ἐρέω

English (LSJ)

(A), Ep. Verb,

   A = ἐρεείνω, ἔρομαι, ἐρωτάω, ask, inquire, c. acc. rei, about a thing, ἐρέων γενεήν τε τόκον τε Il.7.128, cf. Od.21.31 ; seek for, Ὕλαν A.R.1.1354.    2 c. acc. pers., question, μάντιν ἐρείομεν (v. infr.) ἢ ἱερῆα Il.1.62 ; ἀλλήλους ἐρέοιμεν Od.4.192 ; ὅπως ἐρέοιμι ἑκάστην 11.229.    3 c. acc. rei, search, explore, ἰλυούς Nic.Th.143 (v.l. ἐρέθοντες). (Prob. ἐρε (ϝ)-, cf. ἐρευτής : ἐρείομεν perh. metri gr. for ἐρέ (ϝ) -ο-μεν, pres. subj. of non-thematic stem.)
ἐρέω (B), Ion. for ἐρῶ, I

   A will say ; v. ἐρῶ.
ἐρέω (C), Ion. for ἐράω (A).

German (Pape)

[Seite 1026] s. ἔρω.

Greek (Liddell-Scott)

ἐρέω: (Α), Ἐπ. ῥῆμα. = ἐρεείνω, ἔρομαι, ἐρωτάω (δὲν πρέπει δὲ νὰ συγχέηται πρὸς τὸ ἐρέω (Β): - ἐξετάζω νὰ μάθω, μ. αἰτ. πράγμ., περί τινος, ἐρέων γενεήν τε τόκον τε Ἰλ. Η. 128, πρβλ. Ὀδ. Φ. 31. 1) μετ’ αἰτ. προσ., ἐρωτῶ, ἀλλ· ἄγε δή τινα μάντιν ἐρείομεν ἢ ἱερῆα (Ἐπικ. ἀντὶ ἐρέωμεν), Ἰλ. Α. 62· ἀλλήλους ἐρέοιμεν Ὀδ. Δ. 192· ὅπως ἐρέοιμι ἑκάστην Λ. 229.

French (Bailly abrégé)

1demander : τι, qch ; τινα, interroger qqn.
Étymologie: cf. ἔρομαι et εἴρομαι.
2f. ion. de εἴρω².

English (Autenrieth)

= ἐρῶ, see εἴρ Od. 24.1.
part. ἐρέων, subj. ἐρείομεν, opt. ἐρέοιμεν, mid. ἐρέομαι, ipf. ἐρέοντο, subj. ἐρέωμαι, inf. ἐρέεσθαι: ask, τινά, and abs.; ἔκ (adv.) τ' ἐρέοντο, ‘made inquiry,’ Il. 9.671.

English (Slater)

ἐρέω (ἐρέω, -εῖ: fut. pass. εἰρήσεται; aor. pass.
   1 ῥηθέν. ϝερ- (P. 4.142), fr. 42. 2. the act. is used as fut. of λέγω.)
   a abs. I shall speak “εἰδότι τοι ἐρέω” (P. 4.142) “εἰ δὲ χρὴ καὶ πὰρ σοφὸν ἀντιφερίξαι, ἐρέω” (P. 9.51)
   b c. acc. καὶ Νεμέᾳ γὰρ ὁμῶς ἐρέω ταύταν χάριν (O. 8.57) [[[ἐρέω]] codd., contra met.: ἄρα Wil.: ἀπὸ Stone) (P. 1.77) ] μάντευμα πὰρ μέσον ὀμφαλὸν εὐδένδροιο ῥηθὲν ματέρος (P. 4.74) λεγόμενον ἐρέω (P. 5.108) τοῦτό γέ τοι ἐρέω fr. 42. 2. [ῥηθὲν (codd.: del. Bothe) fr. 121. 3.]
   c followed by indirect. quest. [μαθὼν δέ τις ἂν ἐρεῖ, εἰ πὰρ μέλος ἔρχομαι (codd., Snell: ἀνερεῖ Gildersleeve) (N. 7.68) ]
   d pass., impers. τὸν Ἀργείων τρόπον εἰρήσεταί που κἀν βραχίστοις (I. 6.59)

English (Strong)

probably a fuller form of ῥέω; an alternate for ἔπω in certain tenses; to utter, i.e. speak or say: call, say, speak (of), tell.