λέπυρον
ὦ δυσπάλαιστον γῆρας, ὡς μισῶ σ' ἔχων, μισῶ δ' ὅσοι χρῄζουσιν ἐκτείνειν βίον, βρωτοῖσι καὶ ποτοῖσι καὶ μαγεύμασι παρεκτρέποντες ὀχετὸν ὥστε μὴ θανεῖν: οὓς χρῆν, ἐπειδὰν μηδὲν ὠφελῶσι γῆν, θανόντας ἔρρειν κἀκποδὼν εἶναι νέοις → Old age, resistless foe, how do I loathe your presence! Them too I loathe, whoever desire to lengthen out the span of life, seeking to turn the tide of death aside by food and drink and magic spells; those whom death should take away to leave the young their place, when they no more can benefit the world
English (LSJ)
τό, (λέπος)
A rind, shell, husk, Batr.131, LXX Ca.4.3, Dsc.Eup.1.89, Porph.Gaur.17.7.
German (Pape)
[Seite 32] τό, nach Suid. λεπυρόν, Schale, Hülfe, καρύοιο, Batrachom. 131, a. Sp.
Greek (Liddell-Scott)
λέπῡρον: τό, (λέπος) φλοιός, «φλοῦδα», κέλυφος, «τσῶφλι», Βατραχομυομ. 131, Ἑβδ. (ᾌσμα ᾈσμάτ. Δ΄, 3), Διοσκ. π. Εὐπορίστ. 1. 95.
French (Bailly abrégé)
ου (τό) :
cosse, écale, enveloppe d’un fruit.
Étymologie: λέπω.
Greek Monotonic
λέπῡρον: τό (λέπω), κέλυφος, φλούδα, τσόφλι.
Russian (Dvoretsky)
λέπῠρον: τό скорлупа (καρύοιο Batr. - v. l. ἐρεβίνθου).
