στεφανηφορία
δρυὸς πεσούσης πᾶς ἀνὴρ ξυλεύεται → when the oak falls, everyone cuts wood | when an oak has fallen, every man gathers wood | on the fall of an oak, every man gathers wood | when an oak has fallen, every man becomes a woodcutter | one takes advantage of somebody who has lost his strength | one takes advantage of somebody who has lost his power | when the tree is fallen, every man goes to it with his hatchet
English (LSJ)
Dor. στεφανᾱφ-, ἡ,
A wearing of a wreath, esp. of victory, Pi.O.8.10; νίκας σ. E.El.862 (lyr.); πανήγυριν . . συντελεῖν μετὰ -ίας καὶ θυσιῶν OGI 56.40 (Canopus, iii B.C.), cf. 6.23 (Scepsis, iv B.C.); -ίαν ἄγειν PGiss. 27.8 (ii A.D.). II the right of wearing a crown, which belonged to certain magistrates (v. στεφανηφόρος 11), D.21.33; ταῖς κοιναῖς σ. Lex ap.Aeschin.1.21; πολλὰς . . σ. πεποιηκώς CIG2771 i 4 (Aphrodisias), cf. 2814 (ibid.), al.
German (Pape)
[Seite 939] ἡ, das Tragen eines Kranzes; στεφαναφορίαν δέξαι, Pind. Ol. 8, 10; Eur. Herc. Fur. 781; νίκας, El. 862, und das Recht dazu, στεφανηφορίαν δοῦναί τινι, neben ἄδειαν u. τιμήν, Dem. 21, 33; Plut. de S. N. V. 13.
Greek (Liddell-Scott)
στεφᾰνηφορία: Δωρικ. στεφανᾱφ-, ἡ, τὸ φορεῖν στέφανον, μάλιστα νίκης, Πινδ. Ο. 8. 13· νίκης στ. Εὐρ. Ἠλ. 862. ΙΙ. τὸ δικαίωμα τοῦ φορεῖν στέφανον, τὸν ὁποῖον εἶχόν τινες τῶν ἀρχόντων (ἴδε στεφανηφόρος ΙΙ), Δημ. 525. 2· ταῖς κοιναῖς στ. Νόμ. παρ’ Αἰσχίν. 4. 1· πολλὰς ... στ. πεποιηκὼς Συλλ. Ἐπιγρ. 2771. 4, πρβλ. 2814, κ. ἀλλ.
French (Bailly abrégé)
ας (ἡ) :
droit de porter une couronne.
Étymologie: στεφανηφόρος.
Greek Monolingual
η, ΝΜΑ, και δωρ. τ. στεφαναφορία και στεφανοφορία Α στεφανηφόρος
1. το να φορεί κανείς στεφάνι, ιδίως νίκης («τόνδε κῶμον και στεφανοφορίαν δέξαι», Πίνδ.)
2. (στην αρχαιότητα) α) εορτή ή θυσία κατά την οποία οι πολίτες φορούσαν στεφάνια
β) το δικαίωμα ορισμένων αρχόντων ή ιερέων να φορούν στέφανο ως ένδειξη του αξιώματός τους.
Greek Monotonic
στεφᾰνηφορία: Δωρ. στεφανᾱφ-, ἡ, το να φοράει κάποιος στεφάνι στο κεφάλι του, ιδίως στεφάνι νίκης, σε Πίνδ., Ευρ.
II. δικαίωμα, προνόμιο του να φοράει κάποιος στεφάνι, σε Δημ.
Russian (Dvoretsky)
στεφᾰνηφορία: дор. στεφᾰνᾱφορία ἡ
1) ношение (победного) венка Pind., Eur.;
2) право ношения венка Dem., Aeschin.
Dutch (Woordenboekgrieks.nl)
στεφανηφορία -ας, ἡ, Dor. στεφανᾱφορία [στεφανοφόρος] het dragen van een krans (als teken van overwinning). recht om een krans te dragen (voorbehouden aan bepaalde magistraten). Dem. 21.33.
Middle Liddell
I. the wearing a wreath, esp. of victory, Pind., Eur.
II. the right of wearing a crown, Dem. [from στεφᾰνηφόρος]
