Ask at the forum if you have an Ancient or Modern Greek query!

defleo

From LSJ

Τὸ νικᾶν αὐτὸν αὑτὸν πασῶν νικῶν πρώτη τε καὶ ἀρίστη. Τὸ δὲ ἡττᾶσθαι αὐτὸν ὑφ' ἑαυτοῦ πάντων αἴσχιστόν τε ἅμα καὶ κάκιστον. → Τo conquer yourself is the first and best victory of all, while to be conquered by yourself is of all the most shameful as well as evil

Plato, Laws, 626e

Latin > English

defleo deflere, deflevi, defletus V INTRANS :: cry bitterly; give oneself up to tears; weep much/violently/to exaustion (L+S)
defleo defleo deflere, deflevi, defletus V TRANS :: weep (abundently) for; mourn loss of; express/feel sorrow about; lamenti/bewail

Latin > English (Lewis & Short)

dē-flĕo: ēvi, ētum, 2, v. a. and n.
I Act.
   A To weep over a person or thing; to lament, deplore, bewail (for syn. cf.: deploro, ejulo, ploro, lacrimo, lamentor, fleoclass.): te cinefactum deflevimus, Lucr. 3, 907: Numam, Ov. M. 15, 487: nuptam (Eurydicen), id. ib. 10, 12: inter nos impendentes casus deflevimus, Cic. Brut. 96, 329: illud initium civilis belli, Asinius Pollio ap. Cic. Fam. 10, 31: eversionem civitatis, Quint. 3, 8, 12: aliena mala, id. 6, 1, 26 et saep.: Crassi mors a multis saepe defleta, Cic. de Or. 3, 3; cf. id. Phil. 13, 5; Verg. A. 6, 220 al.: in deflenda nece, Quint. 11, 3, 8 et saep. —Absol.: dum assident, dum deflent, Tac. A. 16, 13: in amici sinu, Plin. Ep. 8, 16, 5.—
   (b)    Poet. with acc. and inf.: et minui deflevit onus dorsumque levari, Manil. 4, 748.—*
   B Oculos, to dull with weeping, App. M. 5, p. 161, 36.—
II Neutr., to weep much or violently, weep to exhaustion (very rare): gravibus cogor deflere querelis, Prop. 1, 16, 13; Justin. 18, 4, 13; App. M. 4 fin.>

Latin > French (Gaffiot 2016)

dēflĕō,¹⁰ ēvī, ētum, ēre, tr.,
1 abst] pleurer abondamment : Prop. 1, 16, 13 ; Tac. Ann. 16, 13 ; Plin. Min. Ep. 8, 16, 5
2 avec acc. : a) pleurer qqn, qqch. : Lucr. 3, 907 ; Cic. Br. 329 ; mors a multis defleta Cic. de Or. 3, 9, mort déplorée par beaucoup || [avec prop. inf.] déplorer que : Manil. 4, 748 ; b) oculos Apul. M. 5, 7, répandre ses yeux en larmes, user ses yeux. deflerim = defleverim Stat. Th. 3, 204.

Latin > German (Georges)

dē-fleo, flēvī, flētum, ēre, I) v. tr.: A) jmd. od. etwas beweinen, 1) im allg.: α) leb. Wesen: illum, Plaut.: fratres aut filios aut parentes, Iustin.: non exstinctos, sed semet ipsos, Curt.: regem ingenti gemitu eiulatuque, Curt.: Vitellii et Veranii voce defletum (esse) Caesarem, Tac.: domi tuae iam defletus et conclamatus es, Apul. met. 1, 6; vgl. 2, 27. – β) lebl. Objj.: casum domini, Dict.: casus impendentes inter se, Cic.: aliena mala, Quint.: coniugis miserae discidium, Cic.: lugentur apud quosdam puerperia natique deflentur, Mela: iudiciorum vastitatem et fori, Cic.: sociae civitatis eversionem, Quint.: alcis mortem, Cic.: fratris necem, Quint.: in haec deflenda (in diesen Jammerzustand) prolapsi, Liv.: clamore lugubri alcis casum miserandum in modum, Dict.: ore suam deficiente necem (v. Schwan), Ov.: defl. ignominiam apud Sostratem, Curt.: cui (wem = von wem) non defleta est Ephyraeae flamma Crëusae, Ov. – m. folg. Infin., minui deflevit onus, Manil. 4, 748. – m. folg. quod (daß), Val. Max. 6, 2, 8. – absol., dum assident, dum deflent, Tac. ann. 16, 13: in amici sinu defl. (seinen Schmerz ausweinen), Plin. ep. 8, 16, 5. – 2) prägn., unter Weinen (mit Tränen od. Wehmut) etw. sprechen, -bekanntmachen, -vortragen, -erzählen, haec ubi deflevit, Verg.: haec (diesen Vorfall) quā miseratione deflebis (als Dichter), Plin. ep.: non illo ingenio, quo civilia bella deflevit (vom Geschichtschreiber), Sen.: u. so celebre carmen, quo Germanici suprema defleverat (betrauert hatte) = ein vielgelesenes Trauergedicht auf den Tod des Germanikus, Tac.: nunc summa deflenda est, hier können wir nur die Hauptereignisse mit Bedauern erzählen, Vell. – B) abweinen = durch Weinen trüben, oculos, Apul. met. 5, 7. – II) v. intr. sich abweinen, Prop. 1, 16, 13. Iustin. 18, 4, 13. Apul. met. 4, 35. Dict. 3, 9 u. 4, 1. Sedul. carm. pasch. 3, 130: illi dolentes quantum in amissam coniugem deflent iuveni, tantum in reservatam sibi filiam gratulantur, Apollon. hist. 28.

Latin > Chinese

defleo, es, evi, etum, ere. 2. ::