ὁμοφροσύνη
Σκηνὴ πᾶς ὁ βίος καὶ παίγνιον: ἢ μάθε παίζειν, τὴν σπουδὴν μεταθείς, ἢ φέρε τὰς ὀδύνας → All life is a stage and a play: either learn to play laying your gravity aside, or bear with life's pains.
English (LSJ)
ἡ, = ὁμόνοια, unity of mind and feeling, ὁμοφροσύνην ὀπάσειαν ἐσθλὴν [θεοί] Od.6.181, cf. Orph.A.353 : pl., Od.15.198, A.R.2.716 : also in Ion. and later Prose, Democr.186, D.H.9.45, Ocell.4.6, etc.
German (Pape)
[Seite 341] ἡ, Übereinstimmung des Denkens, der Gesinnung, Einigkeit; Od. 6, 181; ἥδε δ' ὁδὸς καὶ μᾶλλον ὁμ οφροσύνῃσιν ἐνήσει (ἡμᾶς), 15, 198; sp. D., wie Alc. Mess. 3 (XII, 64); Agath. 89; Coluth. 185; Maneth. 6, 215. Auch D. H. 9, 45 u. Plut.
French (Bailly abrégé)
ης (ἡ) :
accord de sentiments, union, concorde.
Étymologie: ὁμόφρων.
Russian (Dvoretsky)
ὁμοφροσύνη: ἡ тж. pl. единодушие, единомыслие, согласие Hom., Plut., Anth.
Greek (Liddell-Scott)
ὁμοφροσύνη: ἡ, = ὁμόνοια, ἑνότης φρονήματος καὶ αἰσθημάτων, ὁμοφροσύνην ὀπάσειαν ἐσθλὴν [θεοὶ] Ὀδ. Ζ. 181· ἐν τῷ πληθ., Ο. 198· -ὡσαύτως παρὰ μεταγενεστ. πεζογράφοις, Διον. Ἁλ. 9. 45, κτλ.
English (Autenrieth)
harmony of mind, congeniality. (Od.)
Greek Monolingual
η (ΑΜ ὁμοφροσύνη) ομόφρων
1. σύμπνοια, συμφωνία φρονημάτων και αισθημάτων, ομογνωμοσύνη, ομόνοια
2. ως κύριο όν. η ομόνοια προσωποποιημένη («βωμὸς Ὁμοφροσύνης», Ανθ. Παλ.).
Greek Monotonic
ὁμοφροσύνη: ἡ, = ὁμόνοια, σε Ομήρ. Οδ.
Middle Liddell
ὁμοφροσύνη, ἡ, = ὁμόνοια, Od.] [from ὁμόφρων
