κρατευταί

English (LSJ)

ῶν, οἱ, A stone or metal blocks on which a spit rests, Il.9.214, cf. Sch., Paus.Gr.Fr.236; μολύβδινοι κ. Eup.171, cf. IG22.1425.388 (written κραδευταί ib.1425.415, 1541.20). 2 in Archit., stones which support a pavement, ib.7.3073.105, al.(Lebad.). 3 leaden pigs of specified weight, IG12.371.13.

French (Bailly abrégé)

ῶν (οἱ) :
sorte de chenets en pierre ou en fer pour soutenir la broche.
Étymologie: κρατέω.

Dutch (Woordenboekgrieks.nl)

κρατευταί -ῶν, οἱ [~ κράτος?] stutten.

Russian (Dvoretsky)

κρᾰτευταί: οἱ подставка для вертела Hom.

Greek (Liddell-Scott)

κρᾰτευταί: -ῶν, οἱ, αἱ βάσεις, ἐφ’ ὧν οἱ ὀβελοὶ τίθενται πρὸς ὄπτησιν, πάσσε δ’ ἁλὸς θείοιο, κρατευτάων ἐπαείρας, «τῶν βάσεων, ὅ ἐστι τῶν λίθων ἐφ’ ὧν οἱ ὀβελίσκοι τίθενται ὀπτωμένων τῶν κρεῶν» Σχόλ., Ἰλ. Ι. 214, ἔνθα ἴδε Spitzn· μολύβδιναι κρ. Εὔπολ. ἐν «Κόλαξι» 22: ― ὡσαύτως κρᾰτευτήριον, τό, ἢ κρατευτήρια, τά, Πολυδ. Ϛ΄, 89, Ι΄, 97.

English (Autenrieth)

explained by Aristarchus as head-stones, on which the spits were rested in roasting meat; cf. our ‘fire-dogs,’ ‘andirons.’ Possibly the shape was like the horns (κέρας) on the altar in cut No. 95. Il. 9.214†.

Greek Monotonic

κρᾰτευταί: -ῶν, οἱ, βάσεις ή σκελετός πάνω στον οποίο γυρνούσαν οι σούβλες, σε Ομήρ. Ιλ. (αμφίβ. προέλ.).

Frisk Etymological English

Grammatical information: m. pl.
Meaning: stone or metal blocks on both sides of the altar on which the spits rested (I 214, Eup., Att. inscr.; Chapouthier Rev. Ét. anc. 43, 12ff.); also support of a pavement (Lebadea).
Other forms: κραδαυταί Att. inscr. (Solmsen KZ42, 221ff.).
Derivatives: κρατευτήρια pl. id. (Poll. 6, 89; after the nom. instr. in -τήριον).
Origin: PG [a word of Pre-Greek origin]
Etymology: The connection of Fick KZ 22, 230 with κράτος, κρατύς and τελευτή leads nowhere; cf. Aristarchus: ἀπὸ τοῦ διακρατεῖσθαι τοὺς ὀβελίσκους ἐπὶ τούτων (τῶν βάσεων) κειμένους. Also an assumed verb κρατεύω = κρατύνω make fest (?) does not help. The rare by-form κραδευταί (Att. inscr.; cf. Solmsen KZ 42, 221 ff.) cannot be explained as folketymological transformation after κραδάω; the other way round does not give a solution either. Fur. 181 concludes rightly to a loan, with δ / τ, esp. as βασκευταί is also clearly a foreign loan.

Middle Liddell

the forked stand or frame on which a spit turns, Il. [deriv. uncertain]

Frisk Etymology German

κρατευταί: {krateutaí}
Grammar: m. pl.
Meaning: ‘Stützsteine, (tönerne) Aufsätze an beiden Seiten des Opferaltars als Stützen für die Bratspieße’ (I 214, Eup., att. Inschr.; Chapouthier Rev. ét. anc. 43, 12ff.), auch Stützsteine eines Pflasters (Lebadea), Bleigänse (att. Inschr.).
Derivative: Davon κρατευτήρια pl. ib. (Poll. 6, 89; nach den Nom. instr. auf -τήριον).
Etymology: Letzten Endes wohl mit Fick KZ 22, 230 zu κράτος, κρατύς wie τελευτή zu τέλος; vgl. Aristarch: ἀπὸ τοῦ διακρατεῖσθαι τοὺς ὀβελίσκους ἐπὶ τούτων (τῶν βάσεων) κειμένους. Als Zwischenglied mag ein Verb κρατεύω (κεκ[ράτ]ευκα nur IG 14, 1794) = κρατύνω fest machen, befestigen gedient haben; vgl. noch den maked. PN Κρατεύας. Die seltene Nebenform κραδευταί (att. Inschr.; vgl. Solmsen KZ 42, 221 ff.) ist als volksetymologische Umwandlung nach κραδάω, -αίνω verständlich. Anders Schwyzer 257 mit G.Meyer und Brugmann: κρατ-aus κραδ- durch Assimilation oder (Brugmann) Volksetymologie. Einzelheiten bei Fraenkel Nom. ag. 1, 20 A. 1.
Page 2,8

German (Pape)

οἱ, die gabelförmigen Spitzen, das Gestell, auf welchem der Bratspieß ruht, wenn er umgedreht wird; πάσσε δ' ἁλὸς θείοιο κρατευτάων ἐπαείρας Il. 9.214, wo Andere es für den Griff des Bratspießes od. den Bratspieß selbst erkl.