ροή

From LSJ
Revision as of 13:00, 15 February 2019 by Spiros (talk | contribs) (Text replacement - "τοῡ" to "τοῦ")

κρειττότερον ἐστὶν εἰδέναι ἐν μέσῃ τῇ Πόλει φακιόλιον βασιλεῦον Τούρκου, ἢ καλύπτραν λατινικήν → I would rather see a Turkish turban in the midst of the City than the Latin mitre

Source

Greek Monolingual

η / ῥοή, ΝΜΑ, και δωρ. τ. ῥοά Α ῥέω
1. η κατάσταση και το αποτέλεσμα του ρέω, ρους, ρεύμα, κίνηση του νερού, ποταμού, θάλασσας (α. «η ροή του νερού της βροχής» β. «ἰδοὺ γὰρ πάρεστιν Ἰορδάνου ταῑς ροαῑς», Μηναί
γ. «παρ' Ἰσμηνοῡ ῥοᾱν», Πίνδ.
δ. «ἐπ' Ὠκεανοῑο ῥοάων», Ομ. Ιλ.)
2. συνεχής κίνηση οποιουδήποτε υγρού (α. «η ροή του λαδιού» β. «ἀμπέλου ῥοὰς», Ευρ.
γ. «γλυκεῑαι μέλιτος ἔσταζον ῥοαί»)
3. η κίνηση, η ανάπτυξη, η άνετη εξέλιξη του λόγου (α. «η γοητευτική ροή της ομιλιας του» β. «τὴν διὰ τοῦ στόματος ῥοἡν», Πλάτ.
γ. «κλυταῑς ἐπέων ῥοαῑσι», Πίνδ.)
4. η εξέλιξη, η τροπή τών πραγμάτων (α. «η ροή τών γεγονότων» β. «ῥοαὶ δ' ἄλλοτ' ἄλλαι εὐθυμιᾱν τε μέτα», Πίνδ.)
νεοελλ.
1. γεωλ. η ποσότητα του νερού που ρέει στην επιφάνεια τών υδάτινων ρευμάτων
2. φυσ. η κίνηση ενός ρευστού, καθώς αυτό εγκαταλείπει βαθμιαία το δοχείο μέσα στο οποίο ήταν περιορισμένο
3. φυσ. το ολοκλήρωμα της κάθετης συνιστώσας της έντασης ενός πεδίου, ηλεκτρικού, μαγνητικού, βαρυτικού, επάνω σε δεδομένη επιφάνεια
4. φρ. α) «στρωτή ροή»
φυσ. τύπος ροής ενός ρευστού κατά την οποία αυτό μετακινείται ομαλά, σε κανονικές διαδρομές, σε αντιδιαστολή με την τυρβώδη ή στροβιλώδη ροή, κατά την οποία το ρευστό παρουσιάζει ακανόνιστες διακυμάνσεις της παχύτητάς του, καθώς και αναμίξεις, ενώ κατά τη στρωτή ροή ορισμένα βασικά χαρακτηριστικά της, όπως η ταχύτητα, η πίεση κ.ά., παραμένουν σταθερά σε κάθε σημείο του ρευστού, αλλ. νηματική ροή
β) «τυρβώδης ροή» — τύπος ροής ενός ρευστού κατά την οποία αυτό υφίσταται ακανόνιστες διακυμάνσεις της ταχύτητάς του καθώς και αναμίξεις, αλλ. στροβιλώδης ροή
γ) «ενεργειακή ροή»
φυσ. η ισχύς που εκπέμπεται, μεταφέρεται ή απορροφάται με τη μορφή ακτινοβολίας και μετρείται σε μονάδες βατ
δ) «φωτεινή ροή»
φυσ. i) μέγεθος παράγωγο της ενεργειακής ροής υπολογιζόμενο με βάση τη φωτεινή ακτινοβολία, η οποία μετρείται μετά την επίδρασή της σε έναν συγκεκριμένο δέκτη, και εκφραζόμενο σε μονάδες λούμεν
ii) (φωτομ.) το πηλίκον της φωτεινής ενέργειας Ε η οποία διέρχεται από μια επιφάνεια σε ορισμένο χρόνο ί διά του χρόνου αυτού: Φ=Ε / t
ε) «ροή σωματιδίων»
φυσ. ο αριθμός τών σωματιδίων που διέρχονται κατά τη μονάδα του χρόνου από τη μονάδα μιας επιφάνειας τοποθετημένης κάθετα στη διεύθυνση της δέσμης της σωματιδιακής ακτινοβολίας
στ) «δίκτυο ροής»
(φωτομ.) το διάγραμμα της πορείας ροής του υπόγειου νερού με βάση τη στάθμη του υδροφόρου ορίζοντα.