πάρεσις

English (LSJ)

εως, ἡ,

   A letting go, dismissal, τινὸς ἐκ Συρακουσῶν Plu. Comp. Dion. Brut.2 ; release, D.H.7.37.    IIslackening of strength, paralysis, Hp.Epid.4.45 ; παραπληγίη π. ἁφῆς καὶ κινήσιος Aret.SD 1.7, cf. 2.5, Plu.2.652e.    2 metaph., ἡ ἀπὸ τῆς ὕλης π. Dam.Pr. 440.    IIIremission of debts, χρημάτων π. Phalar.Ep.81.1 ; of sins, Ep.Rom.3.25.    IV neglect, App.Reg. 13.

German (Pape)

[Seite 518] ἡ, das Vorbeilassen, Durchlassen, Hippocr. u. Sp., wie Plut.; auch das Entlassen, Dion et Brut. 2; Erschlaffung, Symp. 5, 5, 2; – τῶν άμαρτημάτων, Erlassen, N. T.

Greek (Liddell-Scott)

πάρεσις: ἡ, τὸ ἀφιέναι ἢ ἀπολύειν τινά, ἀπόλυσις, τινος ἐκ τόπου Πλουτ. Δίωνος καὶ Βρούτου Σύγκρισις 2. ΙΙ. χαλάρωσις δυνάμεως, παράλυσις, Ἱππ. 1136G, Ἀρετ. περὶ Αἰτ. Ὀξ. Νούσ. 2, 12, π. Αἰτ. Χρον. Παθ. 2. 11, πρβλ. Πλούτ. 2. 652D. ΙΙΙ. ἄφεσις χρεῶν, Φάλαρ. 114· ἐπὶ ἁμαρτιῶν, Ἐπιστ. π. Ρωμ. γ΄, 25. IV. ἀμέλεια καταφρόνησις, Ἀππιαν. παρὰ Σουΐδ. - Ἴδε Κόντου Γλωσσ. Παρατηρ. σ. 509.

French (Bailly abrégé)

εως (ἡ) :
1 action de laisser aller, de relâcher, relâchement, affaiblissement;
2 action de congédier.
Étymologie: παρίημι.

English (Strong)

from κτήτωρ; praetermission, i.e. toleration: remission.

English (Thayer)

παρεσισεως, ἡ (παρίημι, which see), pretermission, passing over, letting pass, neglecting, disregarding: διά τήν πάρεσιν ... ἀνοχή τοῦ Θεοῦ, because God had patiently let pass the sins committed previously (to the expiatory death of Christ), i. e. bad tolerated, had not punished (and so man's conception of his holiness was in danger of becoming dim, if not extinct), Trench, § xxxiii. (Hippocrates, Dionysius Halicarnassus, others)).

Greek Monotonic

πάρεσις: ἡ (παρίημι), το να αφήνω κάποιον ή κάτι, άφεση, συγχώρεση, απόλυση, σε Καινή Διαθήκη