonic
δυστράπελος: -ον (τρέπω), αυτός που είναι δύσκολος στο χειρισμό, δυσχείριστος, δύστροπος, ισχυρογνώμων, σε Σοφ.· επίρρ. -λως, δυσκίνητα, στενόχωρα, σε Ξεν.
Middle Liddell
δυσ-τράπελος, ον τρέπω
hard to deal with, intractable, stubborn, Soph.:—adv. -λως, awkwardly, Xen.