ὀξύχολος: Difference between revisions
Φίλους ἔχων νόμιζε θησαυροὺς ἔχειν → Tibi si est amicus, esse thesaurum puta → Mit Freunden, glaub es nur, besitzt du einen Schatz
m (LSJ1 replacement) |
mNo edit summary |
||
| Line 11: | Line 11: | ||
}} | }} | ||
{{pape | {{pape | ||
|ptext=[[https://www.translatum.gr/images/pape/pape-02-0355.png Seite 355]] scharfgallig, jähzornig; Luc. D. D. 24, 2; Ep. ad. 404 (IX, 127) u. sonst. – Adv., Soph. ζεύχθη δ' ὀξυχόλως [[παῖς]] ὁ Δρύαντος, Ant. 945. | |ptext=[[https://www.translatum.gr/images/pape/pape-02-0355.png Seite 355]] [[scharfgallig]], [[jähzornig]]; Luc. D. D. 24, 2; Ep. ad. 404 (IX, 127) u. sonst. – Adv., Soph. ζεύχθη δ' ὀξυχόλως [[παῖς]] ὁ Δρύαντος, Ant. 945. | ||
}} | }} | ||
{{bailly | {{bailly | ||
|btext=ος, ον :<br />irascible (<i>propr.</i> qui a la bile prompte) ; τὸ ὀξύχολον, l'irascibilité.<br />'''Étymologie:''' [[ὀξύς]], [[χολή]]. | |btext=ος, ον :<br />[[irascible]] (<i>propr.</i> qui a la bile prompte) ; [[τὸ ὀξύχολον]], l'[[irascibilité]].<br />'''Étymologie:''' [[ὀξύς]], [[χολή]]. | ||
}} | }} | ||
{{elru | {{elru | ||
|elrutext='''ὀξύχολος:''' (ῠ) пылкий, горячий или вспыльчивый Soph., Anth. | |elrutext='''ὀξύχολος:''' (ῠ) [[пылкий]], [[горячий]] или [[вспыльчивый]] Soph., Anth. | ||
}} | }} | ||
{{ls | {{ls | ||
Revision as of 12:53, 2 November 2024
English (LSJ)
ὀξύχολον, quick to anger, Sol.13.26, S.Ant.955 (v.l. for ὀξυχόλως), AP9.127; τὸ ὀ. Luc.Fug.19.
German (Pape)
[Seite 355] scharfgallig, jähzornig; Luc. D. D. 24, 2; Ep. ad. 404 (IX, 127) u. sonst. – Adv., Soph. ζεύχθη δ' ὀξυχόλως παῖς ὁ Δρύαντος, Ant. 945.
French (Bailly abrégé)
ος, ον :
irascible (propr. qui a la bile prompte) ; τὸ ὀξύχολον, l'irascibilité.
Étymologie: ὀξύς, χολή.
Russian (Dvoretsky)
ὀξύχολος: (ῠ) пылкий, горячий или вспыльчивый Soph., Anth.
Greek (Liddell-Scott)
ὀξύχολος: -ον, ταχὺς εἰς ὀργήν, Σόλων 12. 26, Σοφ. Ἀντ. 955 (κατὰ Scaliger ἀντὶ ὀξυχόλως), Ἀνθ. Π. 9. 127· - τὸ ὀξύχολον = ὀξυχολία, Λουκ. Δραπέτ. 19.
Greek Monolingual
ὀξύχολος, -ον (Α)
1. αυτός που θυμώνει εύκολα, οξύθυμος, ευέξαπτος
2. το ουδ. ως ουσ. τὸ ὀξύχολον
η οξυθυμία.
[ΕΤΥΜΟΛ. < οξυ- + χόλος (πρβλ. πικρόχολος)].
Greek Monotonic
ὀξύχολος: -ον, ευέξαπτος, ευερέθιστος, σε Σόλωνα, Σοφ.
