ἄντικρυς

English (LSJ)

Adv.

   A straight on, right on, ἄντικρυς ἰὼν παρεκαθέζετο ἐκ δεξιᾶς he came straight up and... Pl.Euthd.273b, cf. Ar.Lys.1068, Th.2.4; also εἰς τὸ ἀ. πορεύεσθαι Pl.Smp.223b.    2 outright, openly, without disguise, ὅπως ἄ. τάδ' αἰνέσω A.Ch.192; ὁ χρησμὸς ἄ. λέγει Ar. Eq.128; εὔχονταί γε πλουτεῖν ἄ. Id.Pl.134; ἄ. ἔφη χρῆναι πλεῖν Th. 6.49; ἃ ἠδικοῦντο οὐ δηλοῦντες ἄντικρυς Id.5.30; οὐδὲν ἢ ἄ. δουλείαν downright slavery, Id.1.122; ἡ ἄ. ἐλευθερία Id.8.64; οὐκ ἄ. not at all, οὐ διοίσοντ' ἄ. τῶν Ἡρακλειδῶν Ar.Pl.384.    3 sts. of Time, straightway, συλλαβόντες ἄγουσιν ἄ. ὡς ἀποκτενοῦντες Lys.13.78, cf. Men.Pk.38, Pl.Ax367a.    II later, = ἀντικρύ, opposite, ἄ. εῖναι to oppose, Arist.EE1243a37; ἄ. ἐπιέναι against, D.H.3.24; καταστῆναι Plu.Sol.27; κατακλιθῆναί τινος LXX 3 Ma.5.16; ἐν τῇ ἄ. πυαλίδι CIG (add.)4224e (Cragus): c. gen., ἄ. Χίου Act.Ap.20.15, cf. PTeb.395.4(ii A.D.), etc.—Gramm. distinguish ἀντικρύ, = ἐξ ἐναντίας, and ἄντικρυς, = φανερῶς, διαρρήδην, cf. AB408, but ἀντικρύ (q.v.) has both senses in Hom. (-κρυ (ς) prob. akin to κέρας, κάρα.)

German (Pape)

[Seite 254] grade durch; über den Unterschied von ἀντικρύ s. d, Vor.; ἄντικρυς wird gebr.: a) örtlich, geradeswegs, Thuc. 2, 4; χωρεῖν ἄντικρυς Ar. Lys. 1069; ἰών Plat. Euthyd. 273 b; vgl. Conv. 223 b; Plut. Caes. 4 Pomp. 60. – b) übertr., geradezu, ausdrücklich, offenbar, τάδ' αἰνέσω Aesch. Ch. 190; ἄγειν ὡς ἀποκτενῶν Lys. 13, 78; αὐτὰ τοίνυν ἄντικρυς ἐμοὶ πέπονθας, da geht es dir gerad' ebenso wie mir, Ar. Eccl. 362; καὶ διαῤῥήδην Dem. 19, 36; γράφειν 24, 46; καταλιπεῖν ἀργύριον 52, 24; ἀπαγορεύειν Luc. Nigr. 13; Dio Chrys. 2, 88; auch bei subst., ἡ ἄντικρυς ἐλευθερία Thuc. 8, 64; vgl. 1, 122. – c) auf die Zeit geht es Axioch. 367 a, sofort. – Sp. brauchen es wie ἀντικρύ, gegenüber, τινός, Plut. Lucull. 9; App. Pun. 8, 103.

Greek (Liddell-Scott)

ἄντῐκρῠς: ἐπίρρ., ἐπ’ εὐθείας, κατ’ εὐθεῖαν ἐμπρός, ἄντικρυς ἰὼν παρεκαθέζετο ἐκ δεξιᾶς, ἦλθε κατ’ εὐθεῖαν ἐμπρὸς καὶ..., Πλάτ. Εὐθύδ. 273Β, πρβλ. Ἀριστοφ. Λυσ. 1069, Θουκ. 2. 4· ὡσαύτως εἰς τὸ ἄντ. πορεύεσθαι Πλάτ. Συμπ. 223Β. 2) φανερῶς, ἀπροκαλύπτως, ὅπως ἄντ. τάδ’ αἰνέσω Αἰσχύλ. Χο. 192· ὁ χρησμὸς ἄντ. λέγει Ἀριστοφ. Ἱππ. 128· εὔχονταί γε πλουτεῖν ἄντ. ὁ αὐτ. Πλ. 134· ἄντ. ἔφη χρῆναι πλεῖν Θουκ. 6. 49· οὐδὲν ἢ ἄντ. δουλείαν, ἀληθῆ, πραγματικὴν δουλείαν, ὁ αὐτ. 1. 122· ἡ ἄντ. ἐλευθερία ὁ αὐτ. 8. 64· οὐκ ἄντ., οὐδόλως, κοὐ διοίσοντ’ ἄντικρυς τῶν Ἡρακλειδῶν Ἀριστοφ. Πλ. 384. 3) ἐνίοτε ἐπὶ χρόνου, εὐθύς, ἀμέσως, συλλαβόντες ἄγουσιν ἄντ. ὡς ἀποκτενοῦντες Λυσ. 137. 10, πρβλ. Πλάτ. Ἀξ. 367Α. ΙΙ. παρὰ μεταγεν., = ἀντῑκρύ, ἐναντίον, ἄντ. εἶναι, ἐναντιοῦσθαι, Ἀριστ. Ἠθ. Ε. 7. 10, 20· ἄντ. ἐπιέναι, ἐναντίον, Διον. Ἁλ. 3. 24· καταστῆναι Πλουτ. Σόλων 27· ἐν τῇ ἄντ. πυαλίδι Συλλ. Ἐπιγρ. (Προσθῆκαι) 4224e, κτλ.· ἴδε Λοβ. Φρύνιχ. 444. - Ἡ διαφορὰ μεταξὺ τοῦ ἀντῑκρὺ καὶ ἄντῐκρυς, ὡς ἔχει ὁρισθῇ ἀνωτέρω ἐπὶ τῇ βάσει τῆς χρήσεως τῶν ἐν λόγῳ λέξεων παρὰ τοῖς δοκιμωτάτοις τῶν συγγραφέων, εἶχε παρατηρηθῇ ὑπὸ τῶν γραμματικῶν, οἵτινες ἡρμήνευον τὸ μὲν ἀντῑκρὺ διὰ τοῦ ἐξ ἐναντίας, τὸ δὲ ἄντῐκρυς διὰ τοῦ φανερῶς, διαρρήδην, πρβλ. Α. Β. 408. Ὁ Ὅμηρος μετεχειρίζετο μόνον τὸ ἀντῑκρὺ ἐπὶ ἑκατέρας σημασίας. Ἐν τῇ δοκίμῳ Ἀττικῇ σχεδὸν ἀποκλειστικῶς ἀπαντᾷ τὸ ἄντῐκρυς καὶ τοῦτο ἐπὶ τῆς δευτερευούσης σημασίας του· ἀντὶ δὲ τοῦ ἀντῑκρὺ εἶναι ἐν χρήσει τὸ καταντῐκρύ. Παρὰ Τραγ. οὔτε τὸ ἀντῑκρὺ εὑρίσκεται, οὔτε τὸ καταντῐκρύ, τὸ δὲ ἄντικρυς μόνον παρ’ Αἰσχύλ. ἔνθ’ ἀνωτέρω.