μελετάω

English (LSJ)

fut. -ήσω Th.1.80, etc., -ήσομαι Luc.Sol. 6, Philostr.VS1.24.2:—post-Hom. Verb,

   A take thought or care for, c. gen., βίου, ἔργου, Hes.Op.316, 443: c. acc. rei, δόξαν ἀρετῆς Th. 6.11; of a physician, treat a case, Hp.Int.27, etc.:—Pass., of the patient, ib.26, etc.    2 attend to, study, οὐ δύναμαι ἀκοῦσαι, τοῦτο μελετῶν (sc. τὸ ἀκοῦσαι) Hdt.3.115; πλήθους δόξας μεμελετηκώς Pl. Phdr.260c.    II pursue, exercise, [μαντείην] h.Merc.557; μ. τοῦτο (sc. ἡμεροδρόμην εἶναι) Hdt.6.105: freq. in Att., μ. σοφίαν Ar.Pl. 511; τέχνας, ῥητορικήν, Pl.Grg.511b, 511c, 448d; practise, ἤθη, γαστριμαργίας, ὕβρεις, Id.Phd.81e; ὄρχησιν Id.Lg.813e; [νόμους] E.Ba.892 (lyr.); ἀστοῖς ἴσα χρὴ μελετᾶν S.OC171 (anap.); τὴν τῶν πολεμικῶν ἄσκησιν Arist.Pol.1333b39: generally, μ. ἄδικα LXX Jb.27.4; ταῦτα μελέτα 1 Ep.Ti.4.15; esp. practise speaking, con over a speech in one's mind, λογάρια δύστηνα μελετήσας D.19.255; ἀπολογίαν Id.46.1; also, deliver, declaim (cf. 11.5 b), λόγους D.C.40.54:—Pass., τὸ ναυτικὸν οὐκ ἐνδέχεται ἐκ παρέργου μελετᾶσθαι naval warfare cannot be practised 'en amateur', Th.1.142; εὐταξία μετὰ κινδύνων μελετωμένη discipline put in practice on the battle-field, Id.6.72, cf. Pl.R.455c.    2 c. inf., μετρίως ἀλγεῖν μελετᾷ σοφία practises moderation in grief, E. Fr.46; λαλεῖν μεμελετήκασί που Ar.Ec.119; also μ. τοξεύειν καὶ ἀκοντίζειν X.Cyr.1.2.12, cf. Antipho 3.2.3; μ. ποιεῖν καὶ λέγειν Lys.10.9; μ. ἀποθνῄσκειν, τεθνάναι, practise dying, death, Pl.Phd.67e, 81a, cf. Epicur.Fr.470.    3 less freq. c. part., μ. κυβερνῶντες X.Ath.1.20; with ὡς and part., Id.Cyr.5.5.47.    4 with Prep., μ. ἔν τινι LXX Jo. 1.8,al.    5 abs., study, train oneself, Ar.Ec.164, Th.1.80, X.HG 3.4.16; ἦν τὸ ἱππικὸν μεμελετηκός ib.6.4.10: c. dat. modi, τόξῳ μ. καὶ ἀκοντίῳ Id.Cyr.2.1.21; ἐν τῷ μὴ μελετῶντι by want of practice, Th.1.142.    b esp. practise oratory, declaim, Pl.Phdr.228b; ἐπὶ τῶν καιρῶν μ. extemporize a speech, D.61.43; Ἑλληνιστὶ μ. Plu.Cic.4, cf. 2.131a, Luc.Sol.6, Philostr. VS1.24.2, AP11.145; of actors, Arist. Pr.904b3.    6 Medic., of disease, threaten, μ. τὴν τοῦ καρκινώματος γένεσιν Leonid. ap. Aët.16.43: abs., ἢν κρύβδην μελετήσῃ . . ἡ νοῦσος Aret.SD2.12:—Pass., ἀπειλᾷ καὶ μελετᾶται μανία Steph. in Hp.1.99 D., cf. Aët.16.63.    7 c. acc. pers., exercise, train persons, ἐμελέτησεν [αὐτοὺς] ὡς εἶεν . . X.Cyr.8.1.42: c. inf., οὓς ἀναβαίνειν ἐπὶ τοὺς ἵππους μελετᾷ Φείδων Mnesim.4.7:—Pass., μελετώμενοι ὑπ' αὐτῶν τὴν πτῆσιν, of eaglets, Philostr.VA1.7.    III Gramm., to be accustomed, c. inf., μεμελέτηκε τὸ τ εἰς θ τρέπεσθαι An.Ox.1.66; τὰ μὴ μελετήσανταπάσχεινσυναίρεσιν Theognost. Can.145.25.    b Medic., acquire a habit, μελετησάντων ἐκπίπτειν βραχιόνων Gal.14.782:— Pass., become chronic, μελετηθὲν τὸ πάθος Aët.16.67.

