ἀσχημάτιστος
Ἀναβάντα γὰρ εἰς τὴν ἀκρόπολιν, καὶ διὰ τὴν ὑπερβολὴν τῆς λύπης προσκόψαντα τῷ ζῆν, ἑαυτὸν κατακρημνίσαι → For he ascended the acropolis and then, because he was disgusted with life by reason of his excessive grief, cast himself down the height
English (LSJ)
[μᾰ], ον, A without form or figure, Pl.Phdr.247c, Arist.Ph.191a2. 2 that cannot be represented by a figure, Theol. Ar.ΙΙ. 3 Astrol., not in aspect with other planets, Vett. Val.102.8, Anon.in Ptol.Tetr.104. II not employing figures of speech, of orators, Plu.2.835b; φράσις D.H.Pomp.5, cf. Demetr.Eloc.67. Adv. -τως D.H.Rh.10.11.
German (Pape)
[Seite 382] ungeformt, formlos, οὐσία ψυχῆς Plat. Phaedr. 247 c; Plut.; bei Rhetor. ohne Redefigur, λόγος Dion. Hal.; auch adv.
Greek (Liddell-Scott)
ἀσχημάτιστος: -ον, ὁ μὴ ἐσχηματισμένος, ἄνευ μορφῆς ἢ σχήματος, Πλάτ. Φαῖδρ. 247C, Ἀριστ. Φυσ. 1. 7, 12. ΙΙ. ἀνευ σχημάτων ῥητορικῶν, Δημήτρ. Φαλ. 67: ― Ἐπίρρ. -τως Διον. Ἁλ. π. Ρητ. 10. 11.
French (Bailly abrégé)
ος, ον :
sans forme, sans figure.
Étymologie: ἀ, σχηματίζω.
Spanish (DGE)
-ον
I 1informe οὐσία Pl.Phdr.247c, Hippol.Haer.5.7.18, cf. Arist.Ph.191a2, ὕλη Tat.Orat.12, (ἄνθρωπος) οὐδὲ ... ἀνείδεος οὐδ' ἀ. δημιουργεῖται Clem.Al.Strom.4.23.150, θεός Clem.Al.Strom.5.6.36.
2 que no puede representarse con una figura ἡ δυάς Theol.Ar.11, ἐμφάσεις Hero Def.137.5, φυσικὰ σχήματα Plot.6.6.17
•que no tiene un esquema definido τὸ μέλος interpretado como lo femenino en op. a ῥυθμός lo masculino y que impone sus reglas, Aristid.Quint.40.22.
3 astrol. que no aparece en aspecto la luna o el sol, Vett.Val.97.5.
II ret.
1 que no contiene figuras retóricas ἡ ... Φιλίστου φράσις D.H.Pomp.5
•no rebuscado λόγος D.H.Rh.9.13, cf. C.C.103, φωνή Chrys.Sac.6.3.7
•neutr. como subst. τὸ ἀ. la sencillez τῶν περιβλημάτων Chrys.Ep.8.9.30.
2 de pers. que no emplea figuras retóricas Demetr.Eloc.67.
III adv. -ως sin figuras retóricas ἀ. λέγουσιν D.H.Rh.10.11.
Greek Monolingual
-η, -ο (AM ἀσχημάτιστος, -ον)
αυτός που δεν έχει σχηματιστεί, που δεν έχει οριστικό σχήμα, αδιαμόρφωτος
νεοελλ.
1. αυτός που δεν έχει ακόμη αναπτυχθεί εντελώς, αμέστωτος
2. (για καταστάσεις) ασυγκρότητος, αδημιούργητος
αρχ.
(στη ρητορική) ο χωρίς ρητορικά σχήματα, απλός, απέριττος.
Greek Monotonic
ἀσχημάτιστος: -ον (σχηματίζω), αυτός που δεν έχει σχήμα ή μορφή, σε Πλάτ.
Russian (Dvoretsky)
ἀσχημάτιστος: лишенный образа, бесформенный (οὐσία ψυχῆς Plat.; sc. χαλκός Arst.; ἐν τοῖς λόγοις Plut.).
Middle Liddell
σχηματίζω
without form or figure, Plat.
