φωλεύω
ἐν οἰκίᾳ τυφλῶν καὶ ὁ νυκτάλωψ ὀξυδερκής → even the day-blind is sharp-eyed in a blind house | among the blind, the one-eyed man is king
English (LSJ)
lurk in a hole or lurk in a den, of lizards, Arist.HA503b27; of bears, ib.579a26; of hedgehogs, ibId.29; of πορφύραι, ib.547a15; of wasps and hornets, ib.628a8, 629a14; of beetles (in dung), ib.552a17; of certain birds, ib.542b21; of serpents, κνώδαλα φωλεύοντα Theoc.24.85, cf. Nic. Th.394; of a lion, Babr.92.5; of a mouse, Id.108.2; τὰ φωλεύοντα = hibernating animals, Arist.GA783b11, Thphr. HP 1.1.3; of suspended animation, Arist.Fr.43; of disease, lurk, ἐν σπλάγχνοισι Aret.SD1. 8, cf. 2.1; of hidden fire, Stoic.2.187; of the womb, Hp.Ep.23.
German (Pape)
[Seite 1321] und φωλέω, in einem Lager od. in einer Höhle liegen, sich darin verbergen, bes. von wilden Tieren, im Lager liegen u. den Winterschlaf halten; Arist. H. A. 8, 13; κνώδαλα φωλεύοντα Theocr. 24, 38. – Übh. sich verbergen, im Hinterhalt auf der Lauer liegen, φωλεύοντα ἐν μυχῷ ψάμμον Luc. de dips. 3; vom Löwen Babr. 92, 5.
French (Bailly abrégé)
se glisser ou se tapir dans un trou, dans une cavité ; p. anal. s'enfoncer dans la solitude.
Étymologie: φωλεός.
Russian (Dvoretsky)
φωλεύω: лежать, жить или скрываться в норе Arst., Theocr., Plut., Babr.
Greek (Liddell-Scott)
φωλεύω: διαμένω ἐν τῇ φωλεᾷ μου, ἐπὶ σαυρῶν, Ἀριστ. περὶ τὰ Ζ. Ἱστ. 2. 11, 11· ἐπὶ ἄρκτων, αὐτόθι 6. 30, 2· ἐπὶ ἀκανθοχοίρων, αὐτόθι· ἐπὶ ἰχθύων τινῶν, αὐτόθι 5. 15, 7· ἐπὶ σφηκῶν καὶ ἀγριομελισσῶν, αὐτόθι 9. 41, 4 καὶ 42, 4· ἐπὶ κανθάρων (ἐν τῇ κόπρῳ) αὐτόθι 5. 19, 18· ἐπὶ φυτῶν τινων, αὐτόθι 5. 9, 3· κ. ἀλλ.· ἐπὶ ὄφεων, κνώδαλα φωλεύοντα Θεόκρ. 24. 83, πρβλ. Νικ. Θηρ. 394· ἐπὶ τοῦ λέοντος, Βαβρ. 93. 5· καθόλου, διαμένω κεκρυμμένος, Ἀριστ. Ἀποσπ. 38, Ἀρετ. περὶ Αἰτ. Χρον. Παθ. 1. 8· πρβλ. φωλάς.
Greek Monolingual
ΝΑ φωλεός / φωλεά
1. (για διάφορα ζώα) μένω ή κρύβομαι μέσα στη φωλιά μου, φωλιάζω
2. (κυρίως για άγρια ζώα) διέρχομαι τη χειμέρια νάρκη
αρχ.
1. κρύβομαι κάπου («ἑρπετὰ... φωλεύοντα ἐν μυχῷ τῆς ψάμμου», Λουκιαν.)
2. μτφ. (για συναίσθημα ή για νόσο) ενυπάρχω χωρίς να γίνομαι αντιληπτός
3. (το ουδ. πληθ. μτχ. ενεργ. ενεστ. ως ουσ.) τὰ φωλεύοντα
τα ζώα που πέφτουν σε χειμέρια νάρκη.
Greek Monotonic
φωλεύω: διαμένω σε τρύπα ή σπήλαιο, σε Θεόκρ., Βάβρ.
Middle Liddell
φωλεύω, [from φωλεός
to lurk in a hole or den, Theocr., Babr.
Mantoulidis Etymological
(=μένω στή φωλιά). Ἀπό τό φωλεός, ὁ (=κατοικία θηρίου). Παράγωγα ἀπό ἴδια ρίζα: φωλεία, ἡ (=χειμερινή νάρκη), φώλευσις, φωλευτέον.
