φιλόψογος
Ubi idem et maximus et honestissimus amor est, aliquando praestat morte jungi, quam vita distrahi → Where indeed the greatest and most honourable love exists, it is much better to be joined by death, than separated by life.
English (LSJ)
ον, censorious, E.Ph.198, El.904, Pl.Prt.346c, Eus.Mynd.1. Adv. -γως Poll.3.139.
German (Pape)
[Seite 1289] gern tadelnd, tadelsüchtig; πόλις Eur. El. 904; Phoen. 206; Plat. Prot. 346 c. – Adv. φιλοψόγως, Poll. 3, 139.
French (Bailly abrégé)
ος, ον :
qui aime à blâmer.
Étymologie: φίλος, ψέγω.
Greek (Liddell-Scott)
φῐλόψογος: -ον, ὁ φιλῶν νὰ ψέγῃ, νὰ εὑρίσκῃ ἐλαττώματα, Εὐρ. Φοίν. 198, Ἠλ. 904, Πλάτ. Πρωτ. 346C. Ἐπίρρ. -γως, Πολυδ. Γ΄, 139.
Greek Monolingual
-η, -ο / φιλόψογος, -ον, ΝΜΑ
αυτός που του αρέσει να ψέγει, φιλοκατήγορος («οὐ διὰ ταῡτά σε ψέγω ὅτι εἰμὶ φιλόψογος», Πλάτ.).
επίρρ...
φιλοψόγως Α
κατά τρόπο φιλόψογο.
[ΕΤΥΜΟΛ. < φιλ(ο)- + ψόγος (< ψέγω), πρβλ. κακό-ψογος].
Greek Monotonic
φῐλόψογος: -ον, αυτός που αγαπά να κατηγορεί, επικριτικός, σε Ευρ., Πλάτ.
Russian (Dvoretsky)
φιλόψογος: любящий порицать, придирчивый или злоречивый Eur., Plat.
Middle Liddell
φῐλό-ψογος, ον,
fond of blame, censorious, Eur., Plat.
