κοτυληδών
Ἀναβάντα γὰρ εἰς τὴν ἀκρόπολιν, καὶ διὰ τὴν ὑπερβολὴν τῆς λύπης προσκόψαντα τῷ ζῆν, ἑαυτὸν κατακρημνίσαι → For he ascended the acropolis and then, because he was disgusted with life by reason of his excessive grief, cast himself down the height
English (LSJ)
όνος, ἡ, A any cup-shaped hollow or cavity: 1 in plural, suckers on the arms (πλεκτάναι) of the poulp or octopus, Od.5.433, in Ep. dat. πρὸς κοτυληδονόφιν, cf. Arist.HA524a2, PA685b3, Thphr.HP9.13.6, Ath.11.479b; also on the feet of the κάραβος, Arist.HA527a25: sg., Luc.Musc.Enc. 3. 2 in plural, cotyledons, foetal and uterine vascular connexious (in animals), Hp.Aph.5.45, Arist.GA745b33, al.: wrongly expld. as κοιλότητες… ἐν αἷς τὴν ἀνατροφὴν τοῦ ἐμβρύου γίνεσθαι Diocl.Fr.27, cf. Gal.2.905. 3 = κοτύλη 2, socket of the hip-joint, Ar.V.1495, Arist. HA493a24, Milet.6.22 (iii B. C.). 4 hollow of a cup, Nic.Al. 626. 5 plant, prob. navelwort, Cotyledon Umbilicus, Hp.Steril. 230, Nic.Th.681, Dsc.4.91, Gal.12.41; another species, C. sterilis, Dsc.4.92.
French (Bailly abrégé)
όνος (ἡ) :
cavité, creux, particul. :
1 creux d'une tasse, d'une coupe;
2 cavité où s'emboîte l'os de la hanche;
3 sorte de plante, vulg. le nombril de Vénus;
4 pl. v. κοτυληδόνες.
Étymologie: κοτύλη.
Greek (Liddell-Scott)
κοτῠληδών: -όνος, ἡ, πᾶσα κοιλότης ἔχουσα τὸ σχῆμα ποτηρίου· 1) ἐν τῷ πληθ., αἱ μυζητικαὶ θηλαὶ ἢ ὀφθαλμοὶ ἐπὶ τῶν πλεκτανῶν τοῦ πολύποδος, Ὀδ. Ε. 433, κατ’ Ἐπικ. δοτ., πρὸς κοτυληδονόφιν· πρβλ. Ἀριστ. π. τὰ Ζ. Ἱστ. 4. 1. 9, π. Ζ. Μορ. 4. 9, 13, Ἀθήν. 479Β· ― ὡσαύτως, ἐπὶ τῶν ποδῶν τοῦ καράβου, Ἀριστ. π. τὰ Ζ. Ἱστ. 4. 2, 27. 2) ἐν τῷ πληθ. ὡσαύτως, ἀγγεῖά τινα κατὰ τὸ στόμιον τῆς μήτρας, Ἱππ. Ἀφ. 1254, Γαλην. Λεξ., Ἀριστ. π. Ζ. Γεν. 2. 7, 4, κ. ἀλλ.· πρβλ. Föes Oecon. 3) κοτύλη 2, ἡ κοιλότης, ἐν ᾗ κινεῖται ἡ κεφαλὴ τοῦ μηροῦ, Ἀριστοφ. Σφ. 1495, Ἀριστ. π. τὰ Ζ. Ἱστ. 1. 13, 2. 4) τὸ κοίλωμα ποτηρίου, Νικ. Ἀλεξιφ. 547. 5) φυτόν τι, πιθαν. ὀμφαλοβοτάνη, Νικ. Θηρ. 681, Διοσκ. 4. 92.
English (Autenrieth)
όνος, dat. pl. κοτυληδονόφιν: pl., suckers at the ends of the tentaculae of a polypus, Od. 5.433†.
Greek Monotonic
κοτῠληδών: -όνος, ἡ, οποιαδήποτε κοιλότητα έχει το σχήμα κυπέλου.
I. 1. στον πληθ., οι μυζητικές θηλές (πλεκτάναι) στο χταπόδι, στον πολύποδα, σε Ομήρ. Οδ.· στην Επικ. δοτ. πληθ. κοτυληδονόφιν. 2. = κοτύλη 2, κοίλωμα μηρού, σε Αριστοφ.
Russian (Dvoretsky)
κοτῠληδών: όνος ἡ
1) Arph., Arst. = κοτύλη 3;
2) Hom., Arst. = κοτύλη 5;
3) pl. анат. сосочки при устье матки у жвачных Arst.
Dutch (Woordenboekgrieks.nl)
κοτυληδών -όνος, ἡ [κοτύλη] kom (van het heupgewricht). zuignap (aan tentakels van een octopus). anat. vruchtvlies (rondom een embryo)
Middle Liddell
κοτῠληδών, όνος, [from κοτῠ́λη]
1. any cup-shaped hollow:
1. in plural the suckers on the arms (πλεκτάναἰ of the polypus, Od., in epic dat. pl. κοτυληδονόφιν.
2. = κοτύλη 2, the socket of the hip-joint, Ar.