κατάκρηθεν
ὦ δυσπάλαιστον γῆρας, ὡς μισῶ σ' ἔχων, μισῶ δ' ὅσοι χρῄζουσιν ἐκτείνειν βίον, βρωτοῖσι καὶ ποτοῖσι καὶ μαγεύμασι παρεκτρέποντες ὀχετὸν ὥστε μὴ θανεῖν: οὓς χρῆν, ἐπειδὰν μηδὲν ὠφελῶσι γῆν, θανόντας ἔρρειν κἀκποδὼν εἶναι νέοις → Old age, resistless foe, how do I loathe your presence! Them too I loathe, whoever desire to lengthen out the span of life, seeking to turn the tide of death aside by food and drink and magic spells; those whom death should take away to leave the young their place, when they no more can benefit the world
German (Pape)
[Seite 1356] auch κατακρῆθεν betont, bei Hom. richtiger κατὰ κρῆθεν geschrieben; Τρῶας δὲ κατὰ κρῆθεν λάβε πένθος Il. 16, 548, vom Kopf her, von oben herab; δένδρεα δ' ὑψιπέτηλα κατὰ κρῆθεν χέε καρπόν Od. 11, 588; κατάκρηθεν κεκαλυμμένη H. h. Cer. 182; κατάκρηθεν δὲ καλύπτρην δαιδαλέην χείρεσσι κατέσχεθε Hes. Th. 754. Vgl. ἀπὸ κρῆθεν, Hes. Sc. 7. In der Stelle der Il. heißt es »Trauer ergriff die Troer ganz u. gar«, wie auch wir sagen »vom Kopf bis zu den Füßen«. Vgl. auch κατάκρας, mit dem es zusammenhangen könnte, wenn ἄκρηθεν vorkäme. S. Lob. Phryn. 48.
French (Bailly abrégé)
ou mieux κατὰ κρῆθεν;
adv.
depuis la tête ou le sommet, de fond en comble, entièrement ; fig. Τρῶας κατάκρηθεν λάβε πένθος IL une douleur profonde s’empara des Troyens.
Étymologie: κατά, κάρη, -θεν.
English (Autenrieth)
(κάρη): from top to bottom, utterly.
Russian (Dvoretsky)
κατάκρηθεν: и κατα-κρῆθεν, чаще κατὰ κρῆθεν adv. κρῆθεν = gen. κρατός к *ράς]
1) над головой, сверху (δένδρεα κ. χέε καρπόν Hom.): κ. κεκαλλυμένη HH закутав голову (покрывалом);
2) полностью, глубоко (Τρῶας κ. λάβε πένθος Hom.).