German (Pape)

[Seite 121] fut. auch μελετήσομαι, Luc. Pseudos. 6, sorgen, Sorge tragen für Etwas, τινός, wie βίου, ἔργου, Hes. O. 318. 445; τινά, ärztlich behandeln, Hipp.; auch μαντείαν, sich damit beschäftigen, sie treiben, üben, H. h. Merc. 557; vgl. Her. 3, 115. 6, 105; ὦ πάτερ, ἀστοῖς ἴσα χρὴ μελετᾶν, Soph. O. C. 168, d. i. man muß ihnen folgen; Eur. sagt κρεῖσσον τῶν νόμων μελετᾶν, Bacch. 890; σοφίαν, Ar. Plut. 511; – üben, sich üben, dem ἀσκέω u. γυμνάζομαι entsprechend, Xen. Hell. 3, 4, 16; ἱππικὸν μεμελετηκός, eine geübte, gut einexercirte Reiterei, 6, 4, 10; τινά, einüben, Cyr. 8, 1, 42; τὰς τέχνας, Plat. Gorg. 511 b; μανθάνοντι καὶ μελετῶντι, Rep. VII, 526 c, öfter, bes. von declamatorischen Uebungen, τὴν ῥητορικὴν μᾶλλον μεμελέτηκεν ἢ διαλέγεσθαι, Gorg. 448 d, ἵνα μελετῴη, eine von einem Andern ausgearbeitete Rede einüben, Phaedr. 228 b; Dem. u. A.; mit acc. c. inf., Mnesim. bei Ath. IX, 402 f; ὡς ἐπιδειξόμενοι τοῦτο μελετᾶτε, Xen. Cyr. 5, 5, 47. – Adj. verb., ἀνδρὶ μελετητέον οὐ τὸ δοκεῖν εἶναι ἀγαθὸν ἀλλὰ τὸ εἶναι, Plat. Gorg. 527 b. – Auch pass., οἶσθά τι ὑπ' ἀνθρώπων μελετώμενον, Rep. V, 455 c; Thuc. 1, 142; μεμελετημέναι τέχναι, Xen. Cyr. 1, 6, 41.

Greek (Liddell-Scott)

