ἀλλοτριοεπίσκοπος
Ἀμήχανον δὲ παντὸς ἀνδρὸς ἐκμαθεῖν ψυχήν τε καὶ φρόνημα καὶ γνώμην πρὶν ἂν ἀρχαῖς τε καὶ νόμοισιν ἐντριβὴς φανῇ → It is impossible to know the spirit, thought, and mind of any man before he be versed in sovereignty and the laws
English (LSJ)
ὁ, busybody in other men's matters, 1 Ep.Pet. 4.15.
German (Pape)
[Seite 106] N. T., nach fremdem Gute trachtend.
Greek (Liddell-Scott)
ἀλλοτριοεπίσκοπος: ὁ, ὁ περιεργαζόμενος, ἐπισκοπῶν τὰ ἀλλότρια, Ἐπιστ. πρὸς Πέτρ. Αϳ, δϳ, 15, Διον. Ἀρ.
French (Bailly abrégé)
ος, ον :
qui examine les affaires d'autrui, indiscret.
Étymologie: ἀλλότριος, ἐπίσκοπέω.
Spanish (DGE)
-ον
• Grafía: graf. ἀλλοτριε- 1Ep.Petr.4.15
entrometido, intrigante, ἐκκήρυκτος τῇ θεολογίᾳ πᾶς ὁ ἀ. Dion.Ar.Ep.M.3.1089C, cf. Epiph.Const.Anc.12.
English (Thayer)
(L T Tr WH ἀλλοτριεπ.), ὁ (ἀλλότριος and ἐπίσκοπος), "one who takes the supervision of affairs pertaining to others and in no wise to himself (a meddler in other men's matters)": delator.) The word is found again only in Dionysius, Areop. Ephesians 8, p. 783 (of one who intrudes into another's office), and (German of Const. Ephesians 2ad Cypr. c. 9, in) Coteler. Eccl. Graec. Mon. 2:481b.; (cf. Winer's Grammar, 25,99 (94)).
Greek Monotonic
ἀλλοτριοεπίσκοπος: ὁ, αυτός που περιεργάζεται, επισκοπεί τις υποθέσεις κάποιου άλλου, σε Καινή Διαθήκη
Russian (Dvoretsky)
ἀλλοτριοεπίσκοπος: посягающий на чужое NT.