μελετάω: μέλλ. -ήσω Θουκ. 1. 80, κτλ.· ἀλλὰ -ήσομαι Λουκ. Ψευδοσοφιστ. 6, Φιλόστρ. 529· (ίδε ἐν λέξ. μέλω). Ρῆμα τῶν μεθ’ Ὅμηρον χρόνων, φροντίζω περί τινος, μετὰ γεν., ὡς τὸ ἐπιμελέομαι, βίου, ἔργου Ἡσ. Ἔργ. κ. Ἡμ. 314, 441. ΙΙ. μετ’ αἰτ. πράγματος, φροντίζω περί τινος, δίδω προσοχὴν εἴς τι, σπουδάζω, μελετῶ, οὐ δύναμαι ἀκοῦσαι, τοῦτο μελετῶν (ἐξυπ. τὸ ἀκοῦσαι) Ἡρόδ. 3. 115· ἀστοῖς ἴσα χρὴ μελετᾶν Σοφ. Ο. Κ. 171· νόμους Εὐρ. Βάκχ. 892· μ. δόξαν, σπουδάζω, ἐπιδιώκω φήμην, Θουκ. 6. 11· μ. δόξας, ἐπιδιώκω τὴν εὐνοϊκὴν γνώμην τῶν πολλῶν, Πλάτ. Φαῖδρ. 260C. 2) ἐπαγγέλλομαι τέχνην τινά, ἢ ἀσκοῦμαι νὰ μάθω αὐτήν, μελετῶ, Λατ. meditari, μαντείαν Ὁμ. Ὕμν. εἰς Ἑρμ. 557· μ. τοῦτο (δηλ. κήρυκα εἶναι) Ἡρόδ. 6. 105· συχν. παρ’ Ἀττ., μ. σοφίαν Ἀριστοφ. Πλ. 511· τέχνας, ῥητορικήν, ὄρχησιν, κτλ., Πλάτ. Γοργ. 511Β, κτλ.· - παρ’ Ἀττικ. ὡσαύτως, ἀσκοῦμαι εἰς ἀγορεύσεις, ἐπαναλαμβάνω κατ’ ἐμαυτὸν δημηγορίαν, λογάρια δύστηνα μελετήσας Δημ. 421. 20· ἀλλὰ συχνάκις παραλείπεται ἡ αἰτ., ἴδε κατωτ. ΙΙΙ. 4. - Παθ., τὸ ναυτικὸν οὐκ ἐνδέχεται ἐκ παρέργου μελετᾶσθαι, ἡ ναυτικὴ ἱκανότης δὲν προσγίνεται διὰ παρέργου ἀσκήσεως, Θουκ. 1. 142· εὐταξία μετὰ κινδύνων μελετωμένη, πειθαρχία ἀσκουμένη ἐπὶ τοῦ πεδίου τῆς μάχης, 6. 72, πρβλ. μελέτη Ι. 2· οὕτω παρὰ Πλάτ., κλ. ΙΙΙ. ἕτεραι συντάξεις δύνανται νὰ ἀντικαταστήσωσι τὴν μετ’ αἰτ. πράγμ., 1) ἡ μετ’ ἀπαρ., ἀσκοῦμαι εἰς τὴν πρᾶξιν πράγματός τινος, μελετῶ ἢ σπουδάζω νὰ μάθω πῶς νὰ πράττω αὐτό, μετρίως ἀλγεῖν μελετᾷ σοφία, ἀσκεῖ μετριότητα ἐν τῇ θλίψει, Εὐρ. Ἀποσπ. 47· λαλεῖν μεμελετήκασί που Ἀριστοφ. Ἐκκλ. 119· ὡσαύτως, μ. τοξεύειν καὶ ἀκοντίζειν Ξεν. Κύρ. 1. 2, 12, πρβλ. Ἀντιφῶντα 121. 25· ποιεῖν καὶ λέγειν Λυσ. 117. 1· μ. ἀποθνήσκειν Πλάτ. Φαίδων 67Ε. 2) σπανιώτερον μετὰ μετοχ., μ. κυβερνῶντες Ξεν. Ἀθην. 1, 20· μετὰ τοῦ ὡς καὶ μετοχ., ὁ αὐτ. ἐν Κύρ. 5. 5, 47. 3) ἐμελέτησεν ὡς... εἶεν αὐτόθι 8. 1, 42. 4) ἀπολ., γυμνάζομαι, ἀσκοῦμαι, μελετῶ, παραλειπομένης τῆς αἰτ. πράγματος, Ἀριστοφ. Ἐκκλ. 164, Θουκ. 1. 80, Ξεν. Ἑλλ. 3. 4, 16· ἐπὶ στρατιωτῶν, ἦν τὸ ἱππικὸν μεμελετηκὸς Ξεν. Ἑλλ. 6. 4, 10· μετὰ δοτ. τρόπου, τόξῳ μ. καὶ ἀκοντίῳ ὁ αὐτ. ἐν Κύρ. 2. 1, 21· ἐν τῷ μὴ μελετῶντι διὰ τὴν ἔλλειψιν ἀσκήσεως, Θουκ. 1. 142, πρβλ. Jelf Ἑλλ. Γραμμ. § 436 Obs. 4. 2. β) ἰδίως, μελετῶ λόγον ὅπως μάθω αὐτὸν ἀπὸ στήθους, γυμνάζω ἐμαυτὸν εἰς τὴν ἀπαγγελίαν αὐτοῦ, (ἴδε ἀνωτ.), Πλάτ. Φαῖδρ. 228Β· οὕτως ἐπὶ ὑποκριτῶν, Ἀριστ. Προβλ. 11. 46· πρβλ. Φιλόστρ. 529, Ἀνθ. Π. 11. 145, κτλ.· οὐδ’ ἐπὶ τῶν καιρῶν μελετᾶν, αὐτοσχεδιάζειν λόγον ἐκ τοῦ προχείρου, Δημ. 1414. 12. - Πρβλ. ἀσκέω. IV. μετ’ αἰτ. προσ., ἐξασκῶ, γυμνάζω ἀνθρώπους, ἐμελέτησεν αὐτοὺς ὡς εἶεν... Ξεν. Κύρ. 8. 1, 14· μετ’ ἀπαρ., τούς τε μαθητάς... οὓς ἀναβαίνειν ἐπὶ τοὺς ἵππους μελετᾷ Φείδων Μνησίμαχ. ἐν «Ἱπποτρόφῳ» 1. 7. 2) ἐπὶ ἰατροῦ, μελετῶ, ἐξετάζω νόσημά τι, καταγίνομαι πρὸς θεραπείαν αὐτοῦ, Ἱππ. 548. 4, κτλ.· καὶ ἐν τῷ παθ. ἐπὶ τοῦ νοσοῦντος, ὁ αὐτ. 547. 7, κτλ. V. Παρὰ Γραμμ., συνηθίζω νὰ κάμνω τι, μετ’ ἀπαρεμφάτου.